Κι αν μπορούσες να αλλάξεις το παρελθόν – θα το έκανες;
ΜΙΡΑΝΤΑ. 33 ετών. Υποδιευθύντρια σε περιοδικό μόδας. Μια θέση που λατρεύει και της έχει χαρίσει μερικές από τις καλύτερες στιγμές της ζωής της – πριβέ κοκτέιλ πάρτι στο Λούβρο, Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι…
ΤΡΙΣΤΑΝ. 37 ετών. Δικηγόρος. Σιχαίνεται τη δουλειά του. Ονειρεύεται να γυρίσει στην πατρίδα του, στη θάλασσα και στην ηρεμία, και να ζήσει σε ένα σπίτι στην εξοχή με τη γυναίκα και τα παιδιά του, επειδή το μόνο που θέλει είναι να κάνει οικογένεια.
Η Μιράντα ήταν χαρούμενη με τον Τριστάν – και για αυτό δεν καταλαβαίνει γιατί την παράτησε. Ξαναγυρίζει νοερά στις πιο μικρές και τις πιο σημαντικές στιγμές της σχέσης τους: από το πρώτο φιλί μέχρι τη στιγμή που αρχίζουν να εμφανίζονται οι αμφιβολίες και τα ερωτηματικά.
Μακάρι να μπορούσε να τα είχε κάνει όλα διαφορετικά… Ή μήπως τελικά μπορεί;
Με εξαιρετική δεξιοτεχνία, η Elίsabet Benavent λαβώνει τις καρδιές των αναγνωστών με μια ιστορία που ταξιδεύει στον χρόνο και ζωντανεύει με ξεκαρδιστικό και απλό τρόπο τις κορυφαίες στιγμές της σχέσης ενός ζευγαριού. (Από την περίληψη του βιβλίου).
Ξεκίνησα αυτό το βιβλίο με πολύ μεγάλες προσδοκίες από την διαφήμιση που είχε λάβει στο bookstagram και τα τόσα δακρύβρεχτα σχόλια και κριτικές που διάβασα για δαύτο. Σιγά σιγά όμως καθώς διάβαζα, η φούσκα αυτή κάπως έσκασε και απογοητεύτηκα λίγο. Πάμε να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η Μιράντα είναι μια γυναίκα καριέρας, που στα 33 της έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει μερικά από τα πιο τρελά της όνειρα. Έχει μια δουλειά που υπερλατρεύει, είναι υποδιευθύντρια στο περιοδικό που εργάζεται. Έχει καλούς φίλους που την στηρίζουν και της συμπαραστέκονται, έναν πατέρα που την αγαπάει όσο τίποτα άλλο και τον Τριστάν, τον έρωτα της ζωής της. Ωστόσο αυτός ο μεγάλος έρωτας, θα την αφήσει στα κρύα του λουτρού, όταν την χωρίσει αναπάντεχα, τα μαζέψει και φύγει. Η Μιράντα με σπασμένη καρδιά, προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του εαυτού της και να μάθει να ζει χωρίς τον Τριστάν. Και όμως η μοίρα έχει άλλα σχέδια. Γιατί κάθε φορά που η Μιράντα κλείνει τα μάτια της για να αποκοιμηθεί, ταξιδεύει στο παρελθόν και στις πιο σημαντικές στιγμές της σχέσης τους.
Καλά μέχρι εδώ, σωστά; Πολύ όμορφη ιστορία, υπέροχα δοσμένη, μέχρι το πρώτο μισό που έκλαιγα με μαύρο δάκρυ μαζί με την Μιράντα. Το θεώρησα λίγο απάνθρωπο να πρέπει να ξανά ζεις τις πιο όμορφες στιγμές μιας σχέσης που έχει τελειώσει, πεπεισμένη πως κάπως θα κάνεις το μέλλον να αλλάξει προς όφελος σου. Πως αυτή η σχέση μετά το μικρό ταξιδάκι σου, ίσως και να υπάρχει ακόμα. Με κάθε κεφάλαιο που περνούσε, καταλάβαινα γιατί η Μιράντα προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να παλέψει για τον Τριστάν και για την κοινή ζωή τους.
Ο Τριστάν και η Μιράντα από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια, φαίνεται πόσο εντελώς αντίθετους χαρακτήρες έχουν. Εκείνος, είναι ήρεμος σαν ποταμάκι που κυλάει στα βουνά, εκείνη είναι χείμαρρος απειλητικός, έτοιμη να τα καταστρέψει όλα. Παρόλα αυτά, οι χαρακτήρες τους καταφέρνουν να συμβαδίσουν και να πορευτούν μαζί πέντε ολόκληρα χρόνια. Και όμως, κατάφεραν να με εκνευρίσουν και οι δύο. Ούπσι.
Το μεγάλο πρόβλημα στην σχέση τους, ήταν πως από την αρχή, ήθελαν και οι δύο άλλα πράγματα, που παραμέριζαν και έσπρωχναν κάτω από το χαλί, απλώς για να είναι μαζί λίγο ακόμα. Όλα όμως όσα έκρυβαν επιμελώς, έτρωγαν και έφθειραν σιγά σιγά την σχέση τους. Και αυτό ο αναγνώστης μπορεί να το δει ξεκάθαρα, μόλις μπει για τα καλά στην ιστορία. Και αυτό είναι που με έκανε πυρ και μανία προσωπικά. Μπορεί η σχέση της Μιράντας και του Τριστάν να είναι γούτσι γούτσι, αγκαλίτσες και φιλάκια, αλλά είναι άκρως προβληματική. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος, κάνουν κάποια ουσιαστική προσπάθεια για να την σώσουν. Κανένας δεν παραμερίζει τα θέλω του, κανένας δεν συμβιβάζεται, δεν κάνει υποχωρήσεις, δεν μιλάει ανοιχτά για τα θέματα που τον απασχολούν, μέχρι να τα αναφέρει κάποιος τρίτος. Η σωματική έλξη που νιώθει ο ένας για τον άλλον, τους σέρνει από την μύτη και πιστεύω πως είναι και αυτό που έκανε την σχέση τους να διαρκέσει τόσο.
Από το δεύτερο μισό και μετά, απλά διάβαζα για να δω πως θα τελειώσει. Ήταν αναμενόμενη η λήξη του βιβλίου, απλά με έτρωγε η περιέργεια για το πως θα το παρουσιάσει η συγγραφέας. Με απογοήτευσε αρκετά. 640 σελίδες χρονικού ταξιδιού για να καταλήξουν στα ίδια. Πιστεύω πως θα μπορούσαν να είναι μαζί, αν παραμέριζαν τους εγωισμούς τους και έβρισκαν μια μέση λύση.
Ένα σημείο που με παραξένεψε λίγο και δεν βρήκα που ακριβώς βοηθούσε ήταν τα σχόλια που έκανε η Μιράντα για τον καλύτερο της φίλο τον Ιβάν και τις αλλαγές στην εμφάνιση του σε κάθε χρονικό άλμα. Τι ακριβώς ήθελε να τονίσει;
Σαν σύνολο, το βιβλίο διαβάζετε πολύ γρήγορα και σίγουρα αν ήταν λιγότερες σελίδες πιστεύω θα κυλούσε και πιο ικανοποιητικά. Από το δεύτερο μισό και μετά καταλαβαίνεις τι θα γίνει και απλά περιμένεις να συμβεί. Ωστόσο είναι εξαιρετική ιδέα για ταινία και θα την έβλεπα ευχάριστα.
