Πέφτει ψιλόβροχο. Η παγωνιά αγκάλιασε την πλάση σαν έπεσε ο ήλιος. Παγερός αέρας μαστιγώνει με ριπές στο κορμί καθώς αντιστέκεται το μάλλινο παλτό. Τυλίγω τα χέρια μου γύρω μου σε μία αγκαλιά θαλπωρής προσπαθώντας να ζεσταθώ. Το μάλλινο παλτό τυλιγμένο σφιχτά γύρω από το λαιμό μου. Τα χέρια μου κοκκινίζουν από το κρύο σαν πλησιάζεις επιθυμώ να αγγίξω το πρόσωπό σου. Την κάθε γραμμή, την κάθε κοιλότητα της αρμονίας και να γευτώ τη φλογερή ηδονή του φιλιού σου. Η καρδιές μας να συγχρονιστούν παρά τις στρώσεις των ρούχων και μια ζεστασιά πρωτόγνωρη να πλημμυρίσει το είναι μας, την ύπαρξη της ολότητάς μας..
Βασιλική Μπουζα
