Μια φορά κι έναν καιρό στην αρχέγονη και μυστικιστική χώρα των ξωτικών, την μυθική Ελβιράλ ζούσε ένας ισχυρός βασιλιάς ονόματι Έλρικ, ο οποίος κυβερνούσε το βασίλειό του με σοφία και δικαιοσύνη. Το στέμα του ήταν από ατόφιο χρυσό και θύμιζε τις διακλαδώσεις κεράτων ταράνδου ενώ τα μυτερά αυτιά του κοσμούσαν διαμαντένια πετράδια. Η γαλάζια ρόμπα του σάλευε στο φως του ήλιου σαν η ίριδα έπαλε τις αποχρώσεις των ζαφειρένιων ματιών του. Οι κάτοικοι τον θαύμαζαν τόσο για την σύνεσή του όσο και για το πνεύμα. Οι περισσότεροι ήταν ψηλοί, καλοφτιαγμένοι με μακριά ξανθά μαλλιά διακοσμημένα με πλεξούδες και λουλούδια να πέφτουν στους ώμους τους, με αγάπη για την τοξοβολία και την ξιφομαχία αλλά και με βαθιά σύνδεση με τη γενναιοδωρία της φύσης και τη γητεία της μαγείας.
Μια μέρα, ένας σκοτεινός γίγαντας και απαίσιος βασιλιάς τρολ ονόματι Μαλακάρ, κυβερνήτης της γειτονικής χώρας των τρολ Θανόλ, ήρθε στον Έλρικ με μια πρόταση υποταγής. Έσφιξε τα μυώδες άκρα. Το τραχύ δέρμα που ήταν σχεδόν τόσο σκληρό όσο κάποια πέτρα και τα μάτια του έλαμπαν με μια φλογερή ένταση. Τα δόντια του ήταν αιχμηρά και προεξείχαν από τα σαγόνια του και τα χέρια του ήταν ογκώδη, με κάθε δάχτυλο να καταλήγει σε ένα θανατηφόρο νύχι.
Έτσι λοιπόν σαν πανούργος εκφοβιστικός ηγέτης απαίτησε από τον Έλρικ να παραδώσει τη γη του και τον λαό του στην κυριαρχία του Μαλακάρ, διαφορετικά θα αντιμετωπίζε την οργή του πανίσχυρου στρατού του.
Ο Έλρικ σαν γενναίος και έντιμος βασιλιάς και αρνήθηκε να υποταχθεί στις απαιτήσεις του Μαλακάρ. Ήξερε ότι ο λαός του δεν ήταν προετοιμασμένος για τον πόλεμο που ήταν βέβαιο ότι θα ερχόταν και χρειαζόταν βοήθεια για να προστατεύσει το βασίλειό του.
Ο Μαλακάρ έφυγε αγανακτισμένος και κηρύσσοντας την έναρξη ενός επικείμενου πολέμου.
…ο…
Τότε ήταν που μια όμορφη νεράιδα ονόματι Ισαδώρα εμφανίστηκε μπροστά στον Έλρικ.
Τα ευαίσθητα φτερά της είχαν νευρώνες που λαμπύριζαν στο φως του ήλιου ενώ το λεπτό, ευέλικτο σώμα της κινούταν με χάρη στον αέρα. Μακριά μυτερά αυτιά με γαλάζιες απολήξεις όπως και στα άκρα της, λαμπερά φωτεινά μάτια που μοιάζανε να αστράφτουν από εκρήξεις κι πίδακες μαγείας και μαλλιά σε μώβ αποχρώσεις που σαν κύματα της θάλασσας κυλούσαν οι τούφες της στο απαλό αεράκι σαν νήματα του σεληνόφωτος.
Ένας ασημόχρυσος ιστός αράχνης για φόρεμα λαμποκοπούσε στο φως ενώ ήταν κεντημένος με πολύτιμους λίθους και μέταλλα. Τα βαριά μπόχο κοσμήματα της έκαναν εντύπωση στους αυλικούς. Η ομορφιά της Ισαδώρας ήταν απόκοσμη σαν λαμποκοπούσαν οι κυανές φλέβες και εκπέμπει μια αίσθηση δύναμης και σοφίας πέρα από τα χρόνια της.
Η Ισαδώρα και ο Έλρικ γνωρίστηκαν σε μια περίοδο μεγάλης αναταραχής στο βασίλειο των ξωτικών καθώς ήταν μια από τις νεράιδες που πρόσεχαν το βασίλειο για αρκετό καιρό.
Μια μέρα, η Ισαδώρα είδε μια ομάδα τρολ να εισβάλει στο βασίλειο και ήξερε ότι έπρεπε να ενεργήσει γρήγορα για να προστατεύσει τα ξωτικά. Πέταξε στο παλάτι του Έλρικ, όπου τον βρήκε περικυκλωμένο από τους συμβούλους του.
Η Ισαδώρα εμφανίστηκε μπροστά στον Έλρικ, αποκαλύπτοντας τον εαυτό της ως μια νεράιδα μεγάλης δύναμης και μαγείας. Του εξήγησε ότι ήταν πρόθυμη να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορούσε για να το υπερασπιστεί.
Ο Έλρικ αρχικά ήταν δύσπιστος για την προσφορά της νεράιδας, καθώς δεν είχε ξανασυναντήσει πλάσμα σαν αυτήν. Αλλά καθώς η Ισαδώρα μιλούσε για τις γνώσεις της στη μαγεία και την επιθυμία της να προστατεύσει τα ξωτικά, ο Έλρικ την αναγνώρισε ως πολύτιμο σύμμαχο.
Μαζί, διαμόρφωσαν ένα σχέδιο για να υπερασπιστούν το βασίλειο ενάντια στα τρολ. Ο Έλρικ εντυπωσιάστηκε από τις μαγικές ικανότητες της Ισαδόρα και τις γνώσεις της για τις αδυναμίες των τρολ. Καθώς δούλευαν μαζί, ο Έλρικ άρχισε να βλέπει την Ισαδόρα ως ισχυρό σύμμαχο.
..ο..
Φορούσε βαριά πανοπλία φτιαγμένη από κόκαλα και δέρματα άλλων πλασμάτων, τα οποία χτυπούσαν και έτριζαν καθώς κινούνταν. Το κράνος του ήταν στολισμένο με αιχμηρά κέρατα και έφερε ένα τεράστιο τσεκούρι μάχης που άστραφτε απειλητικά στο φως.
Παρά την τρομακτική του εμφάνιση, ο Μαλακάρ ήταν ένας έξυπνος ηγέτης. Ήταν σε θέση να διοικήσει την πίστη του στρατού των τρολ του με ένα μείγμα φόβου και σεβασμού με τα τρόλ να κράζουν ιαχές.
Η παρουσία του Μαλακάρ στο πεδίο της μάχης ήταν εκφοβιστική και πολλά από τα ξωτικά που θα τον αντιμετώπιζαν στη μάχη έτρεμαν από φόβο. Ωστόσο, ο Έλρικ και η Ισαδόρα στάθηκαν απέναντί του με τις πανοπλίες φτιαγμένες από το θείο μέταλλο των ξωτικών πολεμιστών.
Η μάχη μεταξύ του στρατού των ξωτικών και των τρολ ήταν μακρά και σκληρή, με τις δύο πλευρές να πολεμούν με όλη τους τη δύναμη. Τα τρολ ήταν ένας τρομερός αντίπαλος, με το τεράστιο μέγεθος και την απίστευτη δύναμή τους. Χρησιμοποιούσαν βαριά όπλα και φορούσαν χοντρή πανοπλία, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να νικηθούν.
Ο Έλρικ και η Ισαδώρα γνώριζαν ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσουν κάθε πλεονέκτημα που είχαν για να κερδίσουν τη μάχη. Η Ισαδώρα χρησιμοποίησε τις μαγικές της δυνάμεις για να δημιουργήσει ισχυρές ασπίδες γύρω από τα ξωτικά, προστατεύοντάς τα από τις επιθέσεις των τρολ. Επινόησε επίσης ισχυρά ξόρκια για να αποδυναμώσει τα τρολ και να τα επιβραδύνει, καθιστώντας τα πιο εύκολο να νικηθούν.
Ο Έλρικ, από την άλλη, ήταν ικανός πολεμιστής και σπουδαίος στην τακτική. Οργάνωσε τον στρατό του σε διαφορετικές μονάδες, η καθεμία με τη δική της συγκεκριμένη αποστολή. Διέταξε τους τοξότες να πάρουν θέσεις πίσω από τις πρώτες γραμμές, εκτοξεύοντας βέλη στα τρολ και αραιώνοντας τις τάξεις τους. Έστειλε ιππικό γύρω από τις πλευρές των τρολ, επιτιθέμενος τους από πίσω και προκαλώντας χάος στις τάξεις τους.
Η μάχη μαίνονταν για ώρες, με τους ήχους των ξιφών και των πολεμιστών να αντηχούν σε όλη τη γη. Τα ξωτικά πολέμησαν με όλες τους τις δυνάμεις, αποφασισμένα να υπερασπιστούν την πατρίδα τους από τους εισβολείς.
Παρά τη σκληρή αντίστασή τους, τα ξωτικά υπέστησαν μεγάλες απώλειες και τα τρολ κατάφεραν να τα απωθήσουν. Αλλά ακριβώς τη στιγμή που φαινόταν ότι όλα είχαν χαθεί, η Ισαδώρα δημιούργησε μια τεράστια καταιγίδα, με κεραυνούς να χτυπούν τα τρολ και να τα ρίχνουν σε αταξία.
Ο Έλρικ άδραξε την ευκαιρία και οδήγησε μια επίθεση κατευθείαν στην καρδιά του στρατού των τρολ. Τα ξωτικά πολέμησαν με ανανεωμένο σθένος, με τα ξίφη τους να αναβοσβήνουν στο θυελλώδες σκοτάδι. Η Ισαδώρα μπήκε στη μάχη, χρησιμοποιώντας τη μαγεία της για να δημιουργήσει ισχυρές εκρήξεις ενέργειας που αποδεκάτισαν τις τάξεις των τρολ.
Στο τέλος, οι συνδυασμένες προσπάθειες του Έλρικ, της Ισαδώρα και του στρατού τους αποδείχθηκαν υπερβολικές για τα τρολ. Τα τρολ άρχισαν να υποχωρούν, με το ηθικό τους κλονισμένο από την αγριότητα των επιθέσεων των ξωτικών. Ο Έλρικ και η Ισαδώρα οδήγησαν σε μια καταδίωξη, κυνηγώντας το Μάλακαρ.
Ο Μαλακάρ οδήγησε τον στρατό των τρολ του με αγριότητα και βαναυσότητα. Διέταξε τα στρατεύματά του να επιτεθούν χωρίς έλεος και υπάκουσαν τις εντολές του χωρίς αμφιβολία.
Ο ίδιος ο Μαλακάρ πολέμησε με απίστευτη δύναμη και επιδεξιότητα, κρατώντας το τεράστιο τσεκούρι μάχης του με θανατηφόρα ακρίβεια. Χτύπησε με ευκολία πολλούς από τους πολεμιστές των ξωτικών και η πανοπλία του τον προστάτευε από τα βέλη και τα δόρατά τους.
Καθώς η μάχη συνεχιζόταν, ο Μαλακάρ άρχισε να αισθάνεται ότι η νίκη ήταν στα χέρια του. Έσπρωξε τον στρατό του προς τα εμπρός, οδηγώντας τους όλο και πιο δυνατά, και σύντομα είχαν απωθήσει τις δυνάμεις των ξωτικών.
Αλλά ο Έλρικ και η Ισαδώρα αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Πολέμησαν με όλες τους τις δυνάμεις, χρησιμοποιώντας τις μαγικές τους δυνάμεις για να απωθήσουν τα τρολ και να προστατεύσουν τους ανθρώπους τους. Σε μια στιγμή απόγνωσης, η Ισαδώρα κάλεσε ένα ισχυρό ξόρκι που δημιούργησε ένα εκτυφλωτικό φως, ζαλίζοντας προσωρινά τα τρολ και δίνοντας στα ξωτικά μια στιγμή να πάρουν την ανάσα τους.
Εκμεταλλευόμενος τη στιγμιαία σύγχυση, ο Έλρικ επιτέθηκε προς τα εμπρός, εμπλέκοντας τον Μαλακάρ σε μονομαχία. Οι δύο συγκρούστηκαν με τα ξίφη, με τον Έλρικ να χρησιμοποιεί την ταχύτητα και την ευκινησία του για να αποφύγει τα δυνατά χτυπήματα του Μαλακάρ.
Καθώς πολεμούσαν, η Ισαδώρα χρησιμοποίησε τις δυνάμεις της για να αποδυναμώσει την πανοπλία του Μαλακάρ, επιτρέποντας στον Έλρικ να δεχτεί ένα θανατηφόρο χτύπημα. Με ένα δυνατό χτύπημα, ο Έλρικ κατέβασε τον Μαλακάρ, σπάζοντας την πανοπλία του και νικώντας τον μια για πάντα.
Με τον αρχηγό τους πεσμένο, τα τρολ άρχισαν να υποχωρούν και η μάχη κερδήθηκε. Ο Έλρικ και η Ισαδώρα βγήκαν νικητές, έχοντας σώσει τον λαό τους από την απειλή του στρατού του Μαλακάρ.
Η τελική μάχη ήταν απελπιστική, με τις δύο πλευρές να πολεμούν με όλες τους τις δυνάμεις. Τα ξωτικά πανηγύρισαν τη νίκη τους και ο Έλρικ και η Ισαδώρα χαιρετίστηκαν ως ήρωες. Από εκείνη την ημέρα και μετά, πολέμησαν δίπλα δίπλα, υπερασπιζόμενοι το βασίλειο έναντι όλων των απειλών. Δημιούργησαν έναν βαθύ δεσμό που ξεπέρασε τις διαφορές τους στη φυλή και τη δύναμη, και έγιναν δια βίου φίλοι και έμπιστοι σύμμαχοι στην υπεράσπιση της γης τους.
Βασιλική Μπούζα
