siko.apo.pano.mou (1)«Σήκω από πάνω μου» …Κλείνω το βιβλίο και σκέφτομαι πόση δύναμη χρειάζεται να γεννηθεί μία γυναίκα από τις στάχτες της, σαν ένας άλλος φοίνικας! Κλείνω το βιβλίο και σκέφτομαι πόσο επηρεάζει τις σχέσεις (ερωτικές, φιλικές, κοινωνικές) το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο έχει μεγαλώσει μία γυναίκα. Κλείνω το βιβλίο έχοντας συνειδητοποιήσει, για μία ακόμα φορά, γιατί μία γυναίκα δυσκολεύεται να φύγει από μία κακοποιητική σχέση. Η κυρία Βαρότση με σκληρή γραφή και χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις, μας δείχνει με τον πιο ωμό τρόπο τη ζωή των γυναικών που ζουν μέσα σε ένα βίαιο περιβάλλον, σε ένα περιβάλλον όπου ο ξυλοδαρμός φτάνει στα όρια της παράνοιας. Και η γυναίκα φτάνει στο σημείο να θεωρεί ότι όλο αυτό της αξίζει. Η κυρία Βαρότση μέσα από την ιστορία της Νίνα δείχνει σε όλους ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην αποδοχή μίας τέτοιας κατάστασης και πώς μπορεί μία γυναίκα να απελευθερωθεί από τον δυνάστη της.

«Ασυμβίβαστη, με μια εμμονική αφοσίωση στον δίδυμό της, Χρίστο, αλωνίζει τα σοκάκια της Άνω Πόλης. Ώσπου μια αλλιώτικη ζωή της προσφέρεται στη γενέτειρα του πατέρα τους, τη Νέα Υόρκη.
Θαμπωμένη από όλα όσα έχει φέρει μαζί του το καινούργιο, η Νίνα συνεχίζει να χάνεται στις λεωφόρους και στο χάος μέσα στο κεφάλι της, ωσότου στη ζωή της μπαίνει ένας άντρας που της δίνει ανέλπιστη προσοχή και αποδοχή. Ερωτευμένη, απεγνωσμένη να ξεριζώσει τον πόνο κάθε απώλειας που τη βασανίζει, η Νίνα παραδίδεται άνευ όρων, για να βρεθεί παγιδευμένη σ’ έναν κυκεώνα συναισθηματικής, σεξουαλικής και σωματικής κακοποίησης» (οπισθόφυλλο). Η αγάπη που ψάχνει θα βρεθεί στον δρόμο της …Όμως, η αγάπη αυτή είναι γεμάτη «μαχαίρια»… Και ο αγώνας για επιβίωση ξεκινά…

«Σήκω από πάνω μου» φωνάζει με απελπισία η Νίνα. «Σήκω από πάνω μου» βγάζουν μία κραυγή αγωνίας όλες οι γυναίκες που ζουν σε κακοποιητικά περιβάλλοντα. Η ιστορία της Νίνα είναι η ιστορία κάθε γυναίκας που ζει μέσα σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον. Και σε συγκλονίζει ακόμα περισσότερο η ιστορία της, γιατί αν και διαδραματίζεται στις δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, δυστυχώς βλέπουμε να διατηρούνται ακόμα. «Σήκω από πάνω μου», σκέφτηκα ότι θα ούρλιαζαν όλες αυτές οι γυναίκες που πλέον δεν είναι μαζί μας.

Η Νίνα είναι ένα κορίτσι στην εφηβεία το οποίο προσπαθεί να βρει τον εαυτό του μέσα σε μία κοινωνία, η οποία τις γυναίκες δεν τις έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση. «Ατίθαση», «ανυπότακτη», «αντιδραστική» προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν πατριαρχικό και συντηρητικό κόσμο. Πώς να αγαπήσει η ίδια τον εαυτό της όταν το μόνο που γνωρίζει από την οικογένειά της είναι το ξύλο;! Η μητέρα της θεωρεί ως σωστό μέσο διαπαιδαγώγησης και συμμόρφωσης τα χαστούκια. Η οικογένεια της Νίνα αποτελεί το δείγμα των οικογενειών των προηγούμενων χρόνων, όπου οι γονείς δεν επικοινωνούσαν ουσιαστικά με τα παιδιά τους. Δεν τα άκουγαν και το μόνο που τους ενδιέφερε είναι το «τι θα πει η γειτονιά». Η γειτονιά η οποία ήταν απούσα όταν γυναίκες έπεφταν θύματα κακοποίησης. Η γειτονιά που αδιαφορούσε απέναντι στις κραυγές των γυναικών αυτών. Η γειτονιά που έριχνε κροκοδείλια δάκρυα όταν μία γυναίκα πέθαινε από τα χέρια του κακοποιητή συζύγου.

Η Νίνα έχει ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Έχει ανάγκη να νοιώσει ενδιαφέρον και ζεστασιά. Έχει ανάγκη να νοιώσει μία αγκαλιά που θα της προσφέρει γαλήνη και ηρεμία ψυχής. Όμως, οι έννοιες αγάπη, ενδιαφέρον, αγκαλιά, έχουν διαστρεβλωθεί λόγω του αδιάφορου και κακοποιητικού οικογενειακού της περιβάλλοντος. Και αυτό την οδηγεί σε καταστροφικές επιλογές, τόσο για το σώμα της όσο και γα την ψυχή της. Και πραγματικά καθηλώνει η σκληρή, αλλά ωμή, περιγραφή των βασανιστηρίων που πέρασε στα χέρια του άνδρα που υποτίθεται την ερωτεύτηκε.

Είναι αυτό το σημείο όπου μένεις με ένα δάκρυ στα μάτια και θες να μπεις στις σελίδες του βιβλίου να προσφέρεις ένα χέρι βοηθείας. Είναι αυτό το σημείο όπου καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι να μιλάμε όταν αντιλαμβανόμαστε περιστατικά έμφυλης βίας. Και για άλλη μία φορά, φυσικά, φαίνεται ο ρόλος της οικογένειας. Για άλλη μία φορά φαίνεται η αδιαφορία όταν η Νίνα ζητάει βοήθεια.

Και ενώ η στάση της οικογένειας αρκεί για να σε στείλει στην κόλαση, έτσι αρκεί και ένα άτομα να πιστεύει σε σένα και να σου δώσει δύναμη να σηκωθείς! «Διάολέ μου, εσύ στην κόλαση να βρεθείς, θα τον βρεις τον δρόμο σου», έλεγε πάντα η θεία Λένια.» (οπισθόφυλλο). Και βρήκε την δύναμη, αλλά και την βοήθεια τελικά από την οικογένειά της και σηκώθηκε. Η πίστη της στους ανθρώπους έχει κλονιστεί. Δεν εμπιστεύεται κανέναν. Μόνη της δύναμη ο δίδυμος αδερφός της. Σε αυτόν στρέφεται κάθε φορά που λυγίζει. Σε αυτόν στρέφεται κάθε φορά που το σκοτάδι της κόλασης την πνίγει. Η Νίνα βρέθηκε στην κόλαση, αλλά κατάφερε να βρει τον δρόμο προς το φως και την ελπίδα. Ένας δρόμος δύσκολος. Δεν τον περπάτησε άνετα. Ένας δρόμος με αγκάθια, που στο τέλος όμως κατέληξε σε όμορφα κόκκινα τριαντάφυλλα.

«Σήκω από πάνω μου» μία κραυγή αγωνίας! «Σήκω από πάνω μου» μία ελπίδα για όλες τις γυναίκες που παλεύουν με τις αναχρονιστικές αντιλήψεις της «ιδιοκτησίας» εκ μέρους των αντρών.

Χρυσή-Σίσυ Αγγελίδου

Από Κομοτηνή και Καλαμάτα, κατέληξα στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, μετανάστρια του έρωτα. Λατρεύω τα ταξίδια και έχω γυρίσει σε πολλά - πολλά μέρη. Αλλά πάνω από όλα λατρεύω τα ταξίδια της ψυχής! Και έχω κάνει πολλά! Μέσα από την μοναδική, παντοτινή, ανεκτίμητη αγάπη για τα βιβλία. Αυτή την αγάπη -και όχι μόνο- θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Διαβάστε περισσότερα