Το «Σώζοντας την Τζέιν Άλντεν» του Δημήτρη Φαρή από τις εκδόσεις Υδροπλάνο είναι μια υπέροχη ιστορία με βαθιά συναισθηματικές αποκλίσεις και ψήγματα φαντασίας.
Σε σαγηνεύει από την πρώτη στιγμή αδυνατώντας να το αφήσεις από τα χέρια σου. Η πλοκή σε μαγνητίζει από τις πρώτες σελίδες, ενώ ξαφνικά βρίσκεσαι χωρίς να το καταλάβεις έχοντας καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της ανάγνωσης μέσα σε λίγες ώρες. Τόσο ευχάριστο ανάγνωσμα!
Περιεκτικά κεφάλαια με γάργαρο λόγο, αληθοφανείς διαλόγους και διόλου κουραστική πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ο αναγνώστης περπατά στα βήματα του πρωταγωνιστή και βιώνει το χείμαρρο συναισθημάτων να τον κατακλύζει. Τις ανησυχίες, τους ενδόμυχους φόβους, τις επιθυμίες. Παλεύει με τα τραύματα που τον έχουν σημαδέψει. Αναλογίζεται τι θα μπορούσε να είχε πράξει διαφορετικά. Γεύεται τα δάκρυα του πόνου και την ελπίδα της χαράς, της επιβίωσης, των ανθών της ζωής. Αυτόματα στρέφεται σε μια εσωτερική αναζήτηση και ταξιδεύει με τις τύψεις και τα όνειρα του. Η αγωνία φουντώνει, το πικ της, τρέφεται από τις προσδοκίες και την αυτοπεποίθηση του να πετύχει το ακατόρθωτο.
Η διασύνδεση της ροής ακολουθεί τον άξονα του παρόντος να αλληλεπιδρά με το παρελθόν του Στέφανου αποκαλύπτοντας με απολαυστικό τρόπο στοιχεία, μυστικά και δεδομένα σκιαγραφώντας τόσο την ψυχοσύνθεση του ήρωα, όσο και τα κίνητρα και τους λόγους της δράσης του. Ακολουθούν γλαφυρές παραστατικές εικόνες καθώς το αναγνωστικό κοινό ταξιδεύει από την γραφική Αθήνα στις χαοτικές λεωφόρους της Νέας Υόρκης και τα μικρά γραφικά εστιατόρια και τα στούντιο των καλλιτεχνών.
Κατάλληλο για όλες τις ηλικίες ως υπέροχο δώρο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Ειδικά για τους λάτρεις της μουσικής καθώς στο κείμενο ανακαλύπτει μουσικά διαμαντάκια ως δημιουργικές πινελιές που μπορεί κάλλιστα να τα αναζητήσει. Κάτι που λάτρεψα!
Ένα βιβλίο για την αγάπη, την ελπίδα, για τις ευαίσθητες ανθρώπινες σχέσεις και την αρμονική συνύπαρξη των αλληλένδετων κρίκων που ορίζουν τα θεμέλια τους. Την αγάπη που ανθίζει ευλαβικά στα εφηβικα χρόνια, την αγάπη που γίνεται πείσμα και με την πάροδο των χρόνων μεταλλάσσεται, ορθώνει το ανάστημα της μπρος τις προκαταλήψεις δημιουργώντας το «είναι μας», ολοκληρώνεται .. αποφέρει καρπούς και αν μη τι άλλο φθείρεται και εξασθενεί στο χρόνο, ποτέ όμως στην καρδιά ενός ανεκπλήρωτου έρωτα…. Η αγάπη που κινεί τα νήματα της ζωής μας, ωθεί σε ευφορία (ευτυχισμένες δημιουργικές καταστάσεις ) και η έλλειψη της, η ανάγκη για αναγνώριση, η ανάγκη για συντροφιά αν δεν ικανοποιηθούν οδηγούν σε αθυμία και θλίψη..
Η ιστορία ξεκινά όταν ο σαξοφωνίστας Στέφανος, καλλιτέχνης του δρόμου παίζει μουσική διασκεδάζοντας τους περαστικούς στο πάρκο των παιδικών χρόνων. Συναντά τον φωτογράφο Αρθρούρο Τζόνσον οποίος ελκύει αμέσως το ενδιαφέρον του. Στο κασελάκι με τα φιλμ κι τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες ανακαλύπτει την μια που του κάνει ιδιαίτερη εντύπωση καθώς ένα κύμα Déjà vu τον κατακλύζει. Αναρωτιέται ποια είναι η ταυτότητα της άγνωστη νεαρής που τον σαγηνεύει; Μιας γυναίκας που πάλεψε με τα στερεότυπα και απομύζησε την καταξίωση θυσιάζοντας την προσωπική ευτυχία σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Και κάπως έτσι η σπίθα της περιπέτειας φουντώνει μέσα του και ξεδιπλώνεται το κουβάρι της πλοκής.. Είναι δυνατόν η Τζέιν Άλντεν να τραβά φωτογραφίες μπρος από τους πανύψηλους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης όταν όλες οι επίσημες πληροφορίες του διαδικτύου δείχνουν πως έχει αποβιώσει εδώ και πολλά χρόνια… Ο Αρθούρος του υπόσχεται να τον ακολουθήσει στην Αμερική μαζί του… Και το κουβάρι των δεδομένων μπερδεύεται και μια χρονική μετατόπιση αποτελεί ολόκληρο ταξίδι αυτογνωσίας για τον Στέφανο. Καλείται να τιθασεύσει τους δαίμονες του νου που τον στοιχειώνουν αλλά παράλληλα να αντιμετωπίσει απροσδόκητες εξελίξεις καθώς θα προσπαθήσει να αποτρέψει την αυτοκαταστροφή της. Πως μπορεί να διορθώσει το παρελθόν όταν έχει μόνο τρεις εβδομάδες καιρό. Όπλα του, ένα παλτό, ένα σαξόφωνο κι η αγάπη για μια γυναίκα που γνωρίζει το μέλλον της.
"Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω τι θα έκανες;
Δεν έχεις παρά να το ανακαλύψεις.."
