Μου είπες καληνύχτα λίγο πριν πέσει το απόβραδο.
Σε ποιες θάλασσες ταξιδεύει ο νους σου και τι θησαυρούς αποζητάς.
Τι είναι αυτό που καρδιοχτυπά στο στήθος.
Ποια μυστική Ιθάκη αναζητάς;
Ποια απόκρυφη ευχή προσεύχεσαι να πραγματοποιηθεί.
Κι εκείνο το βλέμμα σου όλο νάζι καθώς τυλίγεσαι στο σατέν του πάθους.
Χαμογελάς, το ξέρω! Σου λείπω, καρδιοχτυπάς; Το ξέρω! Προσμετράς τις ώρες να βρεθείς κοντά μου. Κι εγώ στέκω ακλόνητος εραστής σου.
Αγγίγματα απαλά, αποτυπώματα στο κορμί σου αναψοκοκκινισμένα.
Κι αυτές οι ανάσες, οι αναστεναγμοί, ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά.
Το ξέρω πως αδημονείς… Μετράς τις ώρες, τα λεπτά να βρεθείς μαζί μου.
Ποια δάκτυλα κινούν τα νήματα της μουσικής σου;
Ποια μελωδία σιγοτραγουδάς;
Εκείνη που σου αφιέρωσα κατά τις νότες της καρδιάς;
Ακροβατώ σαν δίναμε να σε πλησιάσω. Τόσο κοντά, απόσταση αναπνοής κι όμως σε χάνω…
Μην μου αντιστέκεσαι, τούλινος τοίχος αναμεσά μας, τόσο εύθραυστος. Το ξέρω, αρέσκεσαι να παίζεις.
Να γίνεις ένα με το σκοτάδι μου. Να ψηλαφήσεις τα αστέρια καθώς ουράνια τόξα περιβάλλουν τον θερμό εναγκαλισμό μας.
Β.Γ.Μ 3/6/22
