Λένε πως κάποια βιβλία έρχονται στο δρόμο σου την κατάλληλη στιγμή και ώρα για να σε διδάξουν κάτι ή να εμποτιστείς με το διδάγματα κι τα ηθικά διλλήματα της ιστορίας…
Έτσι ένιωσα και εγώ με την "Αφηγήτρια της Καζαμπλάνκα" από τη συγγραφέα Fiona Valpy όπου συνέθεσε το έργο τη περίοδο της καραντίνας και κατάφερε να μεταφραστεί σε 26 γλώσσες και να γίνει διεθνώς best seller.
Ένα βιβλίο για τους λάτρεις της αφήγησης. Η πένα της συγγραφέως με μαεστρία βυθίζει τους αναγνώστες στα αξιοθέατα, τους ήχους και τις μυρωδιές της Καζαμπλάνκα καθώς κατά την πεζογραφία περιφέρονται νοερά με γλαφυρό τρόπο και ζωηρές αναπαραστάσεις στις γειτονιές του Μαρόκου μέσα μιας συναρπαστικής πλοκής καθώς μέσα από τις σελίδες ενός παλιού ημερολογίου ξεκινά μια συγκλονιστική εξερεύνηση των οικογενειακών μυστικών μιας εβραϊκής οικογένειας με όνειρο να ταξιδέψει στην Αμερική για να ξεφύγει από τον γερμανικό ζυγό ενώ στο σήμερα η Ζόι, κεντρική χαρακτήρας συμπαθής πρωταγωνίστρια συμπάσχει με την νεαρή Ζοζί σε ένα ταξίδι αυτό-ανακάλυψης που θα κρατήσει τους αναγνώστες καθηλωμένους μέχρι τέλους με συναισθηματική κορύφωση που θα προκαλέσει ποικίλα συναισθήματα έντασης , αγωνίας, δράσης αλλά και ανακούφισης. Το βιβλίο συνδυάζει επιδέξια διαφορετικά νήματα της αφήγησης, από την προσωπική ιστορία της Ζοζί μέχρι τα ιστορικά γεγονότα που πληροφορούν το χειρόγραφο που ανακαλύπτει. Συνολικά, το "The Storyteller of Casablanca" είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα που θα μεταφέρει τους αναγνώστες σε έναν άλλο κόσμο και θα τους αφήσει να νιώθουν ψυχαγωγημένοι και συναισθηματικά γεμάτοι.
Η ιστορία έχει δυο άξονες αφήγησης το Μαρόκο του 1941. Με τη Γαλλία να βρίσκεται υπό ναζιστική κατοχή, τη δωδεκάχρονη Ζοζί καταφεύγει με την οικογένειά της στην Καζαμπλάνκα, μια πόλη γεμάτη ασυνήθιστους χαρακτήρες, πρωτόγνωρες εικόνες, μεθυστικές μυρωδιές και ήχους που κατακλύζουν τις αισθήσεις. Όσο ο πατέρας της Ζοζί περιμένει με αγωνία να εκδοθούν τα χαρτιά τους, ώστε να ταξιδέψουν με ασφάλεια στην Αμερική, εκείνη θα καταγράψει στο ημερολόγιό της όλες τις στιγμές που θα τη γοητεύσουν και θα την προβληματίσουν.
Ενώ το 2010 η Ζόι καταφθάνει στο ίδιο λιμάνι και προσπαθεί να προσαρμοστεί στο άγνωστο μέρος. Όταν ανακαλύπτει το ημερολόγιο κάτω από τις σανίδες του σπιτιού της, μαγεύεται από τον κόσμο της νεαρής Ζοζί, που κάποτε κοίταζε την ίδια θέα στον Ατλαντικό Ωκεανό, αλλά γνώριζε μια πολύ διαφορετική Καζαμπλάνκα. Μπορούν άραγε οι αφηγήσεις της να τη βοηθήσουν να μετατρέψει την τραγωδία σε ελπίδα και να βρει την παρηγοριά που χρειάζεται για να θεραπεύσει τη ραγισμένη της καρδιά; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Μ’αρεσε ένα στοιχείο ακόμη που το βιβλίο διαπραγματεύεται τις ψυχικές ασθένειες και τον όμορφο και λεπτό τρόπο που το χειρίζεται η συγγραφέας και εισάγει τους αναγνώστες σε έναν τελείως καινούργιο κόσμο. Πως μπορούν να γυρίσουν οι διακόπτες του μυαλού και να φανταστεί τέρατα. Καθώς η κατάθλιψη, το στρές, φωλιάζουν στην εποχή μας.
Η μητρότητα είναι κάτι που η Ζόι αποζητάει στο πρόσωπο της Ζοζί καθώς αποζητά να σώσει το γάμο της, αναριγά με τις ανησυχίες που ταλανίζουν το μυαλό της, τι και αν βρίσκει διέξοδο στο να περπατά στις συνήθειες και τα βήματα της μικρής ηρωίδας του βιβλίου πλέκοντας κουβερλί και περνώντας από τα σημεία σταθμούς του ημερολογίου της νεαρής φίλης. Μια χαρακτήρα όπου το πνεύμα και η σπιρτάδα για την ηλικία της την κάνει τόσο συμπαθή στα μάτια των αναγνωστών. Και πως η ζωή της αλλάζει με τον πόλεμο, πως η καθημερινότητα, από τους περιπάτους, τιε γιορτές, τις συνάξεις, τα μικρά καφέ αλλάζει με την έλευση της Γκεστάπο και τις αποκρουστικές μεθόδους της.
Κατάλληλο δώρο για τις ηλικίες. Ένα βιβλίο που θα το συνέστηνα ανεπιφύλακτα και με κλειστά μάτια.
Καλή ανάγνωση!
