1929 και ο Βόσπορος παγώνει. Η Κωνσταντινούπολη βιώνει έναν από τους πιο δύσκολους χειμώνες. Η αμαξοστοιχία του Orient Express από Παρίσι για Κωνσταντινούπολη αποκλείεται από την σφοδρή χιονοθύελλα για περίπου μία εβδομάδα… Και εκείνη την παγωμένη στιγμή, η μοίρα ξεκινά να υφαίνει τον ιστό της. Άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους μέσα στο τρένο θα ανταλλάξουν αδιάφορες ματιές…
1954 και ο Βόσπορος παγώνει ξανά. 25 χρόνια μετά και η Κωνσταντινούπολη βιώνει ξανά ένα σπάνιο φυσικό φαινόμενο. Κομμάτια πάγου κατακλύζουν την Μαύρη Θάλασσα. Η αμαξοστοιχία του Orient Express αναχωρεί από την Κωνσταντινούπολη για το Παρίσι. Επιβάτες της, κάποιοι από τους επιβάτες του ταξιδιού πριν 25 χρόνια. Μόνο που τώρα η μοίρα έχει τελειώσει την ύφανση του ιστού της…
Ένα ταξίδι στα «Κύματα του Βοσπόρου» (το προηγούμενο βιβλίο της συγγραφέα;) ξεκινά για άλλη μία φορά, ένα σεργιάνι στα κακόφημα στενά της Κωνσταντινούπολης, μία βόλτα στην οδό του Πέραν και στις πλούσιες γειτονιές. Και είναι ένα τόσο όμορφο ταξίδι, τόσο ζωντανό, γεμάτο χρώματα, εικόνες, όπου από την πρώτη στιγμή νοιώθεις ότι βρίσκεσαι απέναντι από την Αγία Σοφία, στη γέφυρα του Γαλατά, και μαζί με τους πρωταγωνιστές είσαι στο παϊτόνι και πηγαίνεις στο γυαλί στην Πρίγκηπο. Ένα ταξίδι μαγικό, ένα ταξίδι συγκλονιστικό, ένα ταξίδι γεμάτο εικόνες και συναισθήματα.
Και σε αυτό το ταξίδι, μία παγωμένη βραδιά στο Orient Express το 1929, θα συναντήσουμε τη Νίνα, η οποία εγκαταλείπει την Μονμάρτη και μαζί με τη φίλη της τη Θεανώ μετακομίζουν στην Κωνσταντινούπολη. Η Θεανώ όμως δεν είναι μόνη, έχει ένα μικρό μωρό, καρπός ενός μεγάλου έρωτα. Ενός έρωτα που δεν κατάφερε να βάλει σε στεγανά τον πατέρα. Το μωρό αυτό θα συναντήσει την μοίρα του στα σκαλιά της Αγίας Τριάδας.
Εκεί λίγο πιο πέρα κάθεται η μαντάμ Κλειώ, χήρα η οποία επιστρέφει από την επίσκεψή της στις θετές της κόρες. Η «αμαρτία» της Κλειούς; Είχε παντρευτεί Τούρκο. Τώρα πια ζει με τον μπαξεβάνη Τσετίν και την γυναίκα του στο Αρναούτκιοϊ. Η φωτιά στα Ταταύλα θα φέρει στην ζωή της τον Παύλο Σοφιανό. Η φιλοξενία που θα του προσφέρει θα είναι καθαρά ανθρώπινη πράξη ή κάτι παραπάνω;
Εκεί βρίσκεται και η Εριέττα. Συνοδός του Άγγλου Αρμοστή στο Ιράκ. Η Εριέττα άφησε τον άντρα της για να ζήσει έναν παθιασμένο έρωτα. Τον εγκατέλειψε και ακολούθησε τον εραστή της στο Παρίσι. Η ζωή όμως δεν τα έφερε όπως τα ήθελε. Η επιστροφή της στην Κωνσταντινούπολη συνοδεύεται με την αναζήτηση της συγχώρεσης από τον πρώην σύζυγό της. Όμως, εκείνος βρίσκεται στο τέλος της ζωής του και η μητέρα του την διώχνει. Η Εριέττα θα καταφέρει να ελευθερωθεί από το αμαρτωλό παρελθόν; Να βρει την συγχώρεση και την αγαλλίαση της ψυχής της;
Και ενώ οι άνθρωποι αυτοί στέκονται και κοιτάζουν από το παράθυρο την παγωμένη νύχτα, στην Κωνσταντινούπολη σε μία τρύπα ο Εμίλ και η Λώρα, φτωχοί, προσπαθούν να μεγαλώσουν την κόρη τους. Όμως, ο Εβραίος ιδιοκτήτης τους απειλεί με έξωση. Θα προλάβει να τους διώξει; Ο βοηθός του ο Νικολάι θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του, αλλά θα είναι αργά. Και κάπου πιο πέρα, σε μία γειτονιά της Κωνσταντινούπολης η Σαμιχά μεγαλώνει την κόρη της. Και ο νάνος Ανανίας με την μεγάλη καρδιά που χωράει όλο τον κόσμο. Με μία καρδιά γεμάτη αγάπη, η οποία δεν θα διστάσει να αναλάβει ευθύνες άλλων…
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, θα δεθούν ένα βράδυ του 1929. Θα συναντηθούν, θα διασταυρωθούν. Και ένα παγωμένο βράδυ 25 χρόνια μετά, το 1954, θα «σταυρωθούν», θα αναστηθούν. Ιστορίες τραγικές, ιστορίες συγκλονιστικές. Με την δυνατή της πένα η κυρία Μαγουλά μας προσφέρει όχι απλά δυνατές συγκινήσεις και μοναδικές ανατροπές. Μας προσφέρει ένα ρεαλιστικό μωσαϊκό ανθρώπινων ψυχών της εποχής εκείνης. Δυνατή πλοκή και ψυχογραφήματα ζωντανά των πρωταγωνιστών, δεν παρακολουθούμε απλά τις ζωές τους. Τις ζούμε μαζί τους. Πονάμε, υποφέρουμε, χαιρόμαστε, νευριάζουμε. Κάθε ένας ήρωας, κάθε μία ηρωίδα μας βάζει σε σκέψεις και σε προβληματισμούς. Κάθε ένας ήρωας, κάθε μία ηρωίδα μας προσφέρει ένα μοναδικό ταξίδι συναισθημάτων.
