Τι διαβάζει κανείς μετά από ένα ανατριχιαστικό βιβλίο, που του άρεσε τόσο πολύ, ώστε άθελα του μπήκε σε reading slump και όλα τα βιβλία του φαίνονταν μάταια και χιλιογραμμένα; Ένα feel good βιβλίο για αρχή, με έντονο το ρομαντικό στοιχείο, που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη, το φθινόπωρο, με πολλά ευτράπελα κι μπόλικο Pumpkin spice latte! Και δεν θα μπορούσα να μιλάω για άλλο βιβλίο, από «Το καφέ Pumpkin Spice» της Laurie Gilmore που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Η Τζίνι μετά την τραυματική εμπειρία που έζησε, στο προηγούμενο εργασιακό της περιβάλλον, μετακομίζει στο μικρό, ειδυλλιακό Ντριμ Χάρμπορ για μια νέα αρχή. Στόχος της, είναι η επαναλειτουργία, του καφέ Pumpkin Spice που πλέον βρίσκεται στα χέρια της.
Ο Λόγκαν παιδί της πόλης, ντόπιος αγρότης και λίγο στριμμένος, θα θαμπωθεί από την χαρούμενη προσωπικότητα της Τζίνι, αλλά θα το βάλει σκοπό της ζωής του, να παραμείνει μακριά από εκείνη κι από τα κουτσομπολιά.
Κι όμως, όσο περισσότερο πολεμούν την έλξη που νιώθει ο ένας για τον άλλον, τόσο τα πράγματα πλέκονται περισσότερο, οδηγώντας τους σε παρεξηγήσεις κι απρόβλεπτα γεγονότα.
Θα καταφέρουν ο Λόγκαν και η Τζίνι, να ξεπεράσουν τα εμπόδια και τους παράξενους κατοίκους της μικρής πόλης, που έχουν την τάση να χώνουν την μυτη τους παντού, για να είναι πραγματικά μαζί; Το μόνο που χρειάζεται, είναι ένας γάτος που ακούει στο όνομα Κάσπερ κι ένας καλός Pumpkin Spice Latte!
Αυτό το βιβλίο, είναι όλα όσα υπόσχεται. Πολύ γρήγορο, με ένα καραμπινάτο καλό τέλος, πολύ ρομαντισμό, εκκεντρικούς χαρακτήρες που θέλουμε να δούμε και στα επόμενα βιβλία για να ανακαλύψουμε περισσότερα για το ποιόν τους. Την αγάπησα αυτή την μικρή πόλη, όπου όλοι ξέρουν τα πάντα για όλους και χώνουν την μύτη τους, είτε το θέλεις είτε όχι και που παρόλα αυτά, προσέχουν και προστατεύουν, ο ένας τον άλλον. Πότε μετακομίζουμε είπαμε;
Είναι πολύ μικρό σε μέγεθος και φεύγει σαν νεράκι. Δεν με ενόχλησαν καθόλου τα κλισέ και οι παρεξηγήσεις ανάμεσα στους ήρωες, ούτε όλο αυτό το κρυφτούλι μεταξύ τους σαν σχολιαρόπαιδα. Η Τζίνι είναι μια υπέρλαμπρη ακατάστατη θεότητα και ο Λόγκαν ένας σέξι μουντρούχος αγρότης κι απλά η χημεία τους από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο είναι <3 <3 <3.
Επιτέλους ένα βιβλίο που όλα είναι (σχεδόν) εύκολα μεταξύ του πρωταγωνιστικού ζευγαριού και υπάρχει έρωτας με την πρώτη ματιά. Μπουχτίσαμε πια από τα βαρβάτα χιλιοειπωμένα bad boys που άλλο λένε, άλλο εννοούν, το παίζουν σκληροί κι άκαρδοι στην ηρωίδα και είναι μια έτσι μια γιουβέτσι (ναι Alex Volkov σε εσένα αναφέρομαι). Αυτό το βιβλίο με έβαλε στην πιο cozy φθινοπωρινή χουχουλιάρικη ατμόσφαιρα. Ελπίζω οι εκδόσεις να μεταφράσουν και τα υπόλοιπα βιβλία που διαδραματίζονται στο Ντριμ Χάρμπορ. Θέλω απεγνωσμένα να μάθω τι θα γίνει με την Άνι και τον Μακ!
Μπορεί ο Λόγκαν να είναι αντρικός χαρακτήρας, αλλά ταυτίστηκα πολύ μαζί του. Σε πολλά σημεία ήταν σαν να διάβαζα για τον εαυτό μου. Ναι μεν σε κάποιους όλος αυτός ο αρνητισμός και οι δεύτερες σκέψεις που είχε ο Λόγκαν, να τους φάνηκε κουραστικός αλλά ας έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, πως όταν εκτίθεσαι και πληγώνεσαι είναι κάτι που το κουβαλάς για αρκετό καιρό πάνω σου. Δεν ξεπερνιέται εύκολα. Κάπου εκεί τον ένιωσα απόλυτα και ένα τεράστιο ΖΗΤΩ που βλέπουμε έστω κι έναν φανταστικό άντρα να παραδέχεται πως υπάρχει πρόβλημα μαζί του και να ζητάει βοήθεια για να το λύσει.
Ανυπομονώ όσο δεν πάει για το βιβλίο της Χέιζελ και του Νόα. Κάτι μου λέει ότι θα είναι…εκρηκτικό!
