Μανα μαυροφορεμένη πέτρας γέννημα, αλάξευτη, άνυδρη, αδάμαστη, γυμνή απ'τα δεσμά του χρόνου, με φως λουσμένη... Ολόλαμπρη περπατά στα ξακουστά ιπποτικά καλντερίμια της στεφανωμένης δόξας... Εκεί που φυτρώνει το φασκόμηλο, ευωδιά…
Λατρεύω την ομορφιά, εκείνη που κρύβεται στην απλότητα των πραγμάτων. Η λεία απαλότητα του μεταξιού, η ευωδιά του φρεσκοπλυμένου λινού, των απλωμένων ρούχων, και εκείνος ο θέρος, ο απομεσήμερος που…
Λατρεύω τους ανθρώπους, ειδικά όταν ανακαλύπτω το ψύχος της καρδιάς τους. Αυτό που τους κάνει δύσκαμπτους, ακλόνητους και αποζητά την παραμικρή ρωγμή για να εξεφράσει τις ευαισθησίες και τις επιθυμίες…
Ο Άγγελος του Θανάτου Την αποκαλούσαν κυρά του δειλινού καθώς σάλευε τα βλέφαρα της και καθρεφτιζόταν ολόκληρος ο κόσμος. Κι όμως η Αδαμαντία Φράγκου κειτόταν νεκρή στην αγκαλιά του…
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα πριγκιπόπουλο που σαν έπεφτε το λυκόφως έπαιζε στο πιάνο του το αγαπημένο του κομμάτι. Τα δάχτυλα ταξίδευαν σε αναμνήσεις τόσο νοσταλγικές που θα…
Κι είναι εκείνος ο έρωτας... ο παράτολμος, που σπάει κάθε αραχνοΰφαντο ιστό, όρια και αποστάσεις.. Μια πρωτόγνωρη απελευθέρωση σε κολασμένα σπλάχνα. Εκείνος που στάζει μέλι, σταγόνες γλυκύτητας σε σκασμένα χείλη κόκκοι υπεροχότητας , ζάχαρης…
Τι κουβαλάει η καρδιά σου; Πόση ευτυχία; Πόσες στιγμές; Πόσες ιστορίες, μικρές καθημερινές αλήθειες. Πόσα όνειρα και προσδοκίες. Σαν τα κύμβαλα του νου αντηχήσουν, πράξεις, δράσεις προς τον αγώνα της…
Ατόφιο φεγγάρι σαν κερί φλέγεται, ύμνους εξυμνεί στην σκιά των άστρων. Αγάπη αντιφεγγίζει, βλεφάρισμα η ελπίδα κι αυτή η δροσιά, μελαγχολικό αηδόνι ανασαίνει, πάλλει τα φυλλώματα σε ανεπαίσθητο θρόισμα όπως…