«Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς», πόσο αληθινός τίτλος. Γιατί ο έρωτας μας οδηγεί στα πιο δυνατά συναισθήματα, μας οδηγεί σε σκέψεις και πράξεις που ίσως ποτέ δεν θα πιστεύαμε ότι μπορούμε να βιώσουμε.
Και αυτές ακριβώς τις σκέψεις, αυτά τα συναισθήματα, ένοιωσα μέσα από τους «Ερωτευμένους Σχιζοφρενείς». Συναισθήματα αγάπης, πόνου, αναζήτησης. Σκέψεις για την ζωή, τον έρωτα, την επανάσταση. Περπατώ και εγώ μαζί με τον ήρωα και την αγαπημένη του. Σεργιανίζω μαζί τους μέσα σε μία πόλη σκληρή και τρυφερή ταυτόχρονα. Προσπαθώ να βρω και εγώ – μαζί με το ερωτευμένο ζευγάρι – τα βήματά μου σε έναν κόσμο απάνθρωπο, έναν κόσμο που πέφτει όλο και πιο πολύ στην άβυσσο.
Οι στίχοι της ροκ μουσικής, τα ποιήματα, έρχονται να εντείνουν την αναζήτηση της ψυχής μου, την αγωνία μου αν θα καταφέρω να ανταπεξέλθω στο σήμερα, αν θα καταφέρω να αντιμετωπίσω το αύριο. Αγωνιώ για τους «Ερωτευμένους Σχιζοφρενείς» αν θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν όλα όσα στέκονται εμπόδιο στην ευτυχία τους. Ή μήπως, τελικά, τα εμπόδια τα βάζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας; Μήπως οι φόβοι μας είναι αυτοί που στέκονται ανασταλτικά μπροστά μας;
Η ρεαλιστική πένα του συγγραφέα, οι ζωντανές εικόνες, με κάνουν να ταυτιστώ με τους ήρωες, να νοιώσω μέρος της διήγησης και να ψάξω και εγώ βαθειά μέσα μου τον εαυτό μου. Οι «Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς» μας παρουσιάζουν την σκληρή πραγματικότητα, τον αγώνα των ανθρώπων να επιβιώσουν μέσα σε έναν κόσμο παγκοσμιοποίησης και ισοπέδωσης. Ταυτόχρονα, όμως, μας δείχνουν το μεγαλύτερο δώρο που μας έδωσε ο Θεός. Την αγάπη, η οποία μας δίνει την δύναμη να πολεμήσουμε. Και είναι η αγάπη η οποία, όσο δυσοίωνα κι αν φαίνονται όλα, γεννά το πιο σημαντικό όπλο στον εσωτερικό μας πόλεμο. Την ελπίδα!
Γιατί «αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα» (Παύλος Σιδηρόπουλος, 1979) και «νέος θα πει να πιστεύεις ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει υπέροχος. Να πιστεύεις ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει παράδεισος» (Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς, 2021, σελ.297).
