Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε ένα κορίτσι με το όνομα Ελίζα σε ένα μικρό χωριό πλούσιο σε βλάστιση. Η Ελίζα ήταν πολύ χαρούμενη και πάντα χαμογελαστή, αλλά μια μέρα ένας κακός μάγος εμφανίστηκε στο χωριό.
Ο μάγος ήταν υπερήφανος και αποφάσισε να κλέψει τα χαμόγελα από όλους τους κατοίκους. Κανένας δεν μπορούσε πλέον να χαμογελάσει ή να γελάσει, και το χωριό γεμίστηκε από λύπη και θλίψη.
Η Ελίζα ήταν αποφασισμένη να βρει τον μάγο και να του πάρει πίσω τα χαμόγελα. Έψαξε παντού, αλλά δεν μπορούσε να τον βρει. Μέχρι που μια μέρα, κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στο δάσος, ανακάλυψε μια μυστηριώδη νεράιδα.
Η νεράιδα είχε λευκά φτερά και λαμπερά μάτια. Όταν είδε την Ελίζα, κατάλαβε πως ήταν λυπημένη. "Γεια σου, μικρή μου," είπε η νεράιδα με γλυκό χαμόγελο. "Τι σε απασχολεί;"
Η Ελίζα της εξομολογήθηκε όλη την ιστορία με τον κακό μάγο που έκλεψε τα χαμόγελα από το χωριό. Η νεράιδα συναίσθησε τη θλίψη του κοριτσιού και αποφάσισε να τη βοηθήσει.
Η νεράιδα πήρε την Ελίζα από το χέρι και την πήγε στον λόφο των πάγων, ένα μέρος μαγικό και μυστηριώδες. Εκεί, της έδειξε το φεγγάρι που λάμπει στον ουρανό. Ο κόσμος του φεγγαριού ήταν μαγικός, γεμάτος χρώματα και φανταστικά τοπία.
Η Ελίζα ένιωσε μια μοναδική αίσθηση ευτυχίας που είχε πολύ καιρό να νιώσει. Η μαγεία του φεγγαριού ξύπνησε το χαμόγελο στο πρόσωπό της και την έκανε να γελάσει.
Η νεράιδα είπε: "Η αληθινή μαγεία είναι μέσα μας. Αν βρούμε τον τρόπο να χαμογελάμε και να γελάμε, καμιά μαγεία δεν μπορεί να μας πάρει αυτή τη χαρά."
Με αυτά τα λόγια, η νεράιδα χάρισε τη μαγεία του φεγγαριού στην Ελίζα, η οποία έγινε ακόμα πιο χαρούμενη. Και από εκείνη τη μέρα, η Ελίζα δεν έχασε ποτέ ξανά το χαμόγελό της.
Η νεράιδα εξαφάνισε τον κακό μάγο και επέστρεψε τα χαμόγελα σε όλο το χωριό. Η Ελίζα και η νεράιδα έγιναν καλές φίλες και συνέχισαν να μοιράζονται τη χαρά και τη μαγεία με τους γύρω τους.
Και έτσι, το μικρό χωριό γέμισε ξανά με χαμόγελα και γέλια, χάρη στη μαγική περιπέτεια της Ελίζα με την καλή νεράιδα και το φεγγάρι. Και ζήσαν αυτοί καλά και ευτυχισμένοι για πάντα!
