Η γραμμή ενός κραγιόν, αποτύπωμα...Μια ιστορία ολόκληρη, ένα αναμαλιασμένο πάθους ρίγος..
Μια ιριδίζουσα σκιά, αύρα ευτυχίας..
Και εκείνο το άρωμα, το μεθυστικό,
μελιού δροσία,
και γερανιού ολάνθιστη αγάπη..
Το ονομά της Κασάνδρα,
θεούς και δαίμονες εξουσιάζει στην τρεμάμενη της ψυχή..
Με μαύρη τουρμαλίνη καθαγιάζει, με μύρο ποθεί και κρίνο αμάραντο ωδή, μαύρο διαμάντι, αδιαπέραστο ευλογεί!
Β.Γ.Μ
