" Από τις βεγγέρες, τα καφέ αμάν και τα σουαρέ της κοσμοπολίτισσας Σμύρνης, στην κλειστή κοινωνία της Αλεξάνδρειας, στο λαμπερό Παρίσι με τους οίκους υψηλής ραπτικής και στην όμορφη Αθήνα του Μεσοπολέμου, ο αγώνας της Μαργκώ μοιάζει να μην έχει τέλος. Όμως, κάποια στιγμή, οι μάσκες πέφτουν…"
Αυτό το ταξίδι θα κάνουμε μαζί με την κυρία Γαλανού, ακολουθώντας την Μαργκώ ...
- Καλησπέρα, κυρία Γαλανού. Αρχικά να σας ευχηθώ καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο.
Α.Γ.: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, να είστε καλά.
- Μαργκώ, λοιπόν, και το ταξίδι στην ιστορία μέσα από τη Μαργκώ ξεκινά. Τι σας γοήτευσε σε αυτό το ταξίδι;
Α.Γ.: Κάθε βιβλίο είναι ένα ταξίδι. Η διάρκειά του απρόβλεπτη, το ίδιο οι μπουνάτσες και οι φουρτούνες του. Το ταξίδι της Μαργκώ, ήταν από τα πιο γοητευτικά που έχω κάνει. Εκτός από το στοιχείο της ανατροπής, του ανέλπιστου και του απρόσμενου τέλους της ιστορίας, οι ενδιάμεσοι σταθμοί έχουν ιδιαίτερη σημασία. Καθένας τους μοιάζει με αφετηρία και προορισμό, όμως δεν είναι. Σταδιακά ο αναγνώστης, αντιλαμβάνεται πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και το ταξίδι με την Μαργκώ συνεχίζεται έως τον επόμενο σταθμό. Ακόμα και στο τέλος του βιβλίου η Μαργκώ πάλι σ’ ένα τρένο βρίσκεται, πάλι ταξιδεύει. Αυτό το στοιχείο εμπεριέχει μια απίστευτη γοητεία για μένα.
- Βρισκόμαστε στην εποχή του μεσοπολέμου. Πόσο εύκολο ήταν να εισχωρήσετε σε αυτό το κομμάτι της Ιστορίας;
Α.Γ.: Όταν θέλω να περιγράψω μια εποχή, ποτέ δεν σκέφτομαι τις δυσκολίες που θα βρω μπροστά μου για να την γνωρίσω καλά και να την μεταφέρω στους αναγνώστες. Είδα πολλές φωτογραφίες εκείνης της περιόδου, άκουσα τις μουσικές της, είδα ταινίες και φυσικά διάβασα το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο είχα επιλέξει να τοποθετήσω τους ήρωες. Ταξινόμησα όλα αυτά τα στοιχεία και στην συνέχεια ξεκίνησα να γράφω την ιστορία της Μαργκώ.
- Έφηβη κοπέλα και ένας γάμος με έναν κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερο της άντρα στιγματίζει το μέλλον της. Από τη Σμύρνη, στην Αλεξάνδρεια και η ζωή της καταρρέει. Γιατί εξ αρχής οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση;
Α.Γ.: Πολλές φορές οι συνθήκες που δημιουργούνται είναι τέτοιες που αλλάζουν άρδην την πορεία της ζωής μας. Κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε αφύσικο ούτε σπάνιο. Μιλάμε επίσης για μια συγκεκριμένη εποχή, όπου οι εναλλακτικές λύσεις για τις γυναίκες συνήθως ήταν λύσεις απελπισίας. Η Μαργκώ, παίρνοντας μια τόσο δύσκολη απόφαση, θεωρώ πως υπερεκτίμησε τις δυνάμεις της, ξεπερνώντας κατά πολύ τον εαυτό της.
- Προσπαθώντας να σηκωθεί ξανά πηγαίνει στο Παρίσι. Δύο άντρες την διεκδικούν. Ώριμη εμπειριών, ωστόσο, ένοιωσα ότι κάνει τα ίδια λάθη. Για ποιον λόγο ακολούθησε και πάλι το λάθος μονοπάτι;
Α.Γ.: Δεν είναι καθόλου ώριμη εμπειριών. Παραμένει ένα κορίτσι που ναι μεν έχει κάνει ένα γάμο, όμως όλα της τα χρόνια ζει απομονωμένη, ακόμα κι από την αγαπημένη της μητέρα, με ελάχιστη γνώση του τι γίνεται παραέξω. Στην ουσία είναι έγκλειστη, ανυπεράσπιστη και πολύ μόνη. Τα λάθη, ως γνωστόν, είναι ανθρώπινα, ειδάλλως θα έπρεπε η ηρωίδα μου να είναι ένα υπερφυσικό πρόσωπο που ξεπερνά όλα τα εμπόδια κρατώντας το μαγικό ραβδί. Όμως η Μαργκώ δεν είναι μάγισσα. Παραμένει ένα ευάλωτο και ευαίσθητο κορίτσι που αναζητά την αγάπη και τον έρωτα που δεν έχει γνωρίσει ποτέ και τότε παίρνει την λάθος απόφαση. Το θεωρώ απόλυτα λογικό για την κατάσταση που βρίσκεται την συγκεκριμένη στιγμή.
- Η Μαργκώ είναι μία γυναίκα που γνώρισε την κακοποίηση, σωματική και ψυχική. Τι ήταν αυτό που την έκανε να υπομένει όλο αυτό το μαρτύριο;
Α.Γ.: Γονάτισε πάρα πολλές φορές, λύγισε και έπεσε κάτω. Ξανασηκώθηκε, γιατί μέσα της είχε ελπίδα, αλλά και την δύναμη της πίστης. Η Μαργκώ πάλεψε πολλές φορές με τον εαυτό της, κυρίως όταν τον ένιωθε αδύναμο και άβουλο. Σήκωνε το κεφάλι και αντιστεκόταν. Η ζωή της ήταν ένας συνεχής αγώνας. Δεν τα έβαλε κάτω μέχρι τέλους και φυσικά στο τέλος δικαιώθηκε.
- Διαβάζοντας την ιστορία της Μαργκώ, ένοιωσα, δυστυχώς, ότι είναι η ιστορία πολλών γυναικών σήμερα, που υπομένουν την κακοποίηση. Ποια είναι η γνώμη σας για το θέμα αυτό;
Α.Γ.: Θεωρώ ότι παρά την εξέλιξη της ζωής, την μόρφωση, την αλλαγή επικοινωνίας, τις μεγάλες καριέρες και την χειραφέτηση της γυναίκας, υπάρχουν σπίτια που παίζονται καθημερινά δράματα. Δεν έχει εξαλειφθεί το φαινόμενο κακοποίησης, σεξισμού, υποδεέστερης εργασιακής μεταχείρισης και επαγγελματικής εξέλιξης. Όσο αφορά τις προσωπικές σχέσεις, όπου νομίζω ότι εστιάζεστε, πιστεύω πως μόνο η κακοποιημένη γυναίκα μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό της, κανείς άλλος. Εκείνη πρέπει να αντιδράσει και να πετάξει από πάνω της την ηττοπάθεια και τον φόβο. Χρειάζεται πίστη και ψυχή.
- Η Μαργκώ πέρα από πόνο, γνώρισε και την αγάπη. Την αγάπη της μητέρας, την αληθινή αγάπη ενός άντρα. Αποτελεί φάρο της ζωής μας η αγάπη;
Α.Γ.: Είναι δεδομένο πως η αληθινή αγάπη είναι καταλύτης στην φθορά της ψυχής, στο άδικο που μας περιβάλλει, στην μιζέρια της καθημερινότητας. Φάρος ελπίδας, πίστης και ύπαρξης. Χωρίς αγάπη τίποτα δεν μπορεί να κρατηθεί ζωντανό, όλα χάνουν την αξία τους, τα ξεφτίζει ο χρόνος και η ρουτίνα. Είναι δραματικό να περάσει την ζωή του κάποιος χωρίς να γνωρίσει την αληθινή αγάπη.
- Κλείνοντας την όμορφη συζήτησή μας, θα ήθελα να μου πείτε, τελικά, τι είναι η Μαργκώ;
Α.Γ.: Σε κάποια άλλη χρονική στιγμή θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω σαν ένα σύμβολο. Μια γυναίκα που κακοποιήθηκε αναίτια, που κατάφερε να στηλώσει τα πόδια της και να αντισταθεί στο πεπρωμένο που άλλοι είχαν δρομολογήσει για εκείνη. Την αγάπησα πολύ την Μαργκώ, την τρυφερή, ευαίσθητη και πονεμένη αυτή κοπέλα που από τόσο νέα έχασε τον δρόμο της. Δεν θύμωσα μαζί της, γιατί πιστεύω πως όλα είναι μέσα στην ζωή κι όταν προσπαθείς να κρατηθείς όρθιος, ζωντανός μπορεί να κάνεις χίλιες υποχωρήσεις… Και όχι μόνο την περίοδο του μεσοπολέμου που περιγράφω στο βιβλίο, αλλά ακόμα και σήμερα.
- Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι για τον χρόνο σας και για το όμορφο ταξίδι συναισθημάτων και εικόνων που μου προσφέρατε μαζί με την Μαργκώ.
Α.Γ.: Εγώ επίσης σας ευχαριστώ πάρα πολύ και σας εύχομαι δύναμη ψυχής και αγάπη στην ζωή σας.
