ΔΥΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ. ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ. ΔΥΟ ΚΑΡΔΙΕΣ. ΜΙΑ ΜΟΙΡΑ.
Όταν δύο ανταγωνιστές δημοσιογράφοι βρίσκουν τον έρωτα μέσα από μια μαγική σύνδεση, η μοίρα τους εξαρτάται από το πώς θα αντιμετωπίσουν την κόλαση… μαζί.
Για αιώνες οι θεοί κοιμούνταν. Μα τώρα βρίσκονται ξανά σε πόλεμο. Το μόνο που θέλει η δεκαοχτάχρονη Άιρις Γουίνοου είναι να κρατήσει την οικογένειά της ενωμένη. Με τον αδερφό της που αγωνίζεται στον πόλεμο των θεών να αγνοείται στο μέτωπο και τη μητέρα της να πνίγει τη στενοχώρια της στο ποτό, το καλύτερο που μπορεί να κάνει η Άιρις είναι να πάρει δική της στήλη στην Όουθ Γκαζέτ. Όταν όμως τα γράμματα που στέλνει στον αδερφό της πέφτουν σε λάθος χέρια −τα χέρια του γοητευτικού αλλά ψυχρού Ρόμαν Κιτ, ανταγωνιστή της στην εφημερίδα−, μια απίθανη μαγική σύνδεση δημιουργείται.
Με τους δυο τους στο κέντρο ενός μυθικού πολέμου και τις γραφομηχανές τους στις αποσκευές τους, θα μπορέσει ο δεσμός τους να αντέξει τον πόλεμο για τη μοίρα της ανθρωπότητας και, κυρίως, την αγάπη;
Ένα επικό μυθιστόρημα, γεμάτο ελπίδα, πόνο και την ασυναγώνιστη δύναμη της αγάπης. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Ένα βιβλίο που το βλέπαμε να φιγουράρει αρκετά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όλοι το λιμπιζόμασταν. Φανταστείτε λοιπόν πως νιώσαμε όταν οι εκδόσεις Ψυχογιός το ενέταξαν στο εκδοτικό τους πλάνο κι έκαναν ψηφοφορία για το εξώφυλλο του βιβλίου. Το μυθιστόρημα «Αντίπαλο Δέος» της Rebecca Ross, ήταν μία από τις κυκλοφορίες της χρονιάς, που ανυπομονούσαμε να πιάσουμε στα χέρια μας. Και τώρα κλαίμε που δεν έχουμε και το δεύτερο.
Η συγγραφέας μας μεταφέρει στην Κάμπρια, μια χώρα όπου μαστίζεται από τον πόλεμο μεταξύ δύο Θεών, της Ένβα και του Ντέικερ. Η Άιρις Γουίνοου, μια δεκαοχτάχρονη κοπέλα, παλεύει με την θλίψη που της έχει προκαλέσει, η στράτευση του αδερφού της και στην μικρή έχθρα που έχει δημιουργήσει με τον Ρόμαν Κιτ, τον ανταγωνιστή της, στην εφημερίδα Όουθ Γκαζέτ, όπου κι εργάζεται.
Ωστόσο, τα πράγματα στην ζωή της Άιρις, θα πάρουν ξανά μια απρόσμενη τροπή, όταν τα γράμματα που στέλνει στον αδερφό της, φτάσουν με έναν μαγικό κι αλλόκοτο τρόπο στα χέρια του Ρόμαν. Ένα τραγικό γεγονός και ο πόλεμος που συνεχίζετε, απειλώντας τον κόσμο της, θα την οδηγήσουν σε αποφάσεις, που ίσως στιγματίσουν την μοίρα της μια για πάντα.
Ήταν ένα σπαρακτικά όμορφο και συγκλονιστικό ταξίδι, το να διαβάζω τις περιπέτειες, τις σκέψεις και τα συναισθήματα της Άιρις και του Ρόμαν, που στοιχειώνονταν από την απειλή του πολέμου, την θλίψη και τον χαμό αγαπημένων προσώπων. Είχα δει και είχα ακούσει τόσα πολλά γι’ αυτό το βιβλίο, που όταν το ξεκίνησα βρέθηκα στο άγνωστο. Και πόσο πολύ χαίρομαι που έγινα κι εγώ μέρος, αυτής της μαγευτικής ιστορίας, διαβάζοντας την.
Ποιος να το περίμενε, ότι δύο απλές, αθώες γραφομηχανές, θα έβαζαν το μαγικό λιθαράκι τους, για να αναπτυχθεί μια τόσο τρυφερή και συναισθηματική σχέση όπως αυτή της Άιρις και του Ρόμαν. Μπορεί το βιβλίο να έχει κάποια φανταστικά στοιχεία, ωστόσο ο ρομαντισμός και οι οικογενειακές σχέσεις, είναι το κύριο συστατικό του βιβλίου.
Λάτρεψα το πως η σχέση δύο απλών ανθρώπων, έρχεται σε αντιπαραβολή με εκείνη των δύο Θεών που μάχονται μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας ανθρώπινα στρατεύματα. Πως η αναταραχή και ο εφιάλτης του πολέμου, ωριμάζει, δένει και εξελίσσει τους υπαρκτούς δεσμούς, ή δημιουργεί νέους που χαράσσονται ανεξίτηλα στις καρδιές των ηρώων μας. Οι περιγραφές των χαρακωμάτων, των γεγονότων που διαδραματίζονται και ο φόβος που επικρατεί στις μικρές πόλεις, καθώς το μένος των δύο θεών πλησιάζει τα σπίτια τους, είναι απόλυτα ρεαλιστικά, βάναυσα πολλές φορές, με έκαναν να βουρκώσω και να στεναχωρηθώ με την μοίρα αυτών των αθώων ψυχών που δεν έφταιξαν σε τίποτα.
Το βιβλίο διακρίνει μια λυρικότητα, θα έλεγα ίσως πως η γραφή της Rebecca Ross κρύβει και μερικά ποιητικά στοιχεία. Η λεπτότητα με την οποία διαχειρίζεται τα συναισθήματα των ηρώων της, φαίνεται ξεκάθαρα, μέσα από τα μαγικά γράμματα που ανταλλάσσουν. Μέσα εκεί, βρίσκουν την ευκαιρία, να βιώσουν την απώλεια και την θλίψη τους σε όλη τους την έκταση, μακριά από αδιάκριτα μάτια, γράφοντας, ωμά και με πάσα ειλικρίνεια τους πιο ενδόμυχους φόβους τους. Παρόλα αυτά, η Άιρις και ο Ρόμαν, καταφέρνουν να βρουν άθελα τους, στήριγμα και παρηγοριά ο ένας στον άλλον, περιμένοντας το κάθε γράμμα με ακόμα περισσότερη λαχτάρα από το προηγούμενο.
Η Άιρις, είναι ένας καλογραμμένος χαρακτήρας. Είναι ευάλωτη κι ευεπηρέαστη από το τι πιστεύει ο κόσμος για την ίδια και την οικογένεια της. Μάχεται καθημερινά με τον φόβο της εγκατάλειψης και με την ιδέα πως ποτέ δεν θα είναι αρκετά καλή για τον κόσμο στον οποίο ζει. Είναι καλόψυχη, συμπονετική και πάντα θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να βοηθήσει, όσους την έχουν ανάγκη. Κάνει εύκολα φίλους και το ίδιο εύκολα ακούει τα προβλήματα, τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους, μοιράζοντας παρηγοριά όπου μπορεί. Παρά τις καθημερινές προκλήσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει, δεν χάνει την σοβαρότητα και την ωριμότητα της.
Ο Ρόμαν από την άλλη, ένας νεαρός, κοινωνικά αντίθετος από την Άιρις, μεγαλωμένος με ανέσεις που όμως κουβαλάει τα δικά του φαντάσματα. Είναι γοητευτικός, πνευματώδης, με λίγα επαναστατικά στοιχεία που καταπιέζονται από την πατρική φιγούρα. Είναι ένας πολύ γλυκός χαρακτήρας, ερωτεύσιμος σε όλο του το μεγαλείο κι επιτέλους, ένας άντρας που παρατάει τα πάντα και μόνο στην σκέψη ότι θα χάσει την γυναίκα που αγαπάει. Πήξαμε στα ‘κακά’ παιδιά. Ο Ρόμαν ήρθε να τους επισκιάσει! Αγαπάει βαθιά κι αληθινά και πάντα μα ΠΑΝΤΑ είναι στο πλευρό της Άιρις είτε το θέλει είτε όχι. Κανένας πόλεμος, κανένας πόνος, σωματικός ή μη κανένα εμπόδιο δεν θα τον χωρίσει από εκείνην. Είναι ο άντρας ο οποίος θα περιμένει πίσω από την πόρτα σου μέχρι να είσαι ασφαλής, εκείνος που θα σε προστατέψει χωρίς δισταγμό, μπροστά στην απειλή των εκρήξεων, εκείνος που θα σκαρφαλώσει ολόκληρο βουνό τραυματισμένος, απλά για να είναι μαζί σου. Τα τελευταία κεφάλαια και ειδικά αυτή η συνταρακτική σκηνή στο χωράφι, ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Μαχαίρι στην καρδιά μου.
Το μόνο αρνητικό που έχω να επισημάνω σαν αναγνώστης είναι ότι η σχέση τους, εξελίχθηκε πολύ γρήγορα από τον ανταγωνισμό στην αγάπη. Θα ήθελα να δω περισσότερο την αντιπαλότητα μεταξύ τους. Μου φάνηκε πως ήταν κάπως μονόπλευρη και μόνο από την μεριά της Άιρις. Το ίδιο και με την μετέπειτα σχέση τους. Ο δεσμός τους εξελίχθηκε μέσα σε μερικά κεφάλαια. Αισθάνθηκα πως σαν αναγνώστης δεν είχα τον κατάλληλο χρόνο για να συνδεθώ απόλυτα με την σχέση τους. Ωστόσο επειδή είναι διλογία, ελπίζω πως θα δούμε το romance ανάμεσα τους να ανθίζει περισσότερο στο επόμενο βιβλίο.
Είμαι ήδη στην δεύτερη ανάγνωση του, συντροφιά με την πανέμορφη ομάδα συνανάγνωσης του Bookbrewed και ανυπομονώ τόσο πολύ για την συνέχεια που μου έχει γίνει εφιάλτης. ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ.
