Αγαπητοί αναγνώστες αν επιθυμείτε να ταξιδέψετε σε έναν κόσμο αλλοτινό, όπου ο χρόνος σταματά, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε το ονειρικό μονοπάτι της καρδιάς σας. Το βιβλίο «Χρυσσαλίς» να ξεφυλλίσετε και μυθικά πλάσματα να συναντήσετε. Νεράιδες, αερικά και τρομακτικά δαιμόνια συντροφιά με τη νεαρή Αμάντα κατά το συναρπαστικό ταξίδι της στον «Αλλόκοσμο». Μια απολαυστική περιπέτεια για τους λάτρεις της ρομαντικής επικής φαντασίας. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίτρο και σήμερα στο site μας, έχουμε την ιδιαίτερη τιμή να φιλοξενούμε την συγγραφέα του έργου, Ιωάννα Τσιάκαλου.
Μέσα από την συνέντευξη θα γνωρίσουμε την πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα και θα μάθουμε τις λογοτεχνικές επιρροές της. Τον λόγο που στρέφεται στον ρομαντισμό κι την επιλογή των νεράιδων ως πρωτεύοντα μαγικά πλάσματα μες την πλοκή του έργου. Θα αναζητήσουμε το μυστήριο που κρύβεται πίσω από την εύρεση της αδελφής ψυχής μας και το πώς είναι ωφέλιμο να εναρμονίζουμε τους φόβους μας στην πορεία της ζωής μας. Εμπρός λοιπόν να γνωρίσουμε τον Μύθο των Ταξιδευτών και να συζητήσουμε για το βιβλίο…
Β.Μ: Κυρία Τσιάκαλου σας καλωσορίζουμε στο Aisthisis.gr και σας ευχόμαστε ολόψυχα, καλοτάξιδο το «Χρυσσαλίς». Ξεκινώντας θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς ώστε να σας γνωρίσουν οι αναγνώστες.
Ι.Τ: Σας ευχαριστώ πολύ. Είμαι απόφοιτη της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, από το τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας. Λατρεύω την λογοτεχνία και κυρίως της φαντασίας. Αλλά η αγάπη μου για την φαντασία δεν περιορίζεται στα βιβλία. Επεκτείνεται και στις τέχνες, όπως στην φωτογραφία, την ζωγραφική και την μουσική. Εκτός απ´την συγγραφή, αγαπώ πολύ και τον χορό, με τον οποίο ασχολούμαι χρόνια. Έχω ασχοληθεί κατά καιρούς και με την αρθρογραφία. Το 2014 βραβεύτηκα από την Αμφικτυονία Ελληνισμού για τον Δ’ Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό. Το 2016 έλαβα το α’ βραβείο στη κατηγορία «νουβελέτα φαντασίας» στο διαγωνισμό Larry Niven από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Έργα μου έχουν δημοσιευτεί στις σελίδες Nyctophilia, easywriter, moonlight tales. Άλλα τυπωμένα έργα μου μπορείτε να βρείτε στις συλλογές: «Σκοτάδι» και «Κυρές των Ονείρων» από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Έχω επίσης συμμετάσχει στο ξένο περιοδικό Ηorror Zine στο τεύχος Απριλίου, 2019.
Β.Μ: Πότε νιώσατε την φλόγα της συγγραφής να φουντώνει μέσα σας; Και από πού αντλείτε έμπνευση;
Ι.Τ: Ξεκίνησα να ονειρεύομαι πως μια μέρα θα γίνω συγγραφέας από πολύ μικρή. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σκαρφιζόμουν ιστορίες. Την πρώτη μου ιστορία την έγραψα όταν ήμουν δέκα περίπου χρονών. Δυστυχώς την έχω χάσει, θυμάμαι όμως την πλοκή.
Οι Μούσες μου είναι η μουσική, η φύση, η τέχνη του φανταστικού, η φωτογραφία. Γενικά, οτιδήποτε εμπεριέχει το στοιχείο της καλαισθησίας και της ευαισθησίας αποτελεί έμπνευση για μένα.
Β.Μ: Θαυμάζετε κάποιους συγγραφείς;
Ι.Τ: Αγαπώ πολλούς συγγραφείς, είναι αδύνατον να τους θυμηθώ όλους. Κάποιοι όμως που ξεχωρίζω είναι ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο Λόρδος Ντάνσανι, ο Πίτερ Μπιγκλ, ο Πάουλο Κοέλιο, η Μαίρη Σέλλευ, η Τζ.Κ.Ρόουλιγκ και ο Βίκτορας Ουγκώ.
Β.Μ: Πως αποφασίσατε να στραφείτε στην ρομαντική επική λογοτεχνία; Γιατί επιλέξατε να δημιουργήσετε μια ιστορία με νεράιδες και τίτλο «Χρυσσαλίς»;
Ι.Τ: Ανέκαθεν αγαπούσα την ρομαντική επική φαντασία, αλλά η επιλογή για το συγκεκριμένο είδος ήρθε τυχαία και απρόσμενα. Η πλοκή απλώς εκτυλίχθηκε αυτόματα. Τα πλάσματα της φαντασίας ήταν πάντοτε μέσα στην καρδιά μου, ειδικά οι νεράιδες, που από παιδί αγαπούσα και πάντα χαιρόμουν να διαβάζω για αυτές. Όσον αφορά την επιλογή και τη σημασία του τίτλου, αυτό θα το διαπιστώσετε μόνοι σας κατά την ανάγνωση.
Β.Μ: Ποιος ο μύθος των Ταξιδευτών και τα χαρίσματα της φυλής τους;
Ι.Τ: Οι Ταξιδευτές είναι αυτό ακριβώς που δηλώνει η λέξη: ταξιδιώτες. Για να περάσουν από τους φανταστικούς τους κόσμος στον δικό μας, πρέπει να διαβούν τις περιβόητες Επτά Πύλες και να πιουν από το νερό της λησμονιάς, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο. Είναι μαγικές ψυχές οι οποίες μεταπίπτουν στην δική μας διάσταση και γεννιούνται ως άνθρωποι, ξεχνώντας την αληθινή τους καταγωγή. Και έπειτα ξεκινά ο αγώνας της ενθύμησης.
Β.Μ: Ένας Ταξιδευτής πρέπει να περάσει επτά πύλες ώσπου να πιει το νερό της λησμονιάς και μετενσαρκωθεί στον γήινο κόσμο; Τι σημαίνει για εσάς ο αριθμός 7;
Ι.Τ: Ο αριθμός εφτά είναι ένας πανίσχυρος μαγικός αριθμός, σύμφωνα με διάφορες παραδόσεις σε όλες τις γωνιές του κόσμου. Η επιλογή λοιπόν του αριθμού ήταν κάτι παραπάνω από τυχαία.
Β.Μ: Η πρωταγωνίστρια ισορροπεί μεταξύ της Γης και του «Νεραϊδόκοσμου- Αλλόκοσμου». Πείτε μας λίγα λόγια για το φανταστικό σύμπαν που δημιουργήσατε.
Ι.Τ: Ο Αλλόκοσμος, είναι ένα σύμπαν παράλληλο με το δικό μας, έξω από τα στενά όρια του χώρου και του χρόνου, στον οποίο κατοικούν πλάσματα της φαντασίας. Νεράιδες, ξωτικά, νάνοι και γοργόνες, δαίμονες και πρίγκιπες του σκότους, ζουν και διαφεντεύουν την μαγική διάσταση, μέσα στην αίγλη του παραμυθιού την οποία ενδύονται. Εκεί όλα μπορούν να συμβούν, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Η μαγεία και το παράδοξο είναι κομμάτια του κόσμου αυτού.
Β.Μ: Οι πρωταγωνιστές μπλέκονται σε ένα ερωτικό τρίγωνο. Ποια η διαφορά της δίδυμης φλόγας από την αδελφή ψυχή; Ποια λεπτή γραμμή διαχωρίζει την υπόσταση τους;
Ι.Τ: Η αδελφή ψυχή είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται πολύ συχνά, άρα φαντάζομαι οι περισσότεροι γνωρίζουν σε τι ακριβώς αναφέρεται. Στο βιβλίο οι αδελφές ψυχές περιγράφονται ως οι καρμικές σχέσεις ανάμεσα στα πρόσωπα που συνδέονται από προηγούμενες ζωές, και που επανασυνδέονται στην τωρινή ζωή για να επιλύσουν παλιά, άλυτα μεταξύ τους θέματα. Οι Δίδυμες Φλόγες είναι οι ψυχές που είναι σχεδόν ταυτόσημες μεταξύ τους, που συνδέονται όχι μόνο από το παρελθόν, αλλά και από έναν πανίσχυρο μεταφυσικό μαγνητισμό στον οποίο δεν μπορούν να αντισταθούν. Στον Ιδεατό Κόσμο των Ψυχών, οι Δίδυμες Φλόγες ήταν ενωμένες, και σε αυτήν την κατάσταση επιζητούν να επανέλθουν.
Β.Μ: «Ο φόβος είναι μαγνήτης των δεινών» σύμφωνα με απόσπασμα του κειμένου σας. Η Αμάντα απελευθερώνει τις μαγικές δυνάμεις. Πως πιστεύετε ότι η αποδέσμευση τους βοηθά στην εξέλιξή μας ;
Ι.Τ: Στον κόσμο της Αμάντας αλλά και στον ίδιο τον Αλλόκοσμο, το όμοιο ελκύει το όμοιο. Ό,τι σκέφτεσαι, το δημιουργείς, το ελκύεις. Ο φόβος τραβά σαν μαγνήτης σκοτεινά όντα και καταστάσεις, και ως αποτέλεσμα φέρνει την καταστροφή. Η Αμάντα πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με τους φόβους της αλλά και με τον ίδιο της τον εαυτό, για να απελευθερώσει τις μαγικές της δυνατότητες. Τίποτα δεν έρχεται αβίαστα και χωρίς κόπο. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που θα πρέπει να παλέψει με τα σκοτάδια της, για να βγει νικήτρια και να φτάσει στο πεπρωμένο της και τον αληθινό της εαυτό. Αυτή είναι η προσωπική της Οδύσσεια, η αναζήτηση της ιδιωτικής της Ιθάκης. Νομίζω ότι ο καθένας από εμάς αναγνωρίζει τον εαυτό του σε αυτό το κομμάτι της Αμάντας, καθώς κανένας στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς μόχθο και προσπάθεια να ξεπεράσει τα εμπόδια που θέτει ο ίδιος στον εαυτό του.
Β.Μ: Κάποιες φορές λαμβάνουμε αποφάσεις με το μικρότερο κόστος για να αποφύγουμε μια συνταρακτική καταστροφή. Όμως κανείς δεν εγγυάται ένα ατέρμονο κυνηγητό σε διαστάσεις. Αξίζει το μίσος να μολύνει την καδιά μας; Πως η συγχώρεση οδηγεί σε αποδέσμευση της ψυχής αντί για ένα καταστροφικό όλεθρο;
Ι.Τ: Είναι πολύ εύκολο να πάρει κάποιος τον σύντομο δρόμο της εκδίκησης. Εξάλλου έρχεται αυτόματα, πηγάζοντας από τα κατώτερα ένστικτα αυτοσυντήρησης του Εγώ. Η πραγματική πρόκληση είναι να ξεπεράσει κανείς αυτό το στάδιο, να παλέψει με το κατώτερο Εγώ του και να πάρει τον δύσκολο δρόμο της αρετής και της συγχώρεσης, που θα οδηγήσει όμως σε ένα καλύτερο, πιο φωτεινό και ασφαλές μέλλον.
Β.Μ: Είτε κατά την συγγραφή (δημιουργία πλοκής- χαρακτήρων-κόσμων), είτε κατά την έκδοση του βιβλίου,υπήρξε κάτι που σας δυσκόλεψε;
Ι.Τ: Η συγγραφή του βιβλίου δε με δυσκόλεψε σχεδόν καθόλου. Τα πρόσωπα και η πλοκή ήρθαν αυτόματα, από μόνα τους. Η πραγματική δυσκολία ήταν η ίδια η έκδοση, γι’ αυτό και ευχαριστώ τους ανθρώπους που αγκάλιασαν το βιβλίο και μου έδωσαν την ευκαιρία να το δω τυπωμένο.
Β.Μ: Η Αμάντα μέσα από τις φανταστικές περιπέτειες της διανύει ένα ταξίδι αυτογνωσίας έως την αποδοχή της πραγματικής ταυτότητάς της. Κατά πόσο μοιάζει με εσάς; Υπάρχει κάποιο χαρακτηριστικό που την διακρίνει και θα επιθυμούσατε να έχετε εσείς;
Ι.Τ: Η Αμάντα μοιάζει αρκετά σε μένα. Είμαστε το ίδιο ξεροκέφαλες και εσωστρεφείς, ντροπαλές θα έλεγα. Ένα χαρακτηριστικό της που θα ήθελα να έχω είναι η δυνατότητά της να παίρνει ρίσκα, παρά τους φόβους της.
Β.Μ: Αν θέλατε να προσελκύσετε έναν νέο αναγνώστη πως θα περιγράφατε το βιβλίο σας «Χρυσσαλίς» με τρεις λέξεις;
Ι.Τ: Περιπέτεια, μυστήριο, φαντασία.
Β.Μ: Ποια τα μηνύματα του βιβλίου.Τι θέλετε να διδάξετε στους αναγνώστες πέρα από την περιπετειώδη αναγνωστική τέρψη της ιστορίας σας;
Ι.Τ: Τα κύρια μηνύματα του βιβλίου είναι η αξία της αληθινής, αγνής αγάπης, της πραγματικής φιλίας, της αυτοθυσίας, αλλά και της ατέρμονης προσπάθειας να βελτιώσει κανείς τον εαυτό του. Άλλες αξίες που περνάνε μέσα από το κείμενο είναι η ζωοφιλία, η εναρμόνιση με το περιβάλλον, ο σεβασμός στη φύση και όλα της τα πλάσματα.
Β.Μ: Πως νιώσατε όταν βάλατε την τελευταία τελεία;
Ι.Τ: Συγκίνηση. Σχεδόν έβαλα τα κλάματα. Ήταν το πρώτο μου μυθιστόρημα που ολοκλήρωσα, επομένως ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Και φυσικά είχα δεθεί με τους χαρακτήρες και τον κόσμο, οπότε ένιωσα και μια μικρή στεναχώρια που δεν θα έπαιζα ξανά με τους ήρωες και τα μέρη τους.
Β.Μ: Πως αισθάνεστε πω κρατάτε την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά στα χέρια σας. Ποιες οι προσδοκίες σας για το μέλλον;
Ι.Τ:Αισθάνομαι συγκίνηση πάνω από όλα, γιατί το περίμενα καιρό. Ακόμα δεν το πιστεύω ότι το κρατάω στα χέρια μου. Το ξεφυλλίζω και δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω πως οι λέξεις που διαβάζω είναι δικές μου. Όνειρό μου είναι να ακολουθήσουν πολλά ακόμα έργα μου, μα μεγαλύτερη ευχή μου είναι να αγαπηθούν από τον κόσμο και να εμπνεύσουν, να χαροποιήσουν και να κρατήσουν καλή συντροφιά.
Β.Μ: Τι θα θέλατε να συμβουλέψετε στους νέους συγγραφείς αλλά και τους λάτρεις τις φανταστικής λογοτεχνίας;
Ι.Τ: Να μην σταματούν να ονειρεύονται και να προσπαθούν. Όσα εμπόδια κι αν συναντήσουν, να μην το βάλουν ποτέ κάτω. Τα όνειρα πεθαίνουν μόνο όταν δεν τα κυνηγάμε.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο που αφιερώσατε ώστε να πραγματοποιηθεί η συνέντευξη.
Μπορείτε να διαβάσετε την άποψή μας για το «Χρυσσαλίς». Καλοτάξιδο και πάντα επιτυχίες!
