Να τι γίνεται όταν πεθαίνει η μητέρα σου.
Είναι η πιο φωτεινή μέρα του καλοκαιριού κι όμως έξω είναι σκοτάδι. Είναι σκοτάδι στο σπίτι σου, σκοτάδι στο δωμάτιό σου, σκοτάδι στην καρδιά σου. Νιώθεις πως το σκοτάδι θα σε σχίσει στα δυο.
Έτσι νιώθει η Τάιγκερ. Πάντα ήταν μόνες τους ενάντια στον κόσμο όλο, αυτή και η μητέρα της. Και μετά, μια μέρα σαν όλες τις άλλες, η μητέρα της Τάιγκερ πεθαίνει. Και τώρα η Τάιγκερ είναι μόνη.
Να πώς μαθαίνεις να συμφιλιώνεσαι με το σκοτάδι.
Η ζωή της Τάιγκερ άλλαξε με ένα απλό τηλεφώνημα. Η μητέρα της πέθανε. Και τότε ακριβώς την, κατά τ’ άλλα, συνηθισμένη της ζωή την τύλιξε το σκοτάδι.
Η μητέρα της Τάιγκερ ποτέ δεν μιλούσε για τον πατέρα της, και χωρίς παππούδες ή θείους, ο κόσμος της όλος χωράει σε μια βαλίτσα με την οποία πηγαίνει από τη μια ανάδοχη οικογένεια στην άλλη. Ώσπου εμφανίζεται η ελπίδα με τη μορφή… μιας αδελφής.
Μερικές φορές η οικογένεια παίρνει μορφές που δεν αναγνωρίζεις. Μπορεί όμως η Τάιγκερ να συμφιλιωθεί με το σκοτάδι πριν αυτό την καταπιεί ολόκληρη; (περίληψη).
Ένα απλό τηλεφώνημα και η ζωή της έφηβης Τάιγκερ, αλλάζει για πάντα. Μόνη πλέον, ορφανή, προσπαθεί να ανταπεξέρθει στα νέα δεδομένα της ζωής της. Η μητέρα της είναι νεκρή και εκείνη πρέπει να μάθει να ζει με την απώλεια και το σκοτάδι που φέρνει η οδύνη.
Πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, κουβαλώντας την μικρή ροζ βαλίτσα της, που χωράει όλη της την ζωή, η Τάιγκερ θα ανακαλύψει ανθρώπους, οι οποίοι πενθούν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Και εκεί που όλα είναι ανέλπιστα και το σκοτάδι την απειλεί από παντού, μια χαραμάδα φωτός, θα φανεί στον ορίζοντα. Μια αδερφή που δεν γνώριζε πως υπήρχε και που έρχεται να την βρει.
Η Kathleen Glasgow αφού διέλυσε τις τρυφερές καρδούλες μας, με το Διαλυμένο Κορίτσι, είπε να τις αποτελειώσει με άλλο ένα δυνατό βιβλίο. «Ο φίλος μου το σκοτάδι» το δεύτερο της μυθιστόρημα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (σας αγαπάμε) μιλάει για την απώλεια, τον θρήνο, τις δεύτερες ευκαιρίες και την ίαση.
Από την μια στιγμή στην άλλη, η απλοϊκή, ανέμελη ζωή, με τα πάνω και τα κάτω της, που γνώριζε η Τάιγκερ, αλλάζει. Η μητέρα της, βρίσκεται νεκρή στο μικρό τους διαμέρισμα, αφήνοντας την Τάιγκερ ολομόναχη στον κόσμο. Σοκαρισμένη και συντετριμμένη από την ξαφνική απώλεια, η ηρωίδα μας, προσπαθεί να κρατηθεί από την παραμικρή ελπίδα. Ωστόσο ο πόνος που της ξεσκίζει τα σωθικά, κάνει τα πράγματα χειρότερα. Σαν να μην έφτανε αυτό, η Τάιγκερ θα πρέπει να αντέξει τα συμπονετικά λόγια, τα βλέμματα οίκτου που της ρίχνουν οι οικείοι της, ενώ στην πραγματικότητα, το μόνο που θέλει είναι να ουρλιάξει.
Όπως και με το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως, απόλαυσα την ρεαλιστική, απλή γραφή της. Έχει έναν τρόπο, να παρουσιάζει τα πράγματα έξω από τα δόντια, ωμά, χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις και πρόσωπα. Το βιβλίο από μόνο του έχει ένα αρκετά δυνατό θέμα, την απώλεια και πως μπορείς να βγεις νικητής μετά από ένα τόσο συνταρακτικό γεγονός. Συγκινήθηκα αρκετές φορές, ειδικά όταν η Τάιγκερ πήγαινε από ανάδοχη σε ανάδοχη και έπρεπε κάθε φορά να εξηγεί τον λόγο που είναι εκεί, να προσαρμόζει την συμπεριφορά της, να φοβάται μην της τύχει κάτι χειρότερο. Για μένα αυτό ήταν και το πιο σπαρακτικό κομμάτι του βιβλίου. Να νιώθεις την αγωνία του αύριο, τον πόνο από την απώλεια, το κενό, το σκοτάδι που απειλεί να σε πνίξει σε κάθε στροφή.
Σε γενικές γραμμές είναι ένα βιβλίο που σε κάνει να περάσεις καλά. Θα κλάψεις, θα πονέσεις, θα γίνεις ένα με τους χαρακτήρες, θα γελάσεις, θα χαρείς, αλλά προσωπικά, δεν το απόλαυσα όσο το Διαλυμένο κορίτσι. Ένιωθα ότι έλειπε κάτι. Σε κάποια σημεία γινόταν κάπως κουραστικό, ενώ σε άλλα, η πλοκή σερνόταν λίγο. Μου έλειπε ο σπαραγμός που ένιωσα στο Διαλυμένο Κορίτσι.
Συμπόνησα την Τάιγκερ, αν και την αδερφή της, δεν την έβαλα και τόσο στην καρδιά μου. Την βρήκα λίγο εγωίστρια, ανεύθυνη. Έχει και εκείνη τα προβλήματα της, το παραδέχομαι, αλλά η στάση της, ήταν απαράδεκτη. Χαίρομαι όμως που στο τέλος βρήκαν μια μέση λύση.
Το μυθιστόρημα «Ο φίλος μου το σκοτάδι» είναι μια συγκινητική ιστορία, που μιλάει για το πένθος και την απώλεια. Ωστόσο μιλάει και για την ελπίδα, την δύναμη, την εν συναίσθηση και το πως δεν πρέπει να το βάζεις κάτω, ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Ένα βιβλίο που αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία. Μια συγγραφέας που έχει ακόμα πάρα πολλά να δώσει.
