Στο λόφο πάνω από το Πατριαρχείο δεσπόζει εδώ και αιώνες το επιβλητικό κτίριο της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής, η οποία έβγαλε μέσα από τις τάξεις της σπουδαίους πνευματικά καταρτισμένους νέους. Η Μεγάλη του Γένους Σχολή, όπως υποστηρίζεται από σπουδαίους ακαδημαϊκούς καθηγητές, αποτελεί συνέχεια της Οικουμενικής Πατριαρχικής Σχολής, την οποία ίδρυσε ο Μέγας Κωνσταντίνος.

            Η Πατριαρχική Ακαδημία, μετά από πολλές ταλαιπωρίες, επανιδρύθηκε από τον Πατριάρχη Γεννάδιο το 1454, επωφελούμενος από τα προνόμια που του είχε παραχωρήσει ο Μωάμεθ ο Β΄ ο Πορθητής. Μόνο μέσα από τη γνώση και τα γράμματα δεν θα χανόταν η εθνική και θρησκευτική συνείδηση των σκλαβωμένων Ρωμιών και ο Πατριάρχης Γεννάδιος αγωνίστηκε σθεναρά για τη μόρφωση του ποίμνιού του. Σχεδόν 400 χρόνια μετά, το 1804, η Σχολή μεταφέρθηκε στο Μέγαρο των Μαυροκορδάτων και ένα χρόνο αργότερα, το 1805, παίρνει τη σημερινή της ονομασία, Η Μεγάλη του Γένους Σχολή.

            Το 1821 και με την έναρξη της Επανάστασης η Σχολή έκλεισε, για να ανοίξει ξανά το 1850 στο Φανάρι αυτή τη φορά, απέναντι από το Πατριαρχείο. Με τις δωρεές πλούσιων Ελλήνων της Πόλης, όπως ο Γεώργιος Ζαρίφης, οι πατέρες της Ιεράς Μονής του Βατοπεδίου, το 1880 η Μεγάλη του Γένους Σχολή μεταφέρεται στη σημερινή της τοποθεσία.

Στις 30 Ιανουαρίου 1880 τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος του επιβλητικού αυτού κτιρίου που αντικρίζουμε σήμερα πάνω από τον λόφο του Πατριαρχείου. Τα κόκκινα τούβλα και η επιβλητική αυτή αρχιτεκτονική, ανάλογη του πνευματικού κύρους της Σχολής, είναι έμπνευση του Κωνσταντίνου Δημάδη. Η Μεγάλη του Γένους Σχολή αποτελείται από μία μεγάλη αίθουσα τελετών με τοιχογραφίες και πίνακες, μία βιβλιοθήκη, αμφιθέατρα φυσικής και χημείας, καθώς και Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

Η σχολή αρχικά ήταν οκτατάξια. Η τελευταία, μάλιστα, τάξη αναγνωριζόταν – ανεπίσημα ωστόσο – ως πανεπιστημιακή. Το 1902 ιδρύθηκε τετραετής παιδαγωγική σχολή, όπου προετοιμάζονταν οι εκπαιδευτικοί για τα ελληνικά σχολεία της Τουρκίας. Επίσης, ιδρύθηκε και Σχολή Βυζαντινής Μουσικής. Σημαντικές αλλαγές έγιναν στη Σχολή κατά το 1922, όπου απαγορεύτηκε η ανάμειξη του Πατριαρχείου στα θέματα της Σχολής, αυξήθηκαν οι ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων στα τούρκικα, ενώ αντίστοιχα περιορίστηκαν οι ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων στα ελληνικά. Δυστυχώς, μετά τα Σεπτεμβριανά το 1955 και τις απελάσεις του 1964 ο αριθμός των Ελλήνων μαθητών συρρικνώθηκε κατά πολύ και η Μεγάλη του Γένους Σχολή σήμερα λειτουργεί ως μικτό Γυμνάσιο και Λύκειο και απαριθμεί 50 μαθητές και μαθήτριες.

 

Πηγή: http://www.megalisxoli.gr/Istoriko.html

Χρυσή-Σίσυ Αγγελίδου

Από Κομοτηνή και Καλαμάτα, κατέληξα στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, μετανάστρια του έρωτα. Λατρεύω τα ταξίδια και έχω γυρίσει σε πολλά - πολλά μέρη. Αλλά πάνω από όλα λατρεύω τα ταξίδια της ψυχής! Και έχω κάνει πολλά! Μέσα από την μοναδική, παντοτινή, ανεκτίμητη αγάπη για τα βιβλία. Αυτή την αγάπη -και όχι μόνο- θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Διαβάστε περισσότερα