Πόσο εύκολη είναι η ζωή μετά την αθώωση; Πόσο εύκολο είναι να αποδεσμευτείς ψυχικά από την κατηγορία της δολοφονίας του άντρα σου και του παιδιού σου;
Η Ιουλία προσπαθεί την επόμενη μέρα να σταθεί ξανά όρθια, να διεκδικήσει την ζωή που της στέρησαν. Και κυρίως να αποδεχθεί τον θάνατο του παιδιού της. Να προχωρήσει. Να συγχωρέσει τους γονείς της, που την οδήγησαν στην καταστροφή. Να καταφέρει να δει την αγάπη της Αλεξάνδρας. Να βγάλει από μέσα της τις κατηγορίες προς την Αλεξάνδρα, που την έφερε μπροστά στην αλήθεια και την άφησε «γυμνή» απέναντί της. Να αφήσω τα συντρίμμια της ψυχής της. Να αφήσει τον εφιάλτη πίσω και να χαμογελάσει ξανά.
Δίπλα της, η Αλεξάνδρα Γκίκα (δημοσιογράφος) και ο Δημητρός Ατζαλίνας (δικηγόρος), οι οποίοι έφεραν στο φως την αλήθεια και οδήγησαν στην αθώωσή της. Και κάπου εδώ εμφανίζεται η Μαντώ. Μία παλιά γνωστή της Ιουλίας, η οποία θέλει να πάρει πίσω την περιουσία του πατέρα της. Μία περιουσία που την έκλεψαν παλιοί γνώριμοι πριν 20 και βάλε χρόνια. Η υπόθεση ανατίθεται στον Ατζαλίνα, η Αλεξάνδρα αναλαμβάνει την δημοσιογραφική κάλυψη και η Ιουλία αποφασίζει να επιστρέψει στον τόπο από όπου ξεκίνησαν όλα…
Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη! Η επόμενη μέρα θέλει θυσίες! Η αλήθεια αναζητά να βγει στην επιφάνεια. Το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν. Το θέμα είναι θα καταφέρουν οι πρωταγωνιστές να βρουν από πού ξεκινάει η αλήθεια και πού τελειώνει το ψέμα; Θα αντέξουν όταν αυτή έρθει στο φως ή θα καταρρεύσουν;
Αν και η ιστορία δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην Ιουλία, η επόμενη μέρα σε κρατάει δέσμιο στην αγωνία για το τι γίνεται τώρα και φυσικά για το τι έγινε στο παρελθόν. Η Ιουλία προσπαθεί να ορθοποδήσει, να βρει ξανά τα πατήματά της, να ξεπεράσει όλα όσα της κατέστρεψαν την ψυχή. Ένας δρόμος δύσκολος, που όμως αν υπάρχει θέληση μπορεί να τον διαβεί. Με ήπια γραφή, ήρεμες περιγραφές της ψυχικής της υγείας, σαν να προσπαθεί να την προστατέψει, ο Γιώργος Πολίτης, μας παρουσιάζει την Ιουλία την επόμενη μέρα. Μία Ιουλία που την αγάπησα ακόμα περισσότερο, μία Ιουλία που με έκανε να σκεφτώ για άλλη μία φορά πόσο καταστροφικά είναι τα «πρέπει» της κοινωνίας. Μία Ιουλία που μου έδωσε ελπίδα ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Όμως, η ιστορία επικεντρώνεται περισσότερο στο παρελθόν και συγκεκριμένα στην εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στα ειδεχθή εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά την περίοδο αυτή. Η Μαντώ μέσα από την αναζήτηση του τι έγινε με τον πατέρα της, πώς του έκλεψαν την περιουσία, ποιος τον σκότωσε, θα αναστατώσει τον «φίλο» μας τον Στασινόπουλο και άλλους. Το παρελθόν αρχίζει να ξυπνάει. Παράλληλα, όμως, θα αναστατώσει και την Αλεξάνδρα, καθώς βλέπει ότι ο άντρας της ανταποκρίνεται στο φλερτ της Μαντώ. Κι ας το αρνείται ο ίδιος. Και ένα αστυνομικό, δημοσιογραφικό, συναισθηματικό «θρίλερ» ξεδιπλώνεται μπροστά μας.
Η ιστορία έχει ενδιαφέρον, σε κρατάει σε εγρήγορση και θες να μάθεις την αλήθεια πάση θυσία. Ο Γιώργος Πολίτης με έντονα περιγραφικές στιγμές, μας προσφέρει την κατάσταση που επικρατούσε την εποχή του πολέμου και μέχρι το που μπορούσε να φτάσει ο άνθρωπος είτε για την επιβίωσή του, είτε γιατί απλά έχει το χρήμα Θεό του. Η απποκάλυψη της αλήθειας σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα και θες λίγη ώρα για να συνέλθεις. Παράλληλα, συμπάσχεις με την Αλεξάνδρα, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιθανότητα να χάσει τον άντρα της. Θυμώνεις με τον Δημητρό και εκνευρίζεσαι με την Μαντώ. Η Αλεξάνδρα, προσωπικά, είναι ο πιο δραματικός ήρωας. Περνάει τόσα πολλά και ακροβατεί ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο. Η κάθαρση που έρχεται στο τέλος, σου αφήνει ένα χαμόγελο και μια γλυκιά σκέψη για χάρη της.
Η επόμενη μέρα της Ιουλίας θα σας προσφέρει ένα όμορφο, σκληρό, αλλά εξιλεωτικό ταξίδι …
