Οι άνθρωποι βρίσκονται εκεί που η Μοίρα θα ορίσει…
Δυο ζωές που δέθηκαν με την κόκκινη κλωστή της Μοίρας και ήταν θέμα χρόνου να συναντηθούν. «Η κλωστή μπορεί να τεντώνεται, να περιπλέκεται… μα δεν κόβεται ποτέ». Κι ο έρωτας έγινε η θρυαλλίδα για μια μεγάλη αποκάλυψη…
Δυο άγνωστοι άνθρωποι με το ίδιο όνομα, θύματα της Ιστορίας και του πολέμου, θα συναντηθούν στην κορυφή του Χαλεάκαλα, στο νησί Μάουι της Χαβάης, και θα ξεδιπλώσουν το κουβάρι της ζωής τους αναζητώντας το σημείο που τους ενώνει.
Ο ένας, γεννημένος στο Καλπάκι Ιωαννίνων, κυνήγησε το όνειρο με τέτοιο ζήλο που τον έφερε μέχρι τα πιο εξωτικά μέρη της Αμερικής. Από την απόλυτη φτώχεια στη χλιδή, από τη μοναξιά της ξενιτιάς στον έρωτα, από την νοσταλγία της πατρίδας στην επιστροφή.
Ο άλλος, άγνωστο από πού… Χωρίς οικογένεια, γονείς, πατρίδα, αναμνήσεις. Λευκή σελίδα η ζωή του μέχρι την ημέρα της συνάντησης τους…
Όμως η Ιστορία έχει κρυφές σελίδες, όχι λευκές. Ξεδιπλώνουν μαζί τις σκοτεινές πτυχές, χρωματίζουν τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες και γίνονται Φύλακες της Ιστορίας της Ηπείρου και της λίμνης της, ζωντανεύοντας μνήμες, με μάρτυρες τα ζωντανά στοιχειά που κρύφτηκαν στον βυθό της…(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που ορίζουν την μοίρα μόνοι τους, μέσα από τις δικές τους πράξεις. Δεν πιστεύουν σε συμπτώσεις και συγκυρίες. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι, που αφήνονται στα χέρια της μοίρας, που πιστεύουν πως το κουβάρι της ζωής τους, θα ξετυλιχθεί όταν πρέπει, πως οι συμπτώσεις που πιστεύουν στην ζωή τους, είναι θέλημα από κάτι ανώτερο από εκείνους. Κι έτσι υποτάσσονται και περιμένουν.
Όταν διάβασα την περίληψη από το βιβλίο της κυρίας Διαμαντή, «Οι φύλακες της λίμνης», με παραξένεψε η τοποθεσία, όπου εξελίσσεται η ιστορία. Αναρωτήθηκα πως γίνεται και δύο άνθρωποι, Έλληνες, να συναντηθούν από όλα τα μέρη του κόσμου, στην Χαβάη. Δεν διαβάζω συχνά κοινωνικά μυθιστορήματα, συνήθως είμαι πολύ επιλεκτική, έτσι κρατούσα μία μικρή επιφύλαξη, για το τι θα διάβαζα. (Εδώ να αναφέρω, πως λάτρεψα το εξώφυλλο, με τις πολύχρωμες πεταλούδες και την λίμνη που φαίνεται στο βάθος. Είναι μοναδικό!)
Όταν λοιπόν, ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία, με συνεπήραν τόσο πολύ τα γεγονότα, ιστορικά και μη, οι ήρωες και οι ζωές τους που δεν κατάλαβα πότε έφτασα μέχρι την τελευταία σελίδα. Και πραγματικά, όπως αναφέρεται και στην περίληψη του βιβλίου, οι άνθρωποι βρίσκονται εκεί που η Μοίρα θα ορίσει.
Η ιστορία μας ξεκινάει στην εξωτική Χαβάη, όπου δύο άντρες με το ίδιο όνομα και επίθετο, συναντιούνται στην κορυφή του όρους Χαλεάκαλα και ανακαλύπτουν, πως εκτός από το όνομα, ίσως έχουν περισσότερα κοινά από όσο γνωρίζουν. Με αναδρομές στο παρελθόν, αλλά και παράλληλη αφήγηση των ηρώων, μαθαίνουμε για την πορεία της ζωής τους και το πως έφτασαν μέχρι εκεί.
Ο Θόδωρος Σταύρου, είναι ένας άντρας ρομαντικός, ευαίσθητος, ονειροπόλος. Γεννημένος μέσα στην φτώχια, νιώθει από πολύ νωρίς στο πετσί του την εγκατάλειψη, από την μεριά του πατέρα του. Η ξενιτιά που αναγκάζεται να ακολουθήσει ο γονιός του και η πλήρη απουσία του, τον πληγώνουν βαθιά και αυτά τα συναισθήματα τον ακολουθούν για αρκετό καιρό στη ζωή του. Όντας μεγάλος πια, αποφασίζει και ο ίδιος να φύγει στα ξένα για μια καλύτερη τύχη. Στην Αμερική όμως, η ζωή θα του βάζει συνέχεια τρικλοποδιές, πεισμώνοντας τον ακόμα περισσότερο. Θόδωρος δεν το βάζει κάτω εύκολα. Πολεμάει και στο τέλος δικαιώνεται. Η καριέρα του κορυφώνεται και κάπου εκεί γνωρίζει και τον έρωτα, στο πρόσωπο της όμορφης Εύας. Ο έρωτας του γι’ αυτήν την γυναίκα, θα τον οδηγήσει στην κορυφή του όρους Χαλεάκαλα και στην συνάντηση του, με τον Θεόδωρο Σταύρου.
Ο Θεόδωρος, είναι το ακριβώς αντίθετο από τον συνονόματο του. Σκληρός, κυνικός, απόλυτα ρεαλιστής, με πληγές που ακόμα αιμορραγούν, έχει υψώσει γύρω του, ένα τόσο μεγάλο τείχος, που φαίνεται απροσπέλαστο. Η ζωή, του έχει παίξει άσχημα παιχνίδια, από πολύ τρυφερή ηλικία. Οι άνθρωποι που αγαπάει, εξαφανίζονται ένας - ένας, χωρίς να αφήσουν ίχνη πίσω τους. Και ο Θεόδωρος μένει να παλεύει με την μοναξιά που του τρώει τα στήθια ολοένα και περισσότερο.
Οι φύλακες της λίμνης, είναι ένα βιβλίο που σίγουρα θα σας συγκινήσει. Η περιγραφή του ξεριζωμού των Ελλήνων από τα σπίτια τους, η Γερμανική κατοχή, ο διωγμός των Εβραίων, είναι λίγα από τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται, και που συμβαδίζουν παράλληλα με την ιστορία της κυρίας Διαμαντή. Ειδικά, τα κεφάλαια, με τον διωγμό των Εβραίων με έκαναν να δακρύσω. Είναι σπαρακτικό να διαβάζεις για παιδιά που αρπάζονταν από τις αγκαλιές των μανάδων τους με την βία, για ανθρώπους που ξυλοκοπήθηκαν, διώχθηκαν και θανατώθηκαν εξαιτίας της καταγωγής και της θρησκείας τους.
Και, μπορεί να νομίζετε πως ίσως ξέρετε τι θα συμβεί στο τέλος, ή ίσως να μαντεύετε κιόλας, αλλά πιστέψτε με, η αποκάλυψη θα είναι τόσο μεγάλη που θα σας αφήσει άφωνους. Θα έρθει από το πουθενά για να σας ισοπεδώσει κυριολεκτικά.
Οι Φύλακες της λίμνης, αναμφίβολα, είναι ένα βιβλίο που θα μου μείνει αξέχαστο και σίγουρα αξίζει να του δώσετε κι εσείς μια ευκαιρία.
