 Πόσο εύκολο είναι να αποσυνδεθεί συναισθηματικά ένας άνθρωπος από την δουλειά του; Πόσο εύκολο είναι να ξυπνάει το πρωί, να πηγαίνει στην εργασία του και να επιστρέφει το απόγευμα σπίτι του αφήνοντας τα πάντα πίσω του; Ειδικά όταν η εργασία του έχει άμεση επαφή με τον συνάνθρωπο και την ζωή του;
Πόσο εύκολο είναι να αποσυνδεθεί συναισθηματικά ένας άνθρωπος από την δουλειά του; Πόσο εύκολο είναι να ξυπνάει το πρωί, να πηγαίνει στην εργασία του και να επιστρέφει το απόγευμα σπίτι του αφήνοντας τα πάντα πίσω του; Ειδικά όταν η εργασία του έχει άμεση επαφή με τον συνάνθρωπο και την ζωή του;
«Ο Λευτέρης, ένας νεαρός αστυνομικός που δουλεύει στις κεντρικές φυλακές της πόλης του, έχει αρκετές φιλοδοξίες για τον εαυτό του. Ακολουθεί ευλαβικά το καθημερινό του πρόγραμμα, αποφεύγει κάθε επαφή με τους συναδέλφους του και ονειρεύεται μια θέση αξιωματικού που θα του προσφέρει το δικό του, ξεχωριστό από όλους τους άλλους, γραφείο.
Όλα, όμως, στη ζωή του αρχίζουν να ανατρέπονται όταν, μια μέρα του Μάρτη, ο διοικητής των κεντρικών φυλακών τον καλεί στο γραφείο του για να του ανακοινώσει τα νέα του καθήκοντα…» (οπισθόφυλλο).
Και η ανακοίνωση αυτή είναι που θα ξεκινήσει έναν «Εμφύλιο Πόλεμο» στην ψυχή του. Ο Λευτέρης από εκεί που ζούσε μία ήρεμη ζωή, έρχεται αντιμέτωπος με το πιο «τρομακτικό» ίσως δίλλημα. Μπορεί να απλά να πατάει ένα κουμπί και να τερματίζει μία ζωή; Εξάλλου, άλλοι έχουν πάρει τις αποφάσεις. Από την άλλη, όμως, ποιος είναι αυτός που θα βάλει τέλος σε μία ανθρώπινη ύπαρξη; Και μέσα σε όλα αυτά που τον βασανίζουν, κάνουν την εμφάνισή τους και οι «αντίπαλοι», οι οποίοι απειλούν την ζωή του.
Ο Λευτέρης θα έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό, με τις απόψεις του, αλλά και με τον κόσμο. Θα γνωρίσει την σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, θα αναμετρηθεί με το «εγώ» του και θα στραφεί για βοήθεια εκεί που δεν το περιμένει. Θα καταφέρει να βγει νικητής;
Ένας «Εμφύλιος Πόλεμος» με παράπλευρες απώλειες, ένας «Εμφύλιος Πόλεμος» με το μέσα μας και την συνείδησή μας. Γιατί μαζί με τον Λευτέρη αναρρωτιόμαστε και εμείς τελικά ποιος αποφασίζει για την ζωή και τον θάνατο;
Ο Λοΐζος Κάκουρας με την ρεαλιστική γραφή του, με τις ζωντανές εικόνες και με καταιγιστικό ρυθμό μας βάζει στο μυαλό του Λευτέρη και μας βάζει σε σκέψεις ως προς ζητήματα όπως η αξία της ποινής ενός εγκλήματος, της δεύτερης ευκαιρίας, της θανατικής ποινής και της συγχώρεσης!
 
        
 
						