Όταν το χωριό της νεαρής Ρέιλα δέχεται επίθεση από θηρία, οι ξεχασμένοι μύθοι ζωντανεύουν σαν εφιάλτης. Προκειμένου να αναζητήσει τον μοναδικό άνθρωπο που της έχει απομείνει, η Ρέιλα διασχίζει τα απαγορευμένα σύνορα και καταλήγει στο Τάγμα των Ανιχνευτών. Κυνηγοί, Θεραπευτές, Ξωτικά και Δαμαστές συμμαχούν με έναν και μοναδικό σκοπό: να σκοτώνουν θηρία. Και ενώ η Ρέιλα μπλέκεται στις υποθέσεις του Τάγματος, διαπιστώνει πως η ζωή της συνδέεται με αυτόν τον μαγικό, αλλά, ταυτόχρονα, θανάσιμο κόσμο.
Ακόμα περισσότερο, όταν συναντάει τον Άιβαν Μαλόνε. Το μίσος που δείχνει αρχικά να θεριεύει ανάμεσά τους, καταλήγει απρόσμενα σε φλογερό πάθος. Όμως, οι σκιές που απειλούν να σκεπάσουν τη Βελάρθια, θα αναγκάσουν τη Ρέιλα να επιλέξει ανάμεσα στο καθήκον και την επιθυμία της καρδιάς της, αν και κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο.
Όταν η επική φαντασία συνδυάζεται με ένα παθιασμένο ειδύλλιο, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι τίποτα παρά συνταρακτικό. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Αγαπάω Έλληνες συγγραφείς και πόσο μάλλον, όταν νέα, πολλά υποσχόμενα παιδιά μπαίνουν στην αρένα της έκδοσης. Και μία ταλαντούχα, νέα, υποσχόμενη συγγραφέας, είναι και η Τζωρτζίνα Γαυγιωτάκη, που έκανε το συγγραφικό της ντεμπούτο με το βιβλίο «Αυγή και Σκοτάδι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Όχι επειδή η Τζωρτζίνα είναι συντοπίτισσα αλλά χάρηκα ιδιαίτερα, όταν το βιβλίο της έφτασε στα χέρια μου. Ποιος δεν αγαπάει άραγε μια καλή ιστορία φαντασίας;
Η συγγραφέας μας ταξιδεύει στο Βασίλειο της Βελάρθια όπου γνωρίζουμε την νεαρή Ρέιλα, ένα κορίτσι άνθρωπο, αρκετά μοναχικό και κάπως σκληρό θα έλεγα. Όταν το χωριό της δέχεται επίθεση από τρομερά θηρία, θα αναγκαστεί να βρει καταφύγιο στο δάσος, όπου θα προσπαθήσει να αναζητήσει το μοναδικό στήριγμα που της έχει μείνει σε αυτή την ζωή. Ωστόσο, στην περιπλάνηση της, θα έρθει σε επαφή με ένα τραυματισμένο ξωτικό θηλυκό που θα της γνωρίσει έναν κόσμο, που μέχρι τώρα η Ρέιλα, πίστευε πως υπάρχει μόνο σε θρύλους και ιστορίες για παιδιά. Και ενώ όλα φαντάζουν ανέλπιστα και μάταια για το μέλλον της, μια τρομερή αποκάλυψη θα έρθει να ανατρέψει όλα όσα γνώριζε.
Λοιπόν, προβληματίστηκα πολύ με αυτό το βιβλίο, έκανα αρκετό καιρό να το τελειώσω κάτι που δεν μου συμβαίνει συχνά και όχι γιατί ήταν κακό, αλλά γιατί κάποια πραγματάκια μου κλωτσούσαν.
Καταρχήν να σας πω ότι ΛΑΤΡΕΨΑ, ΑΓΑΠΗΣΑ, ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ, την γραφή της Τζωρτζίνας. Τις περιγραφές των τοπίων της, το πως εξελισσόταν η πλοκή, το πόσα συναισθήματα μπορούσε να σου δημιουργήσει μέσα σε μια παράγραφο το κείμενο. Το πιο δυνατό κομμάτι αυτού του βιβλίου, είναι η ίδια η συγγραφέας θα έλεγα. Μου άρεσε που δίνει χώρο και χρόνο σε όλους τους χαρακτήρες της, πρωταγωνιστές, δευτερεύοντες και μη, να αναπτυχθούν και να αναδειχθούν μέσα από τα γεγονότα και τις εξελίξεις.
Το βιβλίο κυλάει αρκετά γρήγορα. Η συγγραφέας βάζει την βάση για τον φανταστικό της κόσμο, δίνοντας πληροφορίες για αυτόν, χωρίς όμως να γίνεται κουραστική με βομβαρδισμό λεπτομερειών που καθυστερούν την πλοκή. Έχει μπόλικη δράση και αγωνία. Κινηματογραφικές σκηνές μάχης. Η σκηνή στο βάλτο ήταν απλά ΟΥΑΟΥ. Από τις πιο αγαπημένες μου. Δεν μπορώ να πω ότι ξεχώρισα κάποιον χαρακτήρα παραπάνω από κάποιον άλλον γιατί τους βρήκα όλους ενδιαφέροντες και τόσο όμορφα δοσμένους, είτε είχαν μεγάλο ρόλο στην ιστορία είτε όχι, αλλά ας πούμε μερικά πράγματα και για εκείνους.
Θα ξεκινήσω από την Ρέιλα. Είχα καιρό να συμπαθήσω κάπως, θηλυκή πρωταγωνίστρια και προσπαθώ να το χωνέψω. Παρόλη την ατυχία της, βρίσκει το κουράγιο να σηκώνεται κάθε φορά που η μοίρα την ρίχνει κάτω. Όταν όλος της ο κόσμος γκρεμίζεται, εκείνη πιάνεται από την μηδαμινή ελπίδα και χτίζει τα πάντα από την αρχή. Μου άρεσε το θάρρος και το σθένος της, μα πιο πολύ από όλα η αψηφισιά της ήταν εκείνη που με κέρδισε. Πάει κόντρα σε όλους και σε όλα για να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό και ας της κοστίζει το ίδιο της το μέλλον. Εντάξει, μερικές φορές δεν παίρνει και τις πιο σωστές αποφάσεις, αλλά μπορούμε να την συγχωρήσουμε για αυτό.
Πάμε τώρα στο love interest. Σας είπα πριν ότι δεν ξεχώρισα κάποιον και ίσως να ήταν μικρούτσικο ψεματάκι, γιατί ο Άιβαν μου έκλεψε την καρδιά, Μπορεί να κατάλαβα σχεδόν αμέσως ποιος ήταν, αλλά ρε κούκλε μου, ο τρόπος που δεν πέφτεις με την μία από την γοητεία της Ρέιλα ήταν για μένα το κερασάκι στην τούρτα. Άσχετα βέβαια ότι από την μέση του βιβλίου και μετά γίνεται το έλα να δεις στην ψυχούλα σου. Ο Άιβαν είναι ένας από τους πιο δυνατούς χαρακτήρες. Ωστόσο παρόλες τις προοπτικές του σαν προσωπικότητα, ένιωσα πως φάνηκε πολύ λίγο μέσα στο βιβλίο. Βλέπουμε την οπτική του σε μερικά κεφάλαια και έτσι ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει περισσότερα από την ψυχοσύνθεση του και πάλι όμως, είναι ψίχουλα. Πιστεύω πως αν υπήρχαν πιο πολλά pov από την μεριά του, το βιβλίο θα ήταν άλλο επίπεδο. Είναι ένας χαρακτήρας πολλά υποσχόμενος. Το πείσμα του, η ξεροκεφαλιά του, το πως βγαίνει μπροστά στον κίνδυνο, η αίσθηση δικαίου του. Γνωρίζει πως η Ρέιλα είναι η καταστροφή του και όμως αποφασίζει να τα παίξει όλα για όλα απλά και μόνο για μια ματιά της.
Συμπάθησα πολύ την Φερίν (γλυκούλα μου) και την στρατηγό του Τάγματος. Ήταν μεγάλη στήριξη για την πρωταγωνίστρια, όπως κι ο κολλητός της φίλος, ο Ντρασθιάν. Ελπίζω να τους δούμε περισσότερο στο επόμενο.
Πάμε τώρα στα σημεία που σας είπα στην αρχή ότι μου κλότσησαν. Όλη η ιστορία έχει vibes από διάσημα βιβλία, όπως Αγκάθια και τριαντάφυλλα, Σκιές και Οστά, οι Όρκοι που προδώσαμε κτλ κτλ. Αυτό από μόνο του δεν είναι κακό, εννοείται, ωστόσο πολλά σημεία της ιστορίας μου θύμισαν έντονα σκηνές από τα παραπάνω βιβλία ή κάποιες λεπτομέρειες και πληροφορίες για τους ήρωες ήταν ίδιες ή έμοιαζαν. Ήταν αυτό που με στεναχώρησε περισσότερο από όλα. Η γραφή της συγγραφέως είναι καταπληκτική. Μπορεί να προσφέρει πολλά στο χώρο, το πιστεύω. Και όμως παρόλο το ταλέντο που φαίνεται ότι υπάρχει επαναπαύτηκε ίσως σε δοκιμασμένες συνταγές; Μου έλειψε αυτό το κάτι, το αλλιώτικο από την ιστορία που ναι μεν είναι εμπνευσμένη από άλλα μυθιστορήματα, αλλά ταυτόχρονα το κάνει να ξεχωρίζει από αυτά. Δυστυχώς δεν το βρήκα, για αυτό και μου πήρε περισσότερο χρόνο για να το τελειώσω.
Προσωπικά θα ήθελα και λίγο ακόμα ανάπτυξη των χαρακτήρων. Ειδικά όσον αφορά το tension μεταξύ της Ρέιλα και του Άιβαν. Το βρήκα λίγο γρήγορο και απότομο μέχρι να συμβεί, αλλά από εκεί και μετά κυλούσε όμορφα.
Παρόλα αυτά, το μυθιστόρημα «Αυγή και Σκοτάδι» είναι μια πολύ όμορφη και αξιόλογη προσπάθεια, από μία συγγραφέα που έχει να δώσει πολλά ακόμα στο χώρο της συγγραφής. Αν είστε λάτρεις των ξωτικών, δώστε του μια ευκαιρία. Εμείς οι υπόλοιποι θα βράζουμε εντωμεταξύ στο ζουμί μας, μέχρι να βγει το επόμενο.
