«Το νεκρό σώµα του τρίχρονου Ντέιβιντ Ριντ ανακαλύπτεται σ’ ένα χαντάκι: στραγγαλισµένο, ακρωτηριασµένο, πεθαµένο εδώ και πολύ καιρό. Και είναι µόλις το πρώτο. Ένας κατά συρροή δολοφόνος παραµονεύει στους παγωµένους δρόµους της γρανιτένιας πόλης του Αµπερντίν, την ώρα που τα τοπικά µέσα ενηµέρωσης αναζητούν ενόχους και αποδίδουν ευθύνες.
Πολύ σύντοµα τα νεκρά σώµατα των παιδιών θα συσσωρευτούν στο νεκροτοµείο µε την ίδια ταχύτητα που το χιόνι θα καλύψει τους δρόµους της πόλης.
Ο αρχιφύλακας Λόγκαν ΜακΡέι γνωρίζει ότι δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή του. Κι άλλα παιδιά εξαφανίζονται, κι άλλα παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν. Και αν ο Λόγκαν δεν προσέξει, είναι πολύ πιθανό να έχει κι αυτός την ίδια µοίρα» (οπισθόφυλλο).
Μία σκληρή αναζήτηση ενός μανιακού δολοφόνου παιδιών στους σκοτεινούς δρόμους του Αμπερντίν ξεκινά. Η πρώτη επαφή με τον Stiouart Macbride ήταν συναρπαστική. Ο Ψυχρός Γρανίτης είναι ένα βιβλίο ακριβώς όπως λέει ο τίτλος. Ψυχρό. Ψυχρό και σκληρό. Και αυτό γιατί ο δολοφόνος είναι ένας ψυχρός εκτελεστής παιδιών. Μία ιστορία που σε αναστατώνει από την πρώτη σελίδα και σε μεταφέρει στο σκοτεινό Αμπερντίν της Αγγλίας.
Με ωμή περιγραφή, περιγραφές εγκλημάτων, αλλά και την εις βάθος ανάλυση του ψυχολογικού υποβάθρου όλων των χαρακτήρων και το κυνικό χιούμορ, ο MacBride δεν γράφει απλά μία αστυνομική ιστορία. Ο MacBride γράφει μία καθηλωτική ιστορία για την ωμότητα του ανθρώπου, την βία και το μίσος. Αλλά το κυριότερο γράφει μία ιστορία για το πώς τραύματα της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν τον άνθρωπο και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του και την μετέπειτα ενήλικη ζωή του.
Ο MacBride προσφέρει αγωνία για το τι θα γίνει, ένταση συναισθημάτων όπως φόβο για τα παιδιά και τρόμο για τον δολοφόνο, δράση στις σκηνές καταδίωξης και ανατροπές οι οποίες δεν σε αφήνουν να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Μας προσφέρει ζωντανές εικόνες του Αμπερντίν και την αίσθηση ότι περπατάς στα σκοτεινά, υγρά μονοπάτια του. Πραγματικά, ένοιωσα ότι ήμουν μαζί με τον αρχιφύλακα Λόγκαν και αναζητούσα τον δολοφόνο στους δρόμους του Αμπερντίν. Με παρέσυρε η περιγραφή τόσο ώστε έψαξα στο ίντερνετ να δω το Αμπερντίν!
Τέλος ο MacBride, μας προσφέρει τον αρχιφύλακα Λόγκαν ΜακΡέι, ο οποίος είναι τυπικός στην δουλειά του, ευσυνείδητος, πονάει με τον πόνο των άλλων, συγκλονίζεται με τους θανάτους, προσπαθεί να μπει στο μυαλό του δολοφόνου, ένας αρχιφύλακας που δεν το βάζει κάτω μέχρι να ανακαλύψει την αλήθεια. Το ίδιο, βέβαια, μας προσφέρει και με τους υπόλοιπους χαρακτήρες, ακόμα και με τον δολοφόνο. Αναπτύσσει όλες τις πτυχές των χαρακτήρων, έτσι ώστε όλα στο τέλος να έχουν την εξήγησή τους. Τίποτα δεν μένει κενό και καμία ιστορία δεν μένει στη μέση.
«Ακόμα μία υπόθεση λύθηκε. Ακόμα μία ζωή καταστράφηκε» λέει στο τέλος ο Λόγκαν ΜακΡέι και μας προσκαλεί να διαβάσουμε και τις επόμενες περιπέτειές του.
