«Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με διάφορα προβλήματα - ορισμένα τόσο σοβαρά, ώστε αποτελούν κυριολεκτικά ζητήματα ζωής και θανάτου.
Ο άνθρωπος που τα αντιμετωπίζει βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο της ζωής του κι έχει μπροστά του δυο μονάχα επιλογές: Η μία είναι να βουλιάξει στο πρόβλημά του για όλη του τη ζωή. Η άλλη να βρει τη δύναμη να σταθεί γερά στα πόδια του, να το αντιμετωπίσει και να συνεχίσει τη ζωή του.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στον άνθρωπο που είναι αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα που του φαίνεται βουνό. Ένα βουνό δύσβατο, πανύψηλο, που, αν και λαχταρά την ηλιόλουστη κορυφή του, νιώθει μικρός και αδύναμος μπροστά του. Οι σελίδες αυτού του έργου μιλούν στην καρδιά του αναποφάσιστου ορειβάτη και τον γεμίζουν με αγωνιστικό παλμό. Αρκεί να τολμήσει, να κάνει την αρχή! (Οπισθόφυλλο).
Η Ευγενία Μπλέτσα μέσα από 4 νουβέλες, βασισμένες σε μύθους του Αισώπου, μας δίνει την δυνατότητα να σκεφτούμε τι θέλουμε στην ζωή μας, ποιος είναι ο στόχος μας και τι είναι αυτό που τελικά δίνει ουσιαστικό νόημα στην ζωή μας και οδηγεί στην ηρεμία της ψυχής μας. Μέσα από τις ιστορίες του λαγού και της χελώνας, του λιονταριού και του ποντικιού, της αλεπού και του κορακιού και του γεωργού και των παιδιών του, αφυπνίζονται οι σκέψεις μας για το τι έχει σημασία.
Τι μετράει πιο πολύ η νίκη ή η προσπάθεια; Η αλαζονεία, ο χλευασμός κάποιου που θεωρούμε αδύναμο ή κατώτερο, ποτέ δεν οδηγεί στη «νίκη». Η ταπεινοφροσύνη, όμως, και η επιμονή αργά και σταθερά μας οδηγούν στη «νίκη» και την κατάκτηση της εκτίμησης από όλους (Ο λαγός και η χελώνα). Ποτέ δεν θα πρέπει να θεωρούμε ότι είμαστε άτρωτοι, ανίκητοι, ότι όσοι δεν έχουν τις δικές μας δεξιότητες είναι κατώτεροι και δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτα. Γιατί ποτέ δεν ξέρουμε σε τι δύσκολη κατάσταση μπορεί να βρεθούμε και η βοήθεια να έρθει από εκεί που δεν το περιμένουμε (Το λιοντάρι και το ποντίκι).
Γιατί επιλέγουν οι άνθρωποι την εκμετάλλευση όσων έχουν αγνά αισθήματα στην καρδιά τους; Και εμείς γιατί δεν παίρνουμε θέση όταν βλέπουμε τέτοιες συμπεριφορές; Η πονηριά μπορεί να επικρατεί τις περισσότερες φορές και αυτό να φέρνει απογοήτευση και θυμό. Όμως, δεν θα πρέπει να μας επηρεάζει και να γινόμαστε ίδιοι με τους αλαζόνες και τους υπερόπτες, τους «εξυπνάκηδες». Γιατί τότε δεν θα καταφέρουμε να δούμε τους άλλους ανθρώπους, αυτούς που έχουν αγάπη μέσα τους και μας την προσφέρουν απλόχερα. Αυτούς που βλέπουν την ομορφιά της ψυχής μας (Η αλεπού και το κοράκι). Και φυσικά, αυτό που έχει χαθεί στις μέρες μας, η συγχώρεση. Πόση δύναμη ψυχής, πόση αγάπη κρύβεται μέσα σε ένα «Σε συγχωρώ»; Πόση δύναμη ψυχής, μετάνοια, συνειδητοποίηση του λάθους, κρύβεται μέσα σε ένα «Συγνώμη»; Τεράστια δύναμη, τεράστια αγάπη, καθώς αφήνουμε πίσω τον εγωισμό και κέντρο της ζωή μας είναι η αγάπη. Η αγάπη που οδηγεί σε έναν κόσμο καλύτερο. Γιατί αν δεν αλλάξουμε εμείς, πώς περιμένουμε να αλλάξει ο κόσμος; (Ο γεωργός και τα παιδιά του).
Οι θρυλικοί ήρωες κάποιων μύθων του Αισώπου ζωντανεύουν μέσα στις σελίδες αυτού του έργου και μας αφηγούνται στιγμή προς στιγμή την ιστορία τους. Κάθε εμπειρία τους γεννά ένα συναίσθημα. Κάθε συναίσθημα μια σκέψη και κάθε σκέψη ένα άλλο συναίσθημα… που με τη δύναμή του τους βοηθάει να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους!
Για μεγάλους και παιδιά» (οπισθόφυλλο).
