"Ο ταχυδρόμος των βιβλίων" του συγγραφέα Carsten Henn

Γράφτηκε από την

o taxudromos twn vivliwn 2Είσαι πεσμένος/η ψυχολογικά και θέλεις κάτι να ανέβεις λίγο, να αισθανθείς πως υπάρχει ελπίδα. Τι πιο κατάλληλο από ένα βιβλίο, ένα βιβλίο μάλιστα που μιλάει για βιβλία, μέσα από την πιο γλυκιά και cozy ιστορία που έχεις συναντήσει ποτέ. Εννοείται πως έχω να σας προτείνω το κατάλληλο και δεν είναι άλλο από το «Ο ταχυδρόμος των βιβλίων» του συγγραφέα Carsten Henn. Μας έρχεται από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Μαρίας Μαντή.

Το βιβλίο περιστρέφεται γύρω από τον εβδομηνταπεντάχρονο Καρλ, που άλλοτε εργαζόταν στο βιβλιοπωλείο City Gate Bookshop σαν υπάλληλος πλήρους απασχόλησης, αλλά τώρα έχει αναλάβει περιορισμένες αρμοδιότητες. Δουλειά του πλέον, είναι να παραδίδει, βιβλία, σε μερικούς ξεχωριστούς πελάτες, τις νυχτερινές ώρες, αφότου το βιβλιοπωλείο κλείσει. Πελάτες με τους οποίους, ο μοναχικός Καρλ, έχει αναπτύξει, ιδιαίτερη, μοναδική σχέση.

Ένα βράδυ κι ενώ ο Καρλ έχει βγει για να μοιράσει τα βιβλία του, θα βρεθεί στον δρόμο του η εννιάχρονη Σάσα. Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του Καρλ, εκείνη θα καταφέρει να τον πείσει και θα τον συνοδεύσει, στην «περιπολία» του. Το γλυκό μουτράκι της Σάσας θα κερδίσει την καρδιά των πελατών του Καρλ, ενώ εκείνος θα μείνει έκπληκτος με το πόσο παρατηρητικό είναι το μικρό κορίτσι. Γιατί η Σάσα, έχει ήδη το δικό της σχέδιο. Να βοηθήσει τον Καρλ, αλλά και τους πελάτες του, στα προσωπικά ζητήματα με τα οποία ταλανίζονται.

Κι όταν ο Καρλ, χάσει την δουλειά του και κλειστεί στον εαυτό του, η Σάσα θα βάλει όλα της τα δυνατά για να τον δει να χαμογελά και πάλι.

«Ο ταχυδρόμος των βιβλίων» ήταν μια ιδιαίτερη, συγκινητική ιστορία, για την αξία της φιλίας του βιβλίου και της μεταμορφωτικές ιδιότητες που μπορεί να έχει, ένα καλό ανάγνωσμα. Είναι ένα μυθιστόρημα, για την ίδια την λογοτεχνία, με ρευστή αφήγηση που κυλάει γρήγορα, λογοτεχνικές αναφορές που προσωπικά αγάπησα και ένα υπέροχο τσούρμο χαρακτήρων (και γάτας! μην ξεχάσω την γάτα) που με συγκίνησαν. Ένα βιβλίο που υμνεί την φιλία μα και το ίδιο το βιβλίο, το βιβλίο εκείνο που θα μας τραβήξει από την ζοφερή πραγματικότητα για να μας ταξιδέψει σε κόσμους, άλλοτε φανταστικούς, άλλοτε άγριους κι εχθρικούς, γεμάτο με γοητευτικούς χαρακτήρες που συνεπαίρνουν την καρδιά μα και το μυαλό μας. Είναι ένα μυθιστόρημα για όλους εμάς που νιώθουμε πως η λογοτεχνία είναι το πραγματικό σπιτικό μας και κανένα άλλο.

Λάτρεψα την μοναδική σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε έναν άνθρωπο που έχει φάει την ζωή με το κουτάλι και σε ένα μικρό κοριτσάκι που τώρα μαθαίνει και κάνει τα πρώτα του βήματα στην κοινωνία. Η υπομονή που δείχνει ο Καρλ απέναντι στην φλύαρη κι όλο περιέργεια Σάσα, η αγάπη του για την λογοτεχνία και πως την μεταδίδει στο μικρό κορίτσι, ήταν κάτι παραπάνω από συγκινητική.

Επίσης και η ίδια η σχέση που έχει ο Καρλ, με τους πελάτες του και πως η Σάσα τον βοηθάει να εμβαθύνει αυτές τις σχέσεις και να τις αναπτύξει, είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Μέσα από την αλληλεπίδραση με τους πελάτες, ο συγγραφέας θίγει κοινωνικά ζητήματα όπως είναι εκείνο της μοναξιάς, της κακοποίησης αλλά και την αξία της εν συναίσθησης και της καλοσύνης. Αγαπημένοι μου χαρακτήρες πέρα από του Καρλ, ήταν ο κ. Ντάρσυ, ο Ηρακλής και φυσικά, η απίθανη γάτα με το όνομα Σκύλος.

Ωστόσο αν και στο σύνολο του, ήταν ένα πολύ ευχάριστο, γρήγορο βιβλίο, εντόπισα μερικά πραγματάκια που σαν αναγνώστρια δεν με ικανοποίησαν. Πρώτα από όλα το τέλος. Ήταν αρκετά γρήγορο και κάποια από τα ερωτήματα που γεννά στον αναγνώστη δεν απαντώνται ή βρίσκουν μια κοινή, πεζή λύση. Ένιωσα πως ο συγγραφέας σαν να βιάστηκε λίγο να τελειώσει την ιστορία του. Θεωρώ πως αν υπήρχαν ακόμα πενήντα, εκατό σελίδες με ένα πιο ομαλό τέλος, το βιβλίο θα ήταν κάτι παραπάνω από άψογο.

Δεύτερον, ο χαρακτήρας της Σαμπίν. Δεν είχε καμία μα καμία εξέλιξη καθώς συνεχιζόταν η ιστορία. Παρουσιάζεται σαν την κακιά και στριμμένη της υπόθεσης, αλλά δεν βλέπουμε τις αιτίες και τα γεγονότα πίσω από τις πράξεις και τα λόγια της, που να δικαιολογούν αυτή την συμπεριφορά. Ήταν απλά ένας κακός χαρακτήρας σε ένα βιβλίο.

 Παρόλα αυτά, θα το ξανά διαβάσω σίγουρα στο μέλλον γιατί περνάει πολύ όμορφα μηνύματα και του χρειάζεται ένα σωστό annotation!

Αν είστε βιβλιολάτρης, αν ζείτε για τα βιβλία, το μυθιστόρημα «Ο ταχυδρόμος των βιβλίων» θα σας κάνει να θυμηθείτε γιατί αγαπήσατε την λογοτεχνία. Θα σας γυρίσει στην εποχή που δειλά δειλά κάνατε τα πρώτα σας αναγνωστικά βήματα. Είναι μια γλυκιά ιστορία, για την φιλία, το βιβλίο, την διαφορετικότητα και το πως κανείς βρίσκει την ευτυχία σε μέρη και ανθρώπους που δεν φανταζόταν.

Χριστίνα Μιχελάκη

Ονομάζομαι Χριστίνα, όπως πολύ καλά βλέπετε και ζω στο όμορφο Ηράκλειο της Κρήτης. Είμαι σύζυγος και χαζομαμά. Αγαπάω πολύ την λογοτεχνία για αυτό όπου σταθώ και όπου βρεθώ, είμαι με ένα βιβλίο στο χέρι. Μην με ρωτήσετε ποιος είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας γιατί είναι πολλοί! Ως αθεράπευτη ονειροπόλα, πολλές φορές οι ιστορίες που παλεύουν μέσα στο κεφάλι μου με συνεπαίρνουν. Γι΄ αυτό και γω της γράφω δίνοντας τους πλήρη ελευθερία. Το πρώτο μου βιβλίο έχει τίτλο Τα Αστέρια Του Πεπρωμένου, ενώ άλλες συμμετοχές μου μπορείτε να βρείτε στις ανθολογίες, Το ξύπνημα, Σκοτάδι, Μαγικοί Χοροί, Θρύλοι του Σύμπαντος VI,που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Συμπαντικές διαδρομές, αλλά και στο site thebluez.gr.

Διαβάστε περισσότερα