Αγγελικά όνειρα ai-VickyGB

Σε μια παλιά πόλη με πλακόστρωτα δρομάκια και αρχιτεκτονική που αντηχούσε την βενετσιάνικη ιστορία, ζούσε μια γυναίκα, την Ελένη. Η καρδιά της ήταν γεμάτη μελαγχολία, καθώς είχε χάσει τον άνδρα της σε έναν τραγικό ατύχημα.

Τα μάτια της αντανακλούσαν τη θλίψη που έκρυβε μέσα της. Τα μακριά μαύρα μαλλιά της επέφταν ατημέλητα γύρω από τους ώμους της . Το πνεύμα φαίνεται να έχει βαθιά ενσωματωθεί με τη νοσταλγία και τον πόνο.

Ένα βράδυ, καθώς κοίταζε τα αστέρια από το παράθυρό της, ένα φως εμφανίστηκε στον ουρανό. Ήταν ένας αγγελικός φρουρός, που ακούγοντας τον καημό της Ελένης, είχε κατεβεί από τον ουρανό για να την συντροφεύσει.

Ο Μιχαήλ κοίταξε στα βαθιά μάτια της Ελένης και είπε με μια φωνή γεμάτη αγάπη και παρηγοριά:

"Ελένη, είμαι εδώ για σένα. Ακούω τον πόνο σου και βλέπω τη θλίψη στην καρδιά σου. Είμαι ένας φύλακας του ουρανού που κατέβηκε για να σε συντροφεύσει σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή. Στο σκοτάδι που βιώνεις, είναι δυνατόν να βρεις φως. Θα είμαι εδώ κάθε βράδυ, στο παράθυρο της ψυχής σου, μέχρι να ανακαλύψεις την εσωτερική σου δύναμη και να ξαναβρείς τη χαμένη σου χαρά."

Τα φτερά του ελάμπαν σαν το φεγγάρι και η αύρα του έκπεμπε το αίσθημα της ειρήνης και φως, σαν ένα αστέρι που λάμπει στο σκοτάδι. Τα άτσαλα απαστράπτοντα μαλλιά του χόρευαν με τον απαλό άνεμο. Το βλέμμα του ήταν βαθύ γαλάζιο και γεμάτο αγάπη, ενώ η συνολική παρουσία του αποπνέε παρηγοριά και ασφάλεια.

Κάθε βράδυ, ο Μιχαήλ καθόταν στο παράθυρο μαζί της, και μιλούσαν για τις αναμνήσεις της, τα όνειρα που είχε χάσει, και τις ελπίδες που ακόμα κρατούσε στην καρδιά της.

Καθώς ο χρόνος περνούσε, η Ελένη άρχισε να ανακτά τη χαμένη της φωνή. Ο Μιχαήλ, με την αγγελική του παρουσία, την εμπνέε και τη στήριξε σε κάθε βήμα. Η ζωή της άρχισε να ανθίζει πάλι, σαν ένας κήπος που ανακτά τα χρώματά του μετά από τον χειμώνα.

Όταν, ένα πρωί, η Ελένη ξύπνησε και βρήκε το κρεβάτι της άδειο, κοίταξε έξω και είδε το φεγγάρι να λάμπει ιδιαίτερα. Ο Μιχαήλ είχε επιστρέψει στον ουρανό του, αφήνοντας πίσω του μια γυναίκα που ξανάβρισκε τη χαμένη της χαρά και δύναμη. Η μήπως τον συναντούσε στα ονειρά της; Ένα παιχνίδισμα του νου για να αντιμετωπίσει το άγχος, τις ανασφάλειες κι τις φοβίες της...

Βασιλική Μπούζα

Βασιλική Μπούζα

Με λένε Βασιλική Μπούζα και κατοικώ στο Πέραμα του Πειραιά. Λατρεύω την φανταστική λογοτεχνία, κι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι είτε με ένα βιβλίο κι ένα στυλό στο χέρι. Οδεύω προς την έκδοση του πρώτου ολοκληρωμένου συγγραφικού έργου μου και έχω συμμετάσχει στις ανθολογίες: Μαγικοί Χοροί, Θρύλοι του Σύμπαντος VI, Σκοτάδι, Το ξύπνημα.

Διαβάστε περισσότερα