Mπορεί σήμερα οι βρικόλακες να αποτελούν ύψιστο παράδειγμα σκοτεινού ερωτισμού κι άφθαρτης αρρενωπότητας αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Οι τρομαχτικοί δαίμονες της νύχτας ξεπηδούσαν από τα έγκατα της κόλασης και ρουφούσαν την ψυχή των ανθρώπων μέχρι τελευταίας αιμάτινης ρανίδας. Ένας από τους κύριους ενάγοντες αυτών των πεποιθήσεων ήταν η φυματίωση, θανατηφόρα ασθένεια του 19ου αιώνα. Σύνηθες σύμπτωμα ήταν η σημαντική απώλεια βάρους καθώς η ζωή του ασθενή σιγά-σιγά απορροφούταν για άγνωστο λόγο. Εκείνη την περίοδο ελάχιστες ιατρικές πληροφορίες είχαν καταγραφεί για την συγκεκριμένη ασθένεια καθώς ήταν σε έξαρση.
Το φονικό ξέσπασμα φυματίωσης γνωστό ως «Κατανάλωση» ή αλλιώς και βαμπιρικός πανικός του Ρόουντ Ίσλαντ και άλλων περιοχών της Νέας Αγγλίας. Η πιο γνωστή περίπτωση ήταν αυτή της οικογένειας Μπράουν και της 19χρονης κόρης τους Μέρσυ, η οποία πέθανε το 1982 από την ασθένεια.
Η οικογένεια Μπράουν είχε εγκατασταθεί στην περιοχή του Έξιτερ. Όλα κυλούσαν φυσιολογικά όταν μες τη δεκαετία του 1880, η σύζυγος και μητέρα, Μαίρη αρρώστησε και πέθανε γρήγορα από φυματίωση. Η μεγαλύτερη κόρη Μαρία Όλιβ πέθανε από την ίδια ασθένεια το 1888. Τραγικά, ο γιος Έντγουιν αρρώστησε το 1890, αλλά δεν πέθανε αμέσως καθώς ο πατέρας του προσπάθησε να τον κρατήσει ζωντανό με νύχια κι με δόντια. Εν τω μεταξύ η μικρότερη κόρη Μέρσυ πέθανει.
Οι φοβισμένοι κάτοικοι από τα τρομακτικά συμπτώματα της αρρώστιας πίστευαν ότι αυτή η προκαλούταν από τα βαμπίρ. Μετά από συγκρούσεις κι αψιμαχίες μεταξύ τους, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα στους τάφους της οικογενείας κατοικούσε ένας από τους δαίμονες της νύχτας. Ο χαροκαμένος πατέρας (Γεώργιος) τελικά υποκύπτει κι δέχεται να μεταβούν στο νεκροταφείο μην έχοντας άλλη επιλογή.
Μια ομάδα οπλισμένων ανδρών έσκαψαν με τα φτυάρια τους την παγωμένη γη και ανέσυραν τα φέρετρα στο επίπεδο του εδάφους. Κατά την εκταφή τους αποκαλύφθηκε ότι οι σωροί της Μαίρης και της Μαρίας Όλιβ είχαν αποσυντεθεί με την πάροδο του χρόνου. Αντιθέτως η σωρός της Μέρσυ δεν είχε υποστεί φθορά αλλά και δεν είχε βρεθεί στην θέση που είχε θαφτεί. Διαπιστώθηκε ότι η Mέρσυ Brown ήταν ο βρικόλακας που τραβούσε τη ζωή από ολόκληρη την οικογένειά της καθώς κατά την εξέταση βρέθηκε φρέσκο αίμα στην καρδιά της, η οποία αφαιρέθηκε αμέσως από το στήθος της και την έκαψαν έως ότου γίνει στάχτη.
Πολλοί χωρικοί είχαν ακούσει για την βρικόλακα. Ισχυρίστηκαν ότι είδαν την Μέρσυ να περπατάει μέσα στο νεκροταφείο και τα γειτονικά χωράφια τη νύχτα. Το «γιατί» δεν το ανέφεραν νωρίτερα παραμένει άγνωστο. Τα απομεινάρια της καρδιάς της αναμείχθηκαν με νερό και δόθηκαν στον Έντγουιν για να τα πιει. Ο πατέρας του ήλπιζε ότι οι στάχτες μιας "καρδιάς βρικόλακα" θα μπορούσαν να τον θεραπεύσουν. Η τελετουργία απέτυχε και ο γιος πέθανε μέσα σε δύο μήνες.
Πολλοί σύγχρονοι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι το σώμα της εκλιπούσας Μέρσυ ήταν σε άριστη κατάσταση λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών καθώς το φέρετρο της φυλασσόταν μαζί κι με άλλων που πέθαναν την ίδια περίοδο αλλά που δεν είχαν ταφεί λόγω χιονιού, σφοδρού χειμώνα και πολικών θεοκρασιών. Σκοπός ήταν να ταφεί μόλις το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες. Όμως κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πώς το σώμα της δεν βρισκόταν στην ίδια θέση. Αφού παραβιάστηκε το φέρετρο της, το σώμα της Μέρσυ θάφτηκε στο νεκροταφείο «Chestnut Hill» πίσω από την Εκκλησία των Βαπτιστών στο Έξιτερ.
Ο μύθος για της «Mercy Brown» ζει καθόλη τη διάρκεια των αιώνων, εφόσον όχι μόνο εξάπτει την φαντασία, αλλά προκαλεί την περιέργεια κι το ενδιαφέρον πολλών οπαδών που επισκέπτονται τον τάφο της αφήνοντας λίγα λουλούδια.
Ταφόπλακα της Mercy Brown
Aποτέλεσε έμπνευση:
• Για την Novella της Tiki Kos "Mercy Brown" (6/3/ 2018).
• Για τη σύντομη ιστορία της Caitlín R. Kiernan «So Runs the World Away».
• «Mercy: The Last New England Vampire» της Sarah L. Thomson.
• Αναφορά γίνεται στο "The Shunned House" του Lovecraft.
• Μελετητές αποφάσισαν οτι ο Μπράμ Στόκερ , ο συγγραφέας του μυθιστορήματος Dracula, γνώριζε για την υπόθεση της Μέρσυ Μπράουν μέσω των εφημερίδων οπότε σκιαγράφησε τον χαρακτήρα της Lucy Westenra.
• Το περιστατικό απεικονίζεται στην ταινία Almost Mercy του 2015 (σκηνοθεσία B. Dolan και Tom DeNucci).
• "Το τραγούδι «The Hunter» του αλμπουμ Fallen House, Sunken City (2010).
• Η ιστορία της Mercy Brown αποτέλεσε θέμα του πρώτου επεισοδίου του Lore (2015/2017).
{The Sorensens} Chestnut Hill Cemetery, Exeter, Rhode Island.
Πηγή εικόνων:
(Ephemera Phile) Metropolitan Magazine, April 1909.