Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας κατάδικος, ένας σκοπευτής, ένας φυγάς, ένας κλέφτης, μια Γκρίσα και μια κατάσκοπος γνωστή ως Φάντασμα; Ένα επικίνδυνο κόλπο που μπορεί να θέσει τις ζωές τους σε κίνδυνο μα θα γεμίσει τις τσέπες τους με πολλά, πολλά χρήματα. Συνεχίζοντας στο Grishaverse, η συγγραφέας Leigh Bardugo, επιστρέφει στο σύμπαν που έπλασε με μια νέα περιπετειώδη ιστορία γεμάτη κινδύνους κι αντισυμβατικούς χαρακτήρες που θα σας ταξιδέψουν, στα ψυχρά τοπία της Φγέρντα. Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Ο Καζ Μπρέκερ, γνωστός ως Βρώμικα Χέρια, είναι αρχηγός μιας μικρής ομάδας κακοποιών με την ονομασία Ντρεγκς, που δραστηριοποιούνται στο Βαρέλι, μια κακόφημη συνοικία του Κέτερνταμ. Όταν ο Καζ θα απαχθεί, από έναν πλούσιο έμπορο, θα έρθει αντιμέτωπος με μια ευκαιρία ζωής. Αν φέρει σε πέρας την αποστολή του εμπόρου και του παραδώσει ζωντανό, έναν επιστήμονα που κρατείται στο Δικαστήριο του Πάγου, στην Φγέρντα, τότε εκείνος θα τον κάνει τόσο πλούσιο, όσο δεν είχε ονειρευτεί ποτέ ο Καζ. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουν πως το Δικαστήριο του Πάγου, είναι απόρθητο και πως όποιος πέρασε τις παγωμένες πύλες του, είναι καταδικασμένος σε θάνατο. Ο Καζ μαζί με μια αλλόκοτη ομάδα, θα ξεκινήσουν για τα κρύα εδάφη της Φγέρντα για να πραγματοποιήσουν αυτό που δεν μπόρεσε ποτέ κανείς, να εισβάλλουν στο Δικαστήριο του Πάγου και να καταφέρουν να βγουν αλώβητοι.
Το βιβλίο «Έξι Κοράκια» είναι το πρώτο από την διλογία της Bardugo, όπου μας συστήνει τον Καζ Μπρέκερ και την παρέα του. Χρόνια μετά τα γεγονότα της τριλογίας, «Σκιές κι Οστά» κι αφού το Διάσελο έχει πλέον πέσει, οι άνθρωποι προσπαθούν ακόμα να βρουν τις ισορροπίες τους. Ωστόσο τα πολιτικά παιχνίδια δεν σταματούν ποτέ και ειδικά στα κακόφημα στενά του Βαρελιού, μια συνοικία κακοποιών, γεμάτο χαρτοπαιχτικές λέσχες, πορνεία, μπαρ και κάθε λογής επιχείρηση που σκοπό έχει να αρμέξει χρηματικά ανυποψίαστους επισκέπτες. Σε αυτή την συνοικία του Κέτερνταμ, ο Καζ Μπρέκερ, ένας κουτσός μυστηριώδης νεαρός, διευθύνει επιτυχώς μια μικρή συμμορία με το όνομα Ντρεγκς. Με την βοήθεια της Ινέζ, της προσωπικής του κατασκόπου, γνωστής κι ως Φάντασμα, κλείνει συμφωνίες, εξαπατά κόσμο, κλέβει κειμήλια ανυπολόγιστης αξίας και μεγαλώνει την φήμη του, ως τον πιο αδίστακτο κακοποιό που έχει δει ποτέ το Βαρέλι. Αλλά, ο Καζ έχει έναν και μόνο σκοπό στη ζωή του. Να πάρει εκδίκηση από τον αιώνιο εχθρό κι αντίπαλο του Πέκα Ρόλινς, όποιο κι αν είναι το τίμημα.
Η ιστορία κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή. Βλέπουμε δράση από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια, που υπόσχονται ακόμα περισσότερη στη συνέχεια. Η συγγραφέας μας συστήνει τους χαρακτήρες, τον τόπο όπου ζουν και πως αυτός επηρεάζει τον ψυχισμό και την συμπεριφορά τους. Χτίζει γερές βάσεις γι’ αυτό που θα ακολουθήσει στο υπόλοιπο βιβλίο και πιστέψτε με, δεν θα ξέρετε από που σας ήρθε. Διαβάζοντας το βιβλίο, έχω να εκμυστηρευτώ πως το απόλαυσα πολύ περισσότερο από την τριλογία. Το θεώρησα καλύτερο κι ως προς την πλοκή αλλά και ως το περιεχόμενο. Η Leigh Bardugo, παίρνει τον κόσμο όπου έπλασε και τον πάει ένα βήμα παραπέρα, κάνοντας μας να αδημονούμε για την συνέχεια.
Οι χαρακτήρες είναι εκείνοι που μου κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον. Όλοι ανεξαιρέτως είναι κακοποιά στοιχεία, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, μα όλοι έχουν τους δικούς τους λόγους για τον τρόπο ζωής που επέλεξαν και τα δικά τους σχέδια. Όταν ο Καζ μοιράζεται μαζί τους, την πρόταση που του έγινε, κάποιοι από αυτούς το βλέπουν σαν μια ευκαιρία για να ξεφύγουν από την βρωμιά και το σκοτάδι του Βαρελιού, άλλοι για να κλείσουν πληγές που ακόμα ματώνουν και κάποιοι άλλοι το βλέπουν σαν μια ευκαιρία για να φτάσουν επιτέλους στην πολυπόθητη εκδίκηση. Τι κι αν η αποστολή είναι ριψοκίνδυνη, τι κι αν το τίμημα είναι η ίδια τους η ζωή; Όλα αυτά φαίνονται ασήμαντα όταν έχεις ζήσει στον πάτο και θα συνεχίσεις να βρίσκεσαι εκεί για πολύ καιρό ακόμα.
Αν και κάποιες λεπτομέρειες από την πλοκή του βιβλίου, τις είχα μάθει βλέποντας την σειρά «Σκιές κι Οστά» δεν με ενόχλησε καθόλου, ούτε μου χάλασε την εμπειρία της ανάγνωσης. Ομολογώ πως παρόλο που γνώριζα την απέχθεια του Καζ για οποιαδήποτε σωματική επαφή, έστω και την ελάχιστη, μάτωσε η ψυχή μου καθώς διάβαζα τα κομμάτια που του δημιούργησαν αυτή την αποστροφή κι αυτό το μίσος, που αργότερα έγινε η κινητήριος δύναμη του. Αν έχετε δει έστω τον πρώτο κύκλο της σειράς, τότε οι ήρωες δεν θα σας είναι άγνωστοι. Προσωπικά με βοήθησε να τους καταλάβω καλύτερα και να κατανοήσω κάποια από τα κίνητρα και τις πράξεις του.
Αγαπημένος χαρακτήρας του βιβλίου, εκτός από τον Καζ εννοείται είναι η Νίνα. Η Νίνα, είναι μια κοπέλα που έχει ζήσει κάπως διαφορετικά από τους υπόλοιπους. Έχει εκπαιδευτεί σαν Γκρίσα, έχει ζήσει στο Μικρό Παλάτι μέσα σε ανέσεις και πολυτέλειες κι όμως τα αρνείται όλα για να διορθώσει τα λάθη της. Από τα σαλόνια του Παλατιού, βρίσκεται στα σαλόνια ενός πορνείου, προσφέροντας τα χαρίσματα της ως Γκρίσα, σε πονεμένους ανθρώπους, πληγωμένους που θέλουν να ξαλαφρώσουν από τα προβλήματα της ζωής. Ένιωσα πως με αυτόν τον τρόπο, έβρισκε διέξοδο από τα δικά της προβλήματα που η ίδια, μέσα από τον φόβο και την αφέλεια της, είχε προκαλέσει στο ένα και μοναδικό άτομο που ανακάλυψε τον πραγματικό της χαρακτήρα, πίσω από την Γκρίσα, τον Ματίας. Η Νίνα είναι γλυκιά, καλόκαρδη, συμπονετική, της αρέσει το καλό φαγητό και ο ύπνος. Παίρνει μέρος στο κόλπο του Καζ για χάρη του Ματίας, σε μια προσπάθεια της να εξιλεωθεί για τον τρόπο που του φέρθηκε κι όλα αυτά που τον ανάγκασε να ζήσει. Αν και στην αρχή ίσως παρεξηγήσετε λίγο τα κίνητρα της και βρείτε άδικο το φέρσιμο της απέναντι στον Ματίας, μην βιαστείτε να την κρίνεται.
Ο Ματίας από την άλλη μεριά είναι ένας χαρακτήρας που κάνει στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών, εύχομαι μόνο να κρατήσει την ίδια στάση και στο δεύτερο μέρος της διλογίας. Είναι ένα αγόρι, μεγαλωμένο μέσα στο μίσος του για τους Γκρίσα και την μαγεία τους, έχει εκπαιδευτεί στα κρύα τοπία της Φγέρντα ώστε να μπορεί να τους εντοπίζει με ευκολία και να τους οδηγεί στο Δικαστήριο του Πάγου, ένα μέρος από το οποίο κανένας Γκρίσα δεν έχει βγει ποτέ ζωντανός. Είναι περήφανος σαν άνθρωπος, σκληρός και πολλές φορές απότομος. Ωστόσο βλέπουμε πως είναι κι ανοιχτόμυαλος. Παραδέχεται τα λάθη της χώρας του, τα πιστεύω τους για τους Γκρίσα κι αναθεωρεί για πολλά πράγματα θέτοντας νέες βάσεις στην ζωή του και νέα θέλω. Μου ήταν αρκετά συμπαθής σαν ήρωας, αν και λίγο προς το τέλος του βιβλίου, όταν η αγωνία κορυφώνεται, ένα κομμάτι μου ήθελε να τον χτυπήσει αλύπητα. Η συγγραφέας με μια της ανατροπή όμως, το απέτρεψε αυτό. Και τι εξέλιξη ήταν αυτή!
Για τον Τζέσπερ και τον Γουάιλαν, δεν έχω και τόσο ξεκάθαρη άποψη. Προτίμησα τον δεύτερο περισσότερο από τον πρώτο, ίσως λόγο του ότι, παρότι μεγάλωσε στα πούπουλα και δέχεται αγόγγυστα την καζούρα του Τζέσπερ, δεν παραπονέθηκε ποτέ για την κατάληξη της ζωής του και για την σχέση που είχε με τον πατέρα του. Προσωπικά μου ξίνισε λίγο το γεγονός πως στον δρόμο του Τζέσπερ παρουσιάστηκε μια μεγάλη ευκαιρία για ξελάσπωμα, αλλά μέχρι λίγο και πριν το τέλος του βιβλίου, τον βλέπουμε να σκέφτεται το επόμενο στοίχημα που θα βάλει, την επόμενη χαρτοπαιχτική λέσχη που θα επισκεφτεί. Θα ήθελα να δω την μεταξύ τους σχέση να εξελίσσεται περισσότερο στο δεύτερο βιβλίο, να ωριμάζει και να παίρνουν περισσότερες πρωτοβουλίες σαν ήρωες. Υπήρχαν πολλά σημεία στην ιστορία που ήταν κάπως αδιάφοροι και η μόνη χρήση τους, ήταν το πως θα ξελασπώσουν τον Καζ και τους υπόλοιπους. Ελπίζω στο δεύτερο βιβλίο να υπάρχει μεγαλύτερη εμβάθυνση στον ψυχισμό τους.
Η Ινέζ από την άλλη, αν και ξεκίνησε κάπως αδιάφορα την εμφάνιση της, στην πορεία ήταν ένας από τους πιο ηχηρούς χαρακτήρες. Μου άρεσε το πως ξεπέρασε τους δαίμονες της κι όλα αυτά που την στοίχειωναν με τον ερχομό της στο Κέτερνταμ. Πως ακόμα κι αν όλα είναι ανέλπιστα γύρω της, χωρίς μια χαραμάδα φωτός, εκείνη θα βρει την λύση. Θαύμασα το κουράγιο και το τσαγανό της, το θάρρος της. Τα συναισθήματα της για τον Καζ, αν κι αντικρουόμενα δεν παίρνουν τα ηνία. Ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον για εκείνη, για ένα ξανά σμίξιμο με την χαμένη της οικογένεια. Αυτό που με κέρδισε περισσότερο στην Ινέζ είναι το ότι δεν αφήνει το παρελθόν του Καζ και τα συναισθήματα του για εκείνην, να μπουν εμπόδιο στα σχέδια της. Είναι ξεκάθαρη μαζί του, θέλει να τα έχει όλα ή τίποτα. Για την Ινέζ δεν υπάρχουν μέσες άκρες. Είναι ευγνώμων για την βοήθεια και την καλοσύνη που της πρόσφερε ο Καζ σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής της, αλλά δεν θα συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο, όσο δύσκολο κι αν του είναι.
Για τον τέλος άφησα τον Καζ, ίσως και τον πιο σημαντικό ήρωα του βιβλίου. Θα τον χαρακτήριζα σαν την Βασίλισσα μέλισσα της πλοκής. Ο Καζ είναι το επίκεντρο κι όλοι οι υπόλοιποι συνυπάρχουν γύρω του. Μην με παρεξηγήσετε, όλοι οι χαρακτήρες έχουν έναν ρόλο στο βιβλίο, θεωρώ όμως τον ρόλο του Καζ, τον πιο κεντρικό. Εκείνος είναι που τους δίνει μια ευκαιρία να αλλάξουν την ζωή τους, που κρατάει την ομάδα ενωμένη. Το εύστροφο πονηρό μυαλό του, δίνει λύσεις σε πολλά προβλήματα. Σε όλο το βιβλίο ο Καζ είναι ένα βήμα πιο μπροστά από όλους τους υπόλοιπους, ακόμα κι από τους αντιπάλους του. Οι πράξεις του Καζ είναι εκείνες που βάζουν στη θέση τους, αρκετά κομμάτια του παζλ. Αλλά, πίσω από αυτό το τόσο έξυπνο μυαλό κρύβεται ένα βασανισμένο, στοιχειωμένο αγόρι που παλεύει ακόμα με τον άδικο χαμό του μόνου συγγενή που του απέμενε, με την καθημερινή ενοχή του επιζώντα. Γιατί εγώ έζησα κι ο Τζόρντι όχι; Η ανάμνηση του χαμένου του αδερφού και η δίψα για εκδίκηση είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τον Καζ. Και η τεράστια υπέρμετρη υπομονή κι επιμονή να αποδώσει δικαιοσύνη στην μνήμη του αδερφού του. Ο Καζ είναι ένας χαρακτήρας προσηλωμένος στον σκοπό του. Κάθε πράξη έχει υπολογιστεί στην ακρίβεια, κάθε απόφαση, κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα του. Από τους έξι ήρωες, είναι ο μόνος που δεν αλλάζει τον στόχο του, μένει συγκεντρωμένος σε όσα τον ανάγκασε ο εχθρός του να ζήσει και να υπομείνει και παρόλο που του δίνεται η ευκαιρία να τον αφανίσει μια και καλή, ο Καζ δεν το κάνει. Γιατί η εκδίκηση πρέπει να είναι αργή και βασανιστική. Εύχομαι στο δεύτερο βιβλίο να ξεπεράσει κάποια από τα θέματα που τον ταλανίζουν, μήπως και ξαλαφρώσουν οι ώμοι του, από το βάρος. Ο Καζ είναι ένας χαρακτήρας που έχει πολλά να προσφέρει και θα το κάνει.
Το βιβλίο «Έξι Κοράκια» ήταν το καλύτερο βιβλίο που διάβασα μέσα στον Φλεβάρη και μακράν το καλύτερο που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής. Τα είχε όλα, δράση, περιπέτεια, μυστήριο, αγωνία που χτυπάει κόκκινο, αλλεπάλληλες συναισθηματικές διακυμάνσεις, αναπάντεχες εξελίξεις, απροσδόκητα δεδομένα. Είναι ένα βιβλίο που ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσετε, ειδικά όσοι λατρεύετε την φανταστική λογοτεχνία και τους πιο σκοτεινούς χαρακτήρες. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μια πραγματικά πανέμορφη έκδοση που δεν θα θέλατε να λείπει από τις βιβλιοθήκες σας.
Και μην ξεχνάτε.
Όχι πενθούντες.
Όχι κηδείες.
