Φτιαγμένο απο χρυσό, ασήμι, πλατίνα και άλλα, το βραχιόλι κοσμεί το χέρι, τον αγκώνα και τον αστράγαλο του ποδιού. Έκανε την εμφάνισή του ήδη από την εποχή του Χαλκού και αποτέλεσε ένα απο τα πιο εντυπωσιακά κοσμήματα των ανδρών και των γυναικών της Αιγύπτου, αποτελώντας δείγμα υψηλής κοινωνικής θέσης.
Ιδιαίτερα διαδεδομένο ήταν σε όλους τους ασιατικούς λαούς, όπως στους Ασσύριους και τους Εβραίους.
Η Κίνα ανέπτυξε αργά την τέχνη κατασκευής βραχιολιών, περίπου τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ήταν κυρίως κατασκευασμένα από νεφρίτη ή ξύλο με ένθετες διακοσμήσεις.
Οι Κέλτες φορούσαν βραχιόλια σε ποικίλα σχήματα, με έντυπες διακοσμήσεις και με διάφορες υφές (λεία ή στριφτά).
Απο την μινωική εποχή τα βραχιόλια ήταν κυρίως γυναικείο κόσμημα στην Ελλάδα και διακρίνονταν για την πρωτοτυπία τους και τη λιτή τους κομψότητα. Κατά βάση χρυσά, χωρίς πολύτιμους λίοθυς, κατέληγαν σε ένα η δύο κεφάλια φιλιού, λιονταριού ή κάποιου άλλου ζώου.
Αντιθέτως, στη Ρώμη τα βραχιόλια, βαριά και με πολύτιμες πέτρες, αποτελούσαν ένα από τα ιδιαίτερα κοσμήματα των ανδρών και αποτελούσε φυσικά σύμβολο εξουσίας.
Όπως όλα τα κοσμήματα, έτσι και το βραχιόλι γνώρισε μία παρακμή κατά τον Μεσαίωνα, ενώ ξανάρχεται δυναμικά στο χώρο της χρυσοχοΐας την περίοδο της Αναγέννησης με την επικράτηση της μόδας των κοντών μανικιών στα ρούχα των γυναικών. Τα αναγεννησιακά βραχιόλα ήταν φτιαγμένα από δύο σειρές μαργαριταριών, με χρυσό κούμπωμα, το οποίο ήταν στολισμένο με πολύτιμα πετράδια.
Τον 17ο αιώνα τα βραχιόλια αποκτούν φαντασία στο σχέδιο και τη διακόσμηση, παρόλα αυτά δεν διαφέρουν και πολύ από τα αναγεννησιακά. Τον 18ο αιώνα αρχίζουν και αλλάζουν όψη, καθώς προστέθηκαν νέα στοιχεία, όπως οι καμέες, οι μινιατούρες, οι μικρές προσωπογραφίες κ.ά.
Κατά τη Γαλλική Επανάσταση τα βραχιόλια εξαφανίζεται, ενώ λίγο αργότερα επανεμφανίζεται με πιο πολύπλοκο σχέδιο, με περισσότερες στροφές και φορεμένο πάνω απο μανίκια και μακριά γάντια.
Τον 19ο αιώνα τα βραχιόλια έχουν διάφορα σχήματα, πέτρες, καμέες, μαργαριτάρια και πολύτισμα χρυσά κουμπώματα. 
Σήμερα, τα βραχιόλια παρουσιάζουν μία μεγάλη ποικιλία σε σχήματα, μοτίβα, πέτρες και άλλα. Εμφανίζουν πρωτότυπα σχέδια και αποτελούν προϊόν μίας εξελιγμένης και λεπτής βιοτεχνίας με μεγάλη ειδίκευση. Πολλές φορές μάλιστα σχεδιάζονται από μεγάλους ζωγράφους ή γλύπτες.
.
