Πώς γίνεται να βρίσκεσαι σε ένα κάτασπρο τοπίο και να σε πλημμυρίζει το σκοτάδι; Και όμως! Η Yrsa Sigurdardottir καταφέρνει για άλλη μία φορά να μας τυλίξει στον ιστό του τρόμου μέσα από το κατάλευκο τοπίο του Λοουνσοράιβι.
Δύο ζευγάρια, η Ντρεφν και ο Τσόρβι, η Άγκνες και ο Μπγιόλβουρ, αποφασίζουν να πάνε εκδρομή στα χιόνια. Εκεί συναντούν έναν ερευνητή, τον Χοικούρ, και τους πάει περιήγηση στο βουνό. Το τελευταίο βράδυ στο ξενοδοχείο είναι και το τελυταίο βράδυ που θα τους δούνε ζωντανούς. Μία εβδομάδα μετά η ανακάλυψη ενός πτώματος από την Γιοχάνα, υπάλληλος μίας τοπικής υπηρεσίας, θα βγάλει στο βουνό την ομάδα διασωστών. Και μέσα στα χιόνια και την ερημιά θα ανακαλύψουν και τους υπόλοιπους της παρεάς. Παράλληλα, τα ραντάρ στο Στόκσνες αρχίζουν να "τρελαίνονται" και να δείχνουν περίεργα πράγματα, κάνοντας τον Γιόρβαρ να ανατριχιάζει. Και σε όλα αυτά τα περέιργα έρχεται να προστεθεί η ανακάλυψη ενός παιδικού παπουτσιού, που είχε χαθεί 20 χρόνια πριν... Τι γύρευαν τα δύο ζευγάρια στην ερημιά; Τι είναι οι ήχοι σαν κλάμα που ακούνε το βράδυ ΄ςξω απο τις σκηνές τους; Απο που προέρχονται οι φωνές που ακούει ο Γιορβάρ; Ποιος ανοίγει χωρίς κανένα πρόβλημα την πόρτα του σπιτιού της Γιοχάνα; Και τα μικρά κρύα δαχτυλάκια που αισθάνονται η Γιοχάνα και ο άντρας της; ... "Εδώ τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται" και μία ιστορία τρόμου ξεδιπλώνεται ...
Η Yrsa Sigurdardottir επιστρέφει στο γνώριμο ύφος της! Τον μεταφυσικό τρόμο! Τρεις διαφορετικές ιστορίες, τρεις διαφορετικές τρομακτικές ιστορίες, οι οποίες στο τέλος δένονται μεταξύ τους με μία αόρατη κλωστή. Δεν ξέρω αν ισχύει, διάβασα κάπου ότι η ιδέα της παρεάς που βρέθηκε νεκρή στο βουνό στηρίζεται σε αληθινό γεγονός, το οποίο έγινε το 1959 στα Ουράλια Όρη και είναι γνωστό ως "Το μυστήριο στο Μονοπάτι του Dyatlov" και αυτό δίνει ένα επιπλέον τόνο μυστηρίου. Διαβάζοντας την αληθινή ιστορία - μία παρεά 9 σκιέρ πήγαν για κατασκήνωση στο βουνό και βρέθηκαν σε διάφορα σημεία νεκροί, με ελάχιστα ρούχα και περίεργα σημάδια. Οι φόνοι παραμένουν ακόμα ανεξιχνίατοι - η αγωνία μου είχε ενταθεί ακόμα περισσότερο.
Η αγωνία και η ανατριχίλα ανέβαινε επίπεδα λόγω και της μοναδικής ικανότητας της Sigurdardottir να πειργράφει σκηνές μεταφυσικές. Το κλάμα έξω απο τις σκηνές, τα βήματα που όλο πλησίαζαν, το φερμουάρ της σκηνής που κάποιος προσπαθούσε να ανοίξει, με έκαναν αρκετές φορές να σταματήσω το διάβασμα και να προσπαθώ να δω μήπως ακούγεται κάτι περίεργο. Και φυσικά, όπως συνηθίζει η συγγραφέας, δεν σε αφήνει λεπτό να χαλαρώσεις, καθώς παράλληλα με τους εκδρομείς έχουμε και άλλες δύο περίεργες ιστορίες, του Γιόρβαρ και της Γιοχάνα. Εδώ τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο τρομακτικά, καθώς εμφανίζονται μικρές παλάμες στο τζάμι, μικρές, υγρές πατημασίες και ένα κοριτσάκι που προσπαθεί να φωνάξει. Το παρελθόν έρχεται με τον πιο ανατριχιαστικό τρόπο στην επιφάνεια. Και συνειδητοποιούμε ότι όσο κι αν το αφήνουμε στη λήθη, όσο κι αν το σβήνουμε απο την μνήμη μας, αυτό θα βρει τον τόπο να πάρει "εκδίκηση".
Φυσικά, η Λεία, δεν είναι απλά ένα θρίλερ, αλλά και ένα ιδιαίτερο ψυχογράφημα χαρακτήρων. Όλοι οι ήρωες παρουσιάζονται ολοκληρωμένοι και σταδιακά δίνονται στοιχεία της προσωπικότητάς τους, τα οποία εξηγούν και τις αποφάσεις τους. Και ενώ οι πρωταγωνιστές είναι αρκετοί, η γραφή σε κεφάλαια που αναφέρονται σε κάθε ιστορία ξεχωριστά, δεν μπερδεύει τον αναγνώστη και παρακολουθεί την εξέλιξή τους. Χαρακτήρες με κρυμένα μυστικά, τα οποία έχουν ξεχαστεί αλλά έχουν επηρεάσει τη ζωή τους, χαρακτήρες ξεροκέφαλοι που τους οδηγούν σε λανθασμένες αποφάσεις, χαρακτήρες αδύναμοι που προσπαθούν να αποκτήσουν την αποδοχή των άλλων, χαρακτήρες που εξαπατούν και ζουν εις βάρος άλλων. Χαρακτήρες που μας βάζουν σε σκέψεις, πώς θα αντιδρούσαμε εμείς σε παρόμοιες καταστάσεις; Χαρακτήρες ποικιλόμορφοι, τους οποίους ίσως και έχουμε συναντήσει.
Και το τέλος; Συγκλονιστικό! Ένα τέλος που δεν το περιμένεις με τίποτα... Όσα σενάρια και να κάνεις στο μυαλό σου, δεν πρόκειται να το δεις να έρχεται ...
Διαβάστε τη Λεία, αν θέλετε να κάνετε μία ανατριχιαστική εκδρομή ...
