Οι Μούσες της Αρχαίας Ελλάδας ταξιδεύουν στο Λονδίνο. Συναντάνε την αγγλική κουλτούρα και διδάσκουν την αγάπη για τη μουσική, το χορό, την τέχνη.
Όμως, σιγά - σιγά οι Μούσες εξαφανίζονται; Αλήθεια, ποιός θα ήθελε να δολοφονήσει κάτι τόσο όμορφο, κάτι τόσο μαγικό, κάτι τόσο πλανευτικό;
Ποιος θα ήθελε να μαδίσει "Το Στεφάνι για Εννιά Μούσες;"
Αυτές και άλλες απορίες θα μας λύσει η κυρία Κακανιάρη Αγγελική μέσα απο την υπέροχη εξομολόγησή της στο site μας...
- Καλησπέρα, κυρία Κακανιάρη. Αρχικά να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη που παραχωρείτε στο site μας, «Aisthisis». Ξεκινώντας, θα ήθελα να μας πείτε δυο λόγια για εσάς, για να σας γνωρίσουν οι αναγνώστες μας.
Θα ήθελα με τη σειρά μου, να σας ευχαριστήσω κι εγώ, για την ευκαιρία που μου προσφέρετε, να μιλήσω για το έργο μου.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η εργασιακή μου πορεία εξελίχθηκε στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, σε μεγάλες εταιρίες στον ιδιωτικό τομέα. Με τη συγγραφή, ασχολούμαι σχετικά τα τελευταία χρόνια. Συνεργάζομαι με τις Εκδόσεις Ωκεανός, όπου έχουν εκδοθεί τέσσερα βιβλία μου και μια μικρή ποιητική συλλογή. Αγαπώ το ταξίδι της συγγραφής, γιατί με κάνει να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Μέσα από αυτό, έρχομαι σε επαφή με τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας μας, με ιστορικά στοιχεία, ήθη κι έθιμα, αξιοποιώ τη δύναμη της φαντασίας, την ευκαιρία να περάσω μηνύματα δημιουργίας κι αισιοδοξίας, εκτιμώ απεριόριστα την αμφίδρομη επικοινωνία που δημιουργείται με το αναγνωστικό κοινό.
- Πότε νοιώσατε πρώτη φορά την ανάγκη να εκφράσετε όλα όσα νοιώθετε μέσω της γραφής;
Ξεκίνησα να γράφω σε μεγαλύτερη ηλικία, και η αλήθεια είναι ότι αυτό έγινε κάπως τυχαία από ένα ποίημα που εμπνεύστηκα για κάποιον φίλο μου. Θα έλεγα ότι έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή, που θέλουμε να κάνουμε δημιουργικά πράγματα για τον εαυτό μας, να εξωτερικεύσουμε σκέψεις, συναισθήματα, όλα όσα κρύβουμε μέσα μας και νοιώθουμε πως θέλουμε να τα εκφράσουμε, να δώσουμε και να λάβουμε ικανοποίηση από τη δημιουργία. Γίνεται αβίαστα, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις μας σε κάτι που μας προσφέρει ευχαρίστηση, είτε αυτό είναι η συγγραφή είτε η ενασχόληση με κάποια τέχνη ή hobby.
- Το πρώτο σας βιβλίο και τα αισθήματα που σας δημιουργήθηκαν όταν το τελειώσατε και όταν το είδατε τυπωμένο;
To πρώτο μου βιβλίο ήταν τα «Μυστικά του Βράχου», ένα μυθιστόρημα με φόντο την όμορφη Μονεμβασιά, μια ιστορία στο σήμερα και στα χρόνια της Ύστερης Βυζαντινής περιόδου. Όταν ξεκίνησα τη συγγραφή του, δεν είχα σκεφτεί την περίπτωση της έκδοσής του, άρχισα να το συλλογίζομαι όσο το βιβλίο ολοκληρωνόταν. Η είσοδος στον χώρο δεν είναι εύκολη και είναι σημαντικό όταν ένας εκδοτικός οίκος σε εμπιστευτεί. Η μεγαλύτερη χαρά μου ήταν όταν με κάλεσε στο τηλέφωνο η υπεύθυνη του Εκδοτικού Οίκου Ωκεανός, η κα Ελένη Κεκροπούλου να με ενημερώσει ότι το βιβλίο που είχα υποβάλλει προς αξιολόγηση, τους άρεσε και ενδιαφέρονταν να το εκδώσουν. Όταν το έπιασα στα χέρια μου τυπωμένο έπειτα από καιρό, ένοιωσα περηφάνια και χαρά γιατί κατάφερα να πραγματοποιήσω ένα δύσκολο στόχο. Η χαρά της δημιουργίας είναι αυτή που χαρίζει ικανοποίηση.
- Και μετά το πρώτο βιβλίο ακολούθησαν άλλα τρία. Όλα με θέμα τον έρωτα. Το τελευταίο, ωστόσο, βιβλίο σας, «Στεφάνι για Εννέα Μούσες» είναι μία αστυνομική – αισθηματική ιστορία. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε κάτι διαφορετικό;
Είναι ωραίο να δοκιμάζει κάποιος τις δυνάμεις του σε κάτι καινούριο. Οι προκλήσεις είναι μέρος της ζωής μας και οδηγούν σε όμορφους προορισμούς. Ανεξάρτητα από το είδος που θα επιλέξει ένας συγγραφέας για να ασχοληθεί, αν υπάρχει ποιότητα στον τρόπο γραφής, σεβασμός προς τον αναγνώστη, υπομονή και επιμονή μέχρι η ιστορία και η πλοκή να αποδοθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τότε η προσπάθεια μπορεί να οδηγήσει σ’ ένα θετικό αποτέλεσμα και να αγγίξει τους αναγνώστες.
- Εννέα Μούσες της αρχαιότητας, Εννέα Μούσες του σήμερα. Μία σχολή χορού και ένας δολοφόνος. Ένας δολοφόνος καλλιτέχνης, που θέλει να φτάσει την τελειότητα. Και ένας Έλληνας ντεντέκτιβ. Πώς συνδυάζεται η τέχνη με το έγκλημα;
Δεν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα. Το μοιραίο, οι φόνοι έχουν αποδοθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε οι περιγραφές τους να έχουν μια καλλιτεχνική απόχρωση, δεν αποτελούν ένα γεγονός που θα καταθλίψει τον αναγνώστη, αλλά εξυψώνουν τη δύναμη της δημιουργίας. Με φόντο μια σχολή χορού στα περίχωρα του Λονδίνου, οι σκηνές στα φονικά, αποτελούν καλλιτεχνικά αριστουργήματα καλά προετοιμασμένα. Ακόμη και στην κορύφωση της πράξης, τα θύματα δεν βιώνουν το αίσθημα του φόβου. Η τελειότητα σε κάθε έγκλημα είναι ο απώτερος στόχος, ακόμη κι αν αυτή προέρχεται από το κίνητρο της εκδίκησης. Η υπόθεση και οι σκηνές, η τέχνη και το έγκλημα εναλλάσσονται, καθώς ξετυλίγεται η ιστορία.
- Η ιστορία εξελίσσεται στο Λονδίνο. Και διαβάζοντάς την ένοιωσα ότι βρισκόμουν στο προάστιο του Λονδίνου όπου βρισκόταν η σχολή της Ήρινα. Έχετε ζήσει στο Λονδίνο και οι περιγραφές σας είναι τόσο έντονες; Αλήθεια, γιατί τοποθετήσατε την ιστορία στο εξωτερικό;
Είναι το πρώτο έργο μου που εξελίσσεται σε άλλη χώρα. Επιθυμούσα όμως να κρατήσω ζωντανό το Ελληνικό στοιχείο, έτσι αποφάσισα να αξιοποιήσω στοιχεία της αρχαιότητας για να διατηρήσω αυτή τη σύνδεση.
Επέλεξα τα περίχωρα του Λονδίνου, καθώς μπορούν να προσδώσουν ένα μυστηριώδης σκηνικό, στην υπόθεση ενός αστυνομικού μυθιστορήματος. Συγχρόνως, είναι φημισμένα για τις Σχολές χορού και θεάτρου που διαθέτουν, μια και το Λονδίνο ξεχωρίζει για τα διαχρονικά μουσικοθεατρικά έργα που ανεβάζει. Δεν έχω ζήσει στο εξωτερικό, ταξίδεψα όμως για λίγες μέρες στο Έπσομ, η περιοχή όπου εκτυλίσσεται η υπόθεση, περπάτησα στα πάρκα, στους δρόμους, στο παλιό κοιμητήριο, γέμισα με εικόνες και ιδέες για το μυθιστόρημά μου. Πάντα επισκέπτομαι τα μέρη που χρησιμοποιώ ως φόντο, για να είναι οι περιγραφές πιο έντονες και περισσότερο αληθινές.
- Ένας έρωτας παλιός. Αμαρτίες του παρελθόντος. Αποκαλύψεις που συγκλονίζουν. Πόσο εύκολο είναι να σταθεί όρθιος κάποιος απέναντι σε συγκλονιστικές αποκαλύψεις;
Για κάποιον που έρχεται αντιμέτωπος με αποκαλύψεις που αφορούν στη ζωή του ίδιου ή των οικείων του, τα συναισθήματα πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα έντονα και ενίοτε αντιφατικά. Αναμένεται ότι το άτομο αυτό, θα περάσει από διάφορα στάδια μέχρι να συνειδητοποιήσει και να αποδεχτεί την αλήθεια, αλλά και ν’ ανακαλύψει και ν’ απολαύσει στη συνέχεια, οτιδήποτε θετικό μπορεί να επιφυλάσσει η ζωή μέσα από αυτό. Όλα όσα γίνονται στη ζωή μας, έχουν κάποια αιτία, κάποια δύναμη που οδηγεί τις πράξεις μας αλλά και το τελικό αποτέλεσμα.
- Θα ήθελα πραγματικά να σας κάνω πολλές ερωτήσεις, αλλά δεν θέλω να χαλάσω το μυστήριο του βιβλίου στους αναγνώστες. Για αυτό θα ήθελα να μου πείτε εσείς λίγα λόγια για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Την Ήριννα, τον Μάριο και όλους όσους τους πλαισιώνουν.
Οι πρωταγωνίστριες, καλλιτεχνικά ταυτίζονται, εμπνέονται από τις εννέα μούσες της αρχαιότητας, μορφές θεϊκές, αέρινες. Ο βασικός πρωταγωνιστής, ο εγκληματολόγος μας, είναι επίσης Έλληνας. Νέος, όμορφος, χαρισματικός, αποφασισμένος να πετύχει στην πρώτη του μεγάλη υπόθεση, δεν αποτελεί όμως ένα αλάνθαστο πρότυπο άνδρα. Στην πορεία κάνει λάθη κι αστοχίες, επηρεάζεται από τις ορμές και τα πάθη του, συνεχίζει όμως να μένει πιστός στις αξίες που πρεσβεύει. Η νεαρή διευθύντρια της σχολής, προσπαθεί με επιμονή και πίστη, με κάθε κόστος, να κρατήσει ζωντανό το όραμα της οικογενειακής σχολής χορού, παρά τα δυσοίωνα συμβάντα. Οι μαθήτριές της, κυνηγούν τα όνειρά τους κι ετοιμάζονται για την παράσταση της αποφοίτησης. Οι ήρωες του βιβλίου προβληματίζονται, αγωνιούν, έρχονται αντιμέτωποι με αδιέξοδα, σχέσεις δυνατές δοκιμάζονται, δεδομένα της ζωής τους αμφισβητούνται κι ανατρέπονται, μέχρι οι εξελίξεις να οδηγήσουν στη λύση του μυστηρίου. Αναφορές σκιαγραφούν τη ψυχοσύνθεση ενός δολοφόνου που προσπαθεί να ξεφύγει από τα πάθη και το παρελθόν του. Θύμα και θύτης…
- Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το χρόνο που αφιερώσατε για τη συνέντευξη και να μας πείτε τι αποκομίσατε από το ταξίδι σας στην ιστορία της Ήριννα και τι επιθυμείτε να αποκομίσουν οι αναγνώστες σας.
Ο αναγνώστης θα διαβάσει ένα μυθιστόρημα, με έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο. Μέσα από τους διαλόγους και την πλοκή, θα έρθει σε επαφή με τον μαγικό κόσμο του χορού, με τις αναφορές στην αρχαία Ελλάδα, καθώς και με τα μυστικά της φωτογραφίας άρρηκτα δεμένα με την αγωνία που δημιουργείται από την υπόθεση. Ζωντανές εικόνες, έντονα αντιφατικά συναισθήματα. Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου παρά τις αντιξοότητες, παραμένουν πιστοί στους στόχους και τις αξίες τους, αναζητώντας τη συνεχή βελτίωση και κυνηγώντας τα όνειρά τους. Η δύναμη της δημιουργίας, θα έλεγα ότι κυριαρχεί στο βιβλίο και στέλνει τα δικά της μηνύματα στους αναγνώστες. Τα ιδανικά και οι ανθρώπινες αξίες, αναδεικνύονται ακόμη και μέσα από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.
Κλείνοντας, μέσα από την ευκαιρία που μου δώσατε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους επιλέγουν να διαβάσουν κάποιο μυθιστόρημά μου, κι ελπίζω να ανταποκρίνομαι ποιοτικά στις προσδοκίες τους. Θα συνεχίσω με σεβασμό προς όλους εσάς το έργο μου κι εύχομαι να μπορώ να προσφέρω στα συναισθήματά σας.
Με εκτίμηση
Αγγελική.
