Όταν ξέσπασε το προσφυγικό, όταν η χώρα μας, σχεδόν 100 χρόνια μετά την μικρασιατική καταστροφή, δεχόταν ξανά πλήθος προσφύγων, ήμουν περίεργη για την υποδοχή τους. Περίμενα ότι θα τους αγκαλιάζαμε, θα τους φροντίζαμε, θα τους δείχναμε ότι ξέρουμε από τον πόνο του ξεριζωμού. Κι όμως. Όπως τότε, έτσι και τώρα υπήρχαν αρκετοί οι οποίοι αντέδρασαν, οι οποίοι φοβήθηκαν ότι θα μας «αλλοιώσουν» την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα. Χρόνια αργότερα και ακόμα όταν ακούμε για βάρκες με πρόσφυγες, αντιδρούμε. Τα βάζουμε με όλους, αλλά όχι με τον εαυτό μας. Οι άλλοι μας τους «φορτώνουν», μας έχουν μετατρέψει «αποθήκη ψυχών». Και δεν σκεφτόμαστε ότι γινόμαστε μία σανίδα σωτηρίας των ανθρώπων αυτών. Δεν σκεφτόμαστε ότι σε εμάς οι άνθρωποι αυτοί βλέπουν την ελπίδα. Βλέπουν την ζωή.
Αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα βίωσα ξανά διαβάζοντας το πρώτο βιβλίο του κυρίου Θωμά Τζιωρτζιώτη, «Αϊσέ». Ένα βιβλίο το οποίο παρουσιάζει με τον πιο αληθινό, ανθρώπινο και ουσιαστικό τρόπο την ζωή των γυναικών στα hot spot.
Η Αϊσέ είναι μία κοπέλα είκοσι χρονών από τη Συρία, η οποία μαζί με τον κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερο άντρα της έρχονταν πρόσφυγες στην Ελλάδα. Η ζωή της και στη Συρία και στην Ελλάδα μαρτυρική, καθώς ζει εγκλωβισμένη κάτω από τον ζυγό του δυνάστη άντρα της. Ενός άντρα – μίας κοινωνίας ουσιαστικά – που θεωρεί τη γυναίκα κτήμα του, που θεωρεί τη γυναίκα αντικείμενο. Σε μία απέλπιδα προσπάθεια στρέφεται στον Ανδρέα. Ένας αστυνομικός ο οποίος κάνει βάρδιες στο hot spot. Ο Ανδρέας είναι ένας τριανταπεντάρης άνδρας ο οποίος ζει ανέμελα την εργένικη ζωή του. Εκτελούσε την βάρδιά του στο hot spot και μετά επέστρεφε στις βόλτες με τους φίλους του και τα φλερτ σε μπαράκια. Η συνάντηση όμως με την Αϊσέ θα τον «ξυπνήσει».
Το πληγωμένο σώμα της, το μελαγχολικό της βλέμμα, η «κραυγή» της για βοήθεια, η ομορφιά της, η αξιοπρέπειά της, θα τον ταρακουνήσουν. Θα τον κάνουν να δει τα αληθινά προβλήματα της ζωής. Θα δει το ουσιαστικό της νόημα της. Θα συνειδητοποιήσει τις αληθινές αξίες της ζωής.
Η Αϊσέ, από την μεριά της, θα δει μέσα στο βλέμμα του Αντρέα, το αληθινό ενδιαφέρον, θα νοιώσει την αληθινή αγάπη, αυτή που διάβασε κάποτε σε ένα περιοδικό. Η Αϊσέ μέσα από τον Αντρέα θα αποκτήσει ξανά την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.
Οι δύο πρωταγωνιστές θα δεθούν σε μία αγάπη ανιδιοτελή, αληθινή, ουσιαστική. Σε μία αγάπη σωτηρίας. Θα καταφέρουν να είναι μαζί; Θα ακολουθήσουν την καρδιά τους; Θα καταφέρει η Αϊσέ να σταθεί στα πόδια της; Ο Αντρέας θα καταφέρει να υπερπηδήσει τα εμπόδια της ψυχής του; Των σκέψεών του; Των «τι θα πουν οι άλλοι;». Ή θα κλειστεί στον εαυτό του; Θα κυνηγήσει το όνειρο ή αυτό θα χαθεί για πάντα;
Ο κύριος Θωμάς Τζιωρτζιώτης μας βάζει να βιώσουμε με τον πιο αληθινό τρόπο τα προβλήματα των προσφύγων. Και κυρίως των γυναικών που προέρχονται από χώρες όπου η ύπαρξή τους είναι άνευ αξίας. Μέσα από την Αϊσέ προβάλλεται η κακοποίηση – σωματική και ψυχική – την οποία βιώνουν οι γυναίκες στις χώρες αυτές. Μέσα από την Αϊσέ, με την απλή γραφή του, μας παρουσιάζει τις σκέψεις, τις φοβίες, τις ελπίδες των γυναικών αυτών. Μέσα από τον Αντρέα και τις συζητήσεις με τον εαυτό του μας δείχνει ουσιαστικά τις δικές μας σκέψεις, τους δικούς μας δισταγμούς απέναντι στους πρόσφυγες.
Μέσα από τους υπόλοιπους ήρωες – τους φίλους του Αντρέα, την κοπέλα που είναι ερωτευμένη μαζί του, την μητέρα του με τον καημό ο γιος της να παντρευτεί, τις οργανώσεις οι οποίες προσφέρουν βοήθεια σε κακοποιημένες γυναίκες – ήρωες και με δόσεις χιούμορ όπου χρειάζεται προκειμένου να αποφορτιστούμε συναισθηματικά ο κύριος Θωμάς Τζιωρτζιώτης μας δίνει ελπίδα. Ελπίδα ότι υπάρχουν άνθρωποι.
Η «Αισέ» είναι ένα βιβλίο αντιρατσιστικό, ένα βιβλίο ανθρώπινο, ένα βιβλίο που θα συγκινήσει. Η «Αϊσέ» είναι ένα βιβλίο που θα μας προσφέρει πολλά. Θα μας προσφέρει και χαρά καθώς θα νοιώσουμε ότι με τον τρόπο μας θα βοηθήσουμε τα παιδιά, το μέλλον του κόσμου. Και αυτό γιατί μέρος των εσόδων θα δοθούν στην «Κιβωτό του Κόσμου».
Η «Αϊσέ» δεν είναι απλά ένα κακοποιημένο κορίτσι. Η «Αϊσέ» είναι ένα κορίτσι που με πολλούς τρόπους θα μιλήσει στις καρδιές μας!!!
