Ο Στιούαρτ Τέρτον, έκανε το συγγραφικό του ντεμπούτο με το βιβλίο, «Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ», ένα βιβλίο με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Costa Πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα για το 2018. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση του Θοδωρή Τσαπακίδη.
Ο Έιντεν Μπίσοπ θα ξυπνήσει ένα χειμωνιάτικο, κρύο πρωινό στο δάσος που περικυκλώνει την έπαυλη Μπλάκχιθ, χωρίς μνήμη, μέσα σε ένα ξένο σώμα. Αποπροσανατολισμένος κι αρκετά φοβισμένος θα μάθει πως έχει οχτώ μέρες κι οχτώ διαφορετικούς ξενιστές για να ανακαλύψει ποιος από όλους τους προσκεκλημένους, είναι ο δολοφόνος της Έβελιν Χαρντκάστλ. Η μέρα, θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και θα τελειώνει πάντα με τον θάνατο της Έβελιν, έως ότου ο Έιντεν βρει τον δολοφόνο και σπάσει τον βασανιστικό κύκλο στον οποίο είναι παγιδευμένος.
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου με έβαλε σε μεγάλη περιέργεια. Έτσι όταν το βιβλίο έφτασε τελικά στα χέρια μου με κατέκλυσε μια ανυπομονησία. Παρά τον όγκο του, η αγωνία μου ήταν τόση που το διάβασα μέσα σε ένα βράδυ. Ο Τέρτον κατάφερε για άλλη μια φορά να κλέψει τις εντυπώσεις με μια ιστορία γεμάτη μυστήριο, εγκλήματα, μια δόση από μεταφυσικό στοιχείο και πολλά πολλά μυστικά. Όσοι έχετε διαβάσει και τον Διάβολο στα σκοτεινά νερά, καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Η ιστορία ξεκινάει με τον Έιντεν, έναν μυστηριώδη άντρα που ξυπνάει χωρίς μνήμη σε ένα δάσος, φωνάζοντας μία και μόνο λέξη: Άννα. Μια γυναικεία κραυγή θα τον βγάλει από την αποχαύνωση του. Μέσα στην άγνοια του θα ακολουθήσει τα ουρλιαχτά της κοπέλας και τον διώκτη της, καταλήγοντας ωστόσο σε αδιέξοδο. Με σύμμαχο μια πυξίδα και τα τρεμάμενα πόδια του, θα οδηγηθεί στο μέγαρο Μπλάκχιθ θέτοντας σε εκκίνηση όλα τα υπόλοιπα γεγονότα που θα τον συντροφεύσουν από την στιγμή που ξυπνάει μέχρι την λύση του εγκλήματος. Ένας άντρας, φορώντας μαύρα ρούχα και την χαρακτηριστική μάσκα που χρησιμοποιούσαν οι γιατροί την περίοδο της πανούκλας, θα του ανακοινώσει πως έχει οχτώ ημέρες για να βρει τον δολοφόνο, σε μια αυτοκτονία που δεν είναι αυτοκτονία και να σώσει την Έβελιν Χαρντκάστλ. Στη διάθεση του, θα έχει οχτώ διαφορετικούς καλεσμένους, που μπαίνοντας στο σώμα τους, θα βλέπει κάθε φορά την ημέρα να επαναλαμβάνεται, από μια διαφορετική οπτική γωνία. Συμπαραστάτης του σε όλο αυτό το μπέρδεμα είναι μόνο το μυαλό του και η Άννα, μια κοπέλα με τα δικά της μυστικά κι εγκλήματα να λύσει.
Ο συγγραφέας μας δίνει αρκετά στοιχεία στην αρχή της ιστορίας αλλά και στα επόμενα κεφάλαια που ακολουθούν. Θέτει το σκηνικό- μια ετοιμόρροπη έπαυλη, στη μέση του πουθενά, χωρίς διέξοδο (κανείς δεν μπορεί να φύγει αν δεν βρεθεί ο ένοχος), με την παρακμή να βασιλεύει σε κάθε γωνία της, ένα στυγερό έγκλημα που στοιχειώνει ακόμα τους τοίχους της- κι αφήνει τον Έιντεν να κάνει τα μαγικά του. Στο ξεκίνημα ο ήρωας μας είναι πολύ μπερδεμένος, ποιος δεν θα ήταν άλλωστε και προσπαθεί να βρει κάποια διαφυγή χωρίς να χρειαστεί να πάρει μέρος σε όλο αυτό το νοσηρό σκηνικό. Γρήγορα θα ανακαλύψει πως η μόνη έξοδος είναι να βρεθεί ο δολοφόνος. Έτσι θα σηκώσει τα μανίκια του και μη έχοντας άλλη επιλογή, θα πιάσει δουλειά.
Βρήκα το γεγονός πως ο ήρωας άλλαζε σώματα πολύ ενδιαφέρον. Ο Έιντεν εκτός από την μνήμη του, μαθαίνει να χρησιμοποιεί τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του κάθε σώματος που κατοικεί από την αρχή του βιβλίου μέχρι το τέλος. Οχτώ κορμιά, οχτώ διαφορετικοί άντρες με τα δικά τους πάθη, με τα δικά τους θέλω και το ολόδικο τους παρελθόν που στριμώχνονται μαζί με την προσωπικότητα του Έιντεν. Δεν είναι πάντα εύκολο. Οι ξενιστές αρκετές φορές κατά την διάρκεια της εξιστόρησης θα πάρουν το πάνω χέρι και θα πράξουν όπως θα έκαναν χωρίς την παρουσία του Έιντεν. Παρόλα αυτά ο καθένας από αυτός θα βάλει το δικό του λιθαράκι για την εξέλιξη της πλοκής, θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα του Έιντεν και θα τον διδάξουν αρκετά πράγματα, όσον αφορά την συγχώρεση και την δύναμη που πρέπει να έχει κάποιος για να αφήσει το τραγικό παρελθόν του πίσω και να κάνει ένα νέο ολόφρεσκο ξεκίνημα.
Η υπομονή του και η επιμονή του, ήταν μερικά από τα συστατικά του χαρακτήρα του, που με έκαναν να τον συμπαθήσω και να μπω έστω και λίγο στην σχέση του. Αν και καθώς αλλάζει σώματα, αλλάζει και η συμπεριφορά του, ο αναγνώστης βλέπει πόση αυτοσυγκράτηση διαθέτει ο Έιντεν και με πόση ψυχική δύναμη είναι προικισμένος. Δεν το βάζει κάτω, όταν η βαριά σωματική διάπλαση του Ρέιβενκορτ καθυστερεί τα σχέδια του, ούτε όταν τα βίαια σεξουαλικά ένστικτα του Τζόναθαν Ντέρμπι βγαίνουν στην επιφάνεια. Χρησιμοποιεί την σβελτάδα του Ντόναλντ Ντέιβις, την κοφτερή ματιά του Έντουαρντ Ντανς και το αστυνομικό ένστικτο του Τζιμ Ράστον για να ξεμπλέξει το κουβάρι στο οποίο είναι μπλεγμένος. Κι ευτυχώς για την δική μου ψυχική υγεία τα καταφέρνει.
Και τι εννοώ με αυτό. Ενώ είχα διαβάσει το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα, ο Διάβολος στα σκοτεινά νερά κι είχα πάρει μια γεύση από το πόσο πολύ του αρέσει να περιπλέκει τα πράγματα, δεν ήμουν έτοιμη για τους Επτά θανάτους της Έβελιν Χαρντκάστλ. Ανάθεμα κι αν ένας χαρακτήρας μέσα σε αυτή την έρμη έπαυλη ήταν αυτό που έδειχνε. Ούτε ένας όμως. Ούτε καν οι καλοί! Όλα τα συστατικά που μας δίνει τόσο απλόχερα ο συγγραφέας είναι σημαντικά, ακόμα και τα πιο μικρά, τα τόσο δα συμβάλλουν στην εξέλιξη τόσο του μυστηρίου όσο και του παρελθόντος των χαρακτήρων. Ποια είναι τελικά η Άννα; Γιατί ο Έιντεν βρίσκεται παγιδευμένος σε μια χρονική λούπα, μέσα σε μια έπαυλη που σαπίζει; Ποιος είναι ο Τραπεζοκόμος και γιατί θέλει να βγάλει από την μέση όλους τους ξενιστές του Έιντεν; Και ποιος σκότωσε τελικά την Έβελιν;
Κι αυτά είναι λίγα από τα ερωτήματα που ο αναγνώστης καλείται να απαντήσει, κατά την ανάγνωση του βιβλίου. Γιατί ο συγγραφέας, δεν μας βασανίζει μόνο, βάζοντας μας να ψάχνουμε τον δολοφόνο της Έβελιν, αλλά πρέπει να δώσουμε λύση και στις υπόλοιπες δολοφονίες που μπλέκονται με το τραγικό παρελθόν της οικογένειας Χαρντκάστλ. Ναι, έχουμε έγκλημα, μέσα στο έγκλημα, μέσα στο έγκλημα.
Το τέλος με βρήκε με μια πικρίλα στο στόμα, αλλά και με ένα χαμόγελο. Μαθαίνοντας ποιος είναι ο σκοπός του Μπλάκχιθ και του χρονικού παράξενου που λαμβάνει χώρα στην έπαυλη, ανακαλύπτοντας γιατί ο Έιντεν και η Άννα είναι μέρος του σχεδίου αλλά και την μεταξύ τους σχέση, όλα τα κομμάτια του παζλ μπήκαν στην θέση τους το ένα μετά το άλλο. Πικρίλα γιατί μετά την λύση του μυστηρίου θα ήθελα να δω μερικές παραγράφους για το πως η Άννα και ο Έιντεν συνέχισαν μετά την εξιχνίαση. Χαμόγελο γιατί και οι δύο, μαζί κι εγώ, έμαθα πόση πυγμή χρειάζεσαι για να συγχωρέσεις έναν άνθρωπο που σου έχει καταστρέψει την ζωή και το πως η δίψα για εκδίκηση πολλές φορές μας οδηγεί σε μονοπάτια που ποτέ δεν θελήσαμε, αλλά ίσως ανακαλύψουμε μια πτυχή του εαυτού μας που αγνοούσαμε.
«Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ» είναι ένα συναρπαστικό, αστυνομικό μυθιστόρημα, που εκρήγνυται σαν βόμβα καθώς το διαβάζεται. Απόλαυσα κάθε κεφάλαιο, κάθε κινηματογραφική περιγραφή, κάθε ζοφερό και σκοτεινό στοιχείο της ιστορίας κι είμαι σίγουρη πως το ίδιο θα κάνετε κι εσείς.
