«Όσα ποτέ δεν ξεπεράσαμε» είναι ο τίτλος του βιβλίου, με το οποίο η συγγραφέας Λούσι Σκορ, συστήνεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Κι αυτό το πανέμορφο βιβλίο, τόσο εξωτερικά όσο κι εσωτερικά, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Η ιστορία έχει ως εξής: η Ναόμι, το σκάει από τον γάμο της για να βοηθήσει την δίδυμη αδερφή της Τίνα, που όλο μπλέκει σε μπελάδες. Θα ταξιδέψει μέχρι το Νοκεμάουτ της Βιρτζίνια για να ανακαλύψει από το πουθενά πως έχει μια ανιψιά, ότι η αδερφή της έχει εγκαταλείψει το παιδί της, αφού έχει προκαλέσει αρκετά προβλήματα στην πόλη και στους κατοίκους της. Και σαν να μην έφταναν αυτά, η Ναόμι πέφτει θύμα κλοπής, όλοι στην πόλη την κατηγορούν για τα δεινά τους, νομίζοντας πως είναι η Τίνα και για αποκορύφωμα ο ψηλός, γυμνασμένος, σέξι μπαρμπέρης της περιοχής, που ακούει στο όνομα Νοξ, έχει βάλει σκοπό να της κάνει την ζωή δύσκολη. Το ερώτημα είναι το εξής, θα καταφέρει η Ναόμι να ξεμπλέξει το κουβάρι, να βάλει την ζωή της αλλά και της ανιψιάς της σε τάξη, προτού η παρουσία του Νοξ τα καταστρέψει όλα;
Κι αν νομίζετε πως αυτό είναι ένα βιβλίο, όπου το κορίτσι ερωτεύεται το αγόρι και φεύγουν μαζί στο ηλιοβασίλεμα κάνετε λάθος. Γιατί η ιστορία του Νοξ και της Ναόμι κάθε άλλο παρά εύκολη δεν είναι. Έχει μέσα της πόνο, δάκρυα, πίκρες, δεύτερες ευκαιρίες που χάθηκαν, διαλυμένες οικογένειες και καρδιές θρύψαλά.
Να τονίσω πως ερωτεύτηκα μέχρι αηδίας αυτό το βιβλίο. Πείτε με υπερβολική, αλλά το βιβλίο της Λούσι Σκορ, με μαγνήτισε από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο. Η γραφή της έχει κάτι το απόλυτα αληθοφανές που πιστεύεις πως όλα αυτά γίνονται δίπλα σου, σε μια γειτονική πόλη, χώρα κτλ. Με χαρακτήρες που καθένας από εμάς ίσως και να έχει συναντήσει στη ζωή του. Ανθρώπους με τραυματικό παρελθόν, με πάθη κι αδυναμίες, με οικογένειες εθισμένες και σμπαραλιασμένες. Όχι, μην σας τρομάζουν τα λόγια μου. Δεν θα βαλαντώσετε με την ιστορία της Ναόμι και του Νοξ. Εντάξει ίσως λίγο στο τέλος, εκεί που η ελπίδα θα ανθίσει ξανά για τους ήρωες.
Το σεμνότυφο ταπεραμέντο της Ναόμι, θα χτυπηθεί με τον εκρηκτικό χαρακτήρα του Νοξ σε μια μετωπική σύγκρουση που δεν θα αφήσει κανέναν από τους δύο ανεπηρέαστο. Η Ναόμι, μια κοπέλα που έχει μάθει από πολύ μικρή ηλικία να είναι η καλή, η αγία, η προσεκτική, εκείνη που φροντίζει πάντα τους άλλους, η κόρη που προσπαθεί να διορθώνει συνέχεια τα λάθη της αδερφής της, εκείνη που θα συμβιβαστεί με κάτι που δεν της αξίζει πραγματικά για να δει τους γονείς της να χαμογελούν με την τύχη της, θα αναγκαστεί να βγει από τα μικρά κουτιά που έχει κλείσει τον εαυτό της και να αντιμετωπίσει μια άλλη πραγματικότητα. Αγνοώντας, άθελα της, την ύπαρξη της μοναδικής ανιψιάς που έχει θα κάνει τα αδύνατα δυνατά, για να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον στην Γουέι, όταν τελικά την γνωρίζει. Στα μάτια του εντεκάχρονου μικρού κοριτσιού βλέπει το κορίτσι που ήταν εκείνη κάποτε. Καταλαβαίνει πως οι επιλογές της δίδυμης αδελφής της, δεν επηρεάζουν πλέον μόνο την δική της ζωή, αλλά και την ζωή της ανιψιάς της.
Ο Νοξ από την άλλη μεριά, είναι ένα πληγωμένος, από την οικογένεια του άντρας, που προσφέρει τα λεφτά του απλόχερα, σε όσους αγαπάει για να μην πάθουν κακό, για να μην τον πληγώσουν με την απουσία τους. Επιλέγει να κρατάει τους πάντες σε απόσταση από φόβο κι έχει μόνιμα μια ξινισμένη, αγριεμένη έκφραση που φαίνεται να μαλακώνει κάπως, όταν η Ναόμι και η Γουέι μπαίνουν στην ζωή τους. Ο Νοξ θα αρχίσει σιγά σιγά, με τον δικό του ιδιαίτερο, απόλυτο κι εκνευριστικό τρόπο, να δείχνει το ενδιαφέρον του κι όταν ανακαλύψει πως τα συναισθήματα τους για την Ναόμι και την Γουέι αλλάζουν, τότε θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Θα απομακρυνθεί για να μην πληγωθεί.
Όμως κανένας από τους δύο πρωταγωνιστές μας, δεν υπολογίζει τον παράγοντα Τίνα. Η μόνιμη απειλητική παρουσία της, θα βάλει σε κίνδυνο τόσο την ζωή της Ναόμι αλλά και της Γουέι. Το αν τελικά καταφέρουν να βγουν αλώβητες, θα το μάθετε αφού διαβάσετε το βιβλίο. Και πιστέψτε με αξίζει.
Αν και η συγγραφέας καταπιάνεται με διάφορα θέματα, όπως η κακοποίηση, σωματική και ψυχολογική, η εγκατάλειψη και ο εθισμός σε ναρκωτικές ουσίες, το κάνει τόσο διακριτικά, δίνοντας βάρος στο ψυχογράφημα των χαρακτήρων της και το πως αντιμετωπίζει ο καθένας τα τραύματα του. Οι διάλογοι μεταξύ του Νοξ και της Ναόμι ήταν απολαυστικότατοι. Σαν δύο κοκόρια που μαλώνουν για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι. Οι ατάκες τους ξεκαρδιστικές, ελάφρυναν λίγο το κλίμα του βιβλίου. Περίμενα οι ερωτικές σκηνές να είναι πιο καυτές μα δεν θα με πείραζε αν έλειπαν κιόλας. Η χημεία ανάμεσα στον Νοξ και την Ναόμι ήταν τόσο εκρηκτική και χειροπιαστή που δεν χρειάζονταν την σεξουαλική πράξη για να καταλάβει ο αναγνώστης πως αυτοί οι δύο είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον.
Ελπίζω να μεταφραστεί και το δεύτερο βιβλίο για να δούμε την πορεία του ζευγαριού αλλά και την ιστορία του νόστιμου αδερφού του Νοξ. Αν νομίζατε πως ξεμπερδέψατε από το Νοκεμάουτ και τα καυτά αρσενικά του, τότε κάνετε λάθος. ;)
Στεναχωρήθηκα (λίγο) με το βιβλίο. Γέλασα, ανησύχησα για τις ζωές των ηρώων και των οικείων του και στο τέλος ένιωσα την απόλυτη χαρά όταν όλα πήραν επιτέλους τον δρόμο τους. Η Λούσι Σκορ, μέσα από το βιβλίο της «Όσα ποτέ δεν ξεπεράσαμε» με έκανε να αναρωτηθώ πως θα ήταν ο χαρακτήρας καθενός από εμάς, αν απελευθερωνόταν από τα βάρη του παρελθόντος, από οικογενειακές τραγωδίες και τα λάθη που θέλοντας και μη πολλές φορές σημαδεύουν την ψυχή μας ανεξίτηλα. Ένα δυνατό βιβλίο, πανέμορφο από κάθε άποψη που αξίζει να έχετε στην βιβλιοθήκη σας.
