Κωνσταντινούπολη … Η Πόλη των πόλεων … τόνοι μελάνι έχουν χυθεί για αυτή τη μαγευτική πόλη … Μία πόλη που τη λάτρεψαν πολλοί … Μία πόλη που τη ζήλεψαν πολλοί …Μία πόλη που την πολιόρκησαν πολλοί … Μία πόλη απλά μοναδική … Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι ίσως και η καταγωγή από εκεί με κάνει να είμαι προκατειλημμένη. Ίσως η ιστορία της, η γεμάτη δόξα αλλά και πόνο ιστορία της, με κάνει να μην είμαι αντικειμενική. Όμως, όσες φορές και να πάω πάντα το ίδιο συναίσθημα με κατακλύζει. Θαυμασμός, συγκίνηση, νοσταλγία …
«Χρώματα και Αρώματα» σε πλαισιώνουν από την πρώτη στιγμή που βρίσκεσαι στην Κωνσταντινούπολη. Η Ανατολή συναντά τη Δύση. Η Δύση συναντά την Ανατολή και ένα μοναδικό ταξίδι σε μέρη, φαγητά, μυρωδιές μπαχαρικών ξεκινά.
Σημείο αναφοράς;! Ασφαλώς η μοναδική και ασύλληπτη αρχιτεκτονικά, καλλιτεχνικά, θρησκευτικά, Αγία Σοφία, στην περιοχή Σουλτάν Αχμέτ. Το μοναδικό αυτό δημιούργημα του Ιουστινιανού, το οποίο στέκεται ανά τους αιώνες στο ωραιότερο σημείο της Πόλης. Εδώ ότι και να πεις είναι λίγο. Με την είσοδο στο ναό δέος και συγκίνηση σε πλημυρίζει. Και αμέσως έρχεται στο μυαλό σου η σκέψη «Να γιατί ο Ιουστινιανός φώναξε ‘’Νενίκηκά σε Σολομών».
Η τεράστια αίθουσα με τους μεγάλους πολυέλαιους (όπου υπήρχαν κεριά για να φωτίζεται ο ναός) και η εικόνα ενός ναού γεμάτου από πιστούς, φωτιζόμενου από τα χιλιάδες κεριά και καντήλια, τον Πατριάρχη να ιερουργεί την τελευταία Θεία Λειτουργία και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να προσεύχεται σε ένα θαύμα, ζωντανεύει μπροστά σου. Ο θαυμάσιος, τεράστιος τρούλος, η πέτρινη πόρτα που δεν άνοιξε ποτέ μετά την άλωση, ο γυναικωνίτης, η αίθουσα όπου γινόντουσαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι, και άλλα πολλά σε καθηλώνουν, σε συγκλονίζουν και απλά αρκείσαι στο να θαυμάζεις το μοναδικό αυτό δημιούργημα.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην περίφημη περιοχή του Φαναριού, με την κλειστή κεντρική πόρτα όπου απαγχονίστηκε το 1821 ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄, και Η Μεγάλη του Γένους Σχολή, ακριβώς πάνω στο λόφο πίσω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, προκαλούν συγκίνηση και περηφάνια καθώς αναλογίζεσαι πόσοι σπουδαίοι άνθρωποι του πνεύματος έζησαν εδώ, αλλά και θρησκευτικοί ηγέτες που με οδηγό την πίστη κατάφεραν να δώσουν δύναμη στους κατοίκους της Πόλης κάθε φορά που τα πράγματα δυσκόλευαν. Από την άλωση μέχρι σήμερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποτελεί τον στυλοβάτη των Ελλήνων της Πόλης.
Φυσικά, δεν πρέπει να παραλείψετε να επισκεφθείτε την Παναγία των Βλαχερνών, όπου για πρώτη φορά εψάλλει ο Ακάθιστος Ύμνος ως ευχαριστία προς την Παναγία η οποία έσωσε την Πόλη το 626 από τους Αβάρους. Η Μονή της Χώρας με τα μοναδικά ψηφιδωτά, Η Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ( ή Παναγία Μπαλουκλιώτισα) στο νοσοκομείο των Ρωμιών το Βαλουκλή,Τα Θεοδοσιανά τείχη, η Βασιλική κιστέρνα του Ιουστινιανού, Ο Ιππόδρομος όπου έλαβε χώρα η Στάση του Νίκα, λίγο πιο κάτω Η Στήλη των Όφεων, Ο οβελίσκος του Θεοδοσίου Α, και φυσικά μία βόλτα στην πλατεία Ταξίμ και εν συνεχεία κατηφορίζοντας την περίφημη Οδό του Πέραν, Ιστικλάλ Τζαντεσί στα τούρκικα (İstiklâl Caddesi) θα φτάσετε στον περίφημο Πύργο του Γαλατά.
Και εκεί στην Οδό του Πέραν θα δείτε τα αμέτρητα μαγαζιά να σας καλούν να γνωρίσετε το ευρωπαϊκό πρόσωπο της Πόλης. Το σιρόπι που πέφτει από σιντριβάνι πάνω στα κομμάτια μπακλαβά, και το κανταΐφι με το φιστίκι λίγο πιο δίπλα, θα σας ξελογιάσουν στις βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων. Αλλά το πιο σημαντικό; Θα συναντήσετε νοερά του Έλληνες του 1920, του 1950. Η Οδός του Πέραν ήταν η οδός των Ελλήνων, εκεί μεγαλούργησαν και ανέπτυξαν το εμπόριο. Εκεί ήταν τα μαγαζιά των Ελλήνων όπου διοχέτευαν τα υφάσματα, τα μπαχαρικά και ό,τι άλλο εμπορεύονταν σε όλη την Ανατολή και τη Δύση, αλλά παράλληλα έκαναν και εισαγωγές από την Ευρώπη. Εκεί έγιναν τα γεγονότα του 1955, το πογκρόμ των Τούρκων κατά των Ελλήνων της Πόλης …
Με αυτές τις σκέψεις, του μεγαλείου και της άνθισης, αλλά και της πτώσης και του πόνου, θα φτάσετε στον Πύργο του Γαλατά. Έναν πύργο που προσανατολίζει τόσο τους στεριανούς, όσο και τους ναύτες στα καράβια του Βοσπόρου. Εκεί, δίπλα στη θάλασσα του Βοσπόρου θα σιγοψιθυρίσετε αυθόρμητα το τραγούδι «Θέλω να πιω όλο τον Βόσπορο». Θα χαζέψετε τον Πύργο του Λεάνδρου. Θα χαθείτε σε σκέψεις μαγικές και θα ταξιδέψετε με τα χρώματα του ήλιου όταν θα βουτάει στα νερά του Βοσπόρου. Και κοιτάζοντας από εκεί το μοναδικό μνημείο της Χριστιανοσύνης θα καταλάβετε γιατί η Κωνσταντινούπολη είναι «η γυναίκα που όλοι την ερωτεύονται. Η αιώνια ερωμένη όλων».
