“Ride” τιτλοφορείται το μυθιστόρημα με το οποίο η Νταϊάνα Αποστόλου κάνει το συγγραφικό της ντεμπούτο, με μία δυνατή πένα που μας υπόσχεται πως ήρθε για να μείνει! Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή και μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία.
Η συγγραφέας λοιπόν μας μεταφέρει στους πολυσύχναστους δρόμους της Νέας Υόρκης. Εκεί δύο έφηβοι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, ο Ρέιντεν το κακό παιδί και η Καρίσμα, μια χρυσή κληρονόμος, αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, για να αποδείξουν σε όσους τους αδίκησαν πως αξίζουν κάτι παραπάνω από την άθλια συμπεριφορά, την κακοποίηση -ψυχολογική και σωματική- και την άγνοια την οποία εισπράττουν καθημερινά από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Ωστόσο, αυτό που δεν υπολογίζει ο Ρέιντεν και η Καρίσμα, είναι η δυνατή έλξη που νιώθουν από την πρώτη στιγμή ο ένας για τον άλλον και το πάθος που σιγοκαίει μέσα τους, απειλώντας να τινάξει το σχέδιο τους στον αέρα. Το αν καταφέρουν να βγουν νικητές στο καλοστημένο παιχνίδι τους ή χαμένοι, δεν μένει παρά να το ανακαλύψετε.
Και ναι, αυτό το μυθιστόρημα με εξέπληξε ευχάριστα! Πιστέψτε με είχε από όλα: γρήγορη πλοκή, δυνατούς χαρακτήρες, πάθος, αγωνία, περιπέτεια. Η Νταϊάνα Αποστόλου, στήνει μια μοναδική παρτίδα σκακιού κι αφήνει την Καρίσμα και τον Ρέιντεν, να αναλάβουν το παιχνίδι. Καθίστε αναπαυτικά κι ετοιμαστείτε για ένα συναρπαστικό ταξίδι.
Από που να πρωτοξεκινήσω; Κάτι που λάτρεψα σε όλο το βιβλίο είναι οι περιγραφές, της πόλης, των χαρακτήρων, των καταστάσεων. Η συγγραφέας μας παρουσιάζει την Νέα Υόρκη μέσα από τα δικά της μάτια, διαβάζοντας το βιβλίο ένιωθα πως πραγματικά είχα μεταφερθεί κι εγώ στους δαιδαλώδεις, πολύβουους δρόμους της, όπου ο κίνδυνος παραμονεύει σχεδόν σε κάθε γωνία. Οι χαρακτήρες της, ακόμα και οι δευτερεύοντες, ήταν απόλυτα δομημένοι και ρεαλιστικοί, με το δικό τους ψυχογράφημα ο καθένας, που εξηγούσε τις πράξεις τους και τους έδινε κάποια ελαφρυντικά (όχι Ρέιντεν, εσύ εξαιρείσαι).
Η Καρίσμα και ο Ρέιντεν είναι δύο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μα και τόσο ίδιοι. Με κακοποιητικό οικογενειακό υπόβαθρο, αντλούν δύναμη ο ένας από τον άλλον για να αποδείξουν την αξία τους και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον, ένα αύριο που θα το γράφουν οι ίδιοι κι όχι τα χρήματα και η εξουσία. Με στεναχώρησε πολύ το γεγονός πως δύο νέα παιδιά αντιμετωπίζονταν με τέτοιο τρόπο από την οικογένεια τους. Η Καρίσμα καταδικασμένη να περιφέρεται σαν το παιδί τρόπαιο και να εισπράττει την άγνοια και την απόρριψη των γονιών της καθημερινά, ενώ ο Ρέιντεν πεπεισμένος από τον ίδιο του τον πατέρα πως είναι σκάρτος, πως το μόνο που έχει να προσφέρει είναι κακό και σαπίλα.
Μου άρεσε ο τρόπος που ήρθαν σε επαφή, το πως από την πρώτη κιόλας ματιά κατάλαβαν πως αυτό που τους συνδέει είναι κάτι περισσότερο. Παρόλη την έλξη που νιώθουν το καταπολεμούν, αφήνοντας την φιλία τους να δυναμώσει προτού εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο. Η χημεία τους είναι καθηλωτική, με έκανε να γυρνάω τις σελίδες σαν τρελή, διαβάζοντας με κομμένη την ανάσα και περιμένοντας να γίνει αυτό το μπαμ που θα τους ενώσει επιτέλους. Κι αν αναρωτιέστε για τις ερωτικές σκηνές, επιτέλους ένα βιβλίο που σέβεται την σεξουαλική πράξη και τον έρωτα, με αρκετά καυτές και καλογραμμένες περιγραφές που δεν υποβαθμίζουν την πράξη και δεν κάνουν τον αναγνώστη να νιώσει άβολα ούτε στιγμή.
Τρία πράγματα μου τσίνησαν λίγο. Πρώτον, η συμπεριφορά της Καρίσμα από ένα σημείο του βιβλίου και μετά. Ένιωσα πως είχε πάρει πολύ στα σοβαρά το σχέδιο που έστησαν με τον Ρέιντεν σε σημείο να το έχει κάνει ένα με το δέρμα της. Το φέρσιμο της μου την έδινε στα νεύρα, ειδικά όταν άρχισε να ξεσπάει με άσχημο τρόπο πάνω στον Ρέιντεν, έναν Ρέιντεν που μοναδικό μέλημα του, την η ασφάλεια και η ευτυχία της, γιατί ναι, μπορεί να είναι κωλόπαιδο αλλά ξέρει να αγαπάει και να καταλαβαίνει που είναι λάθος και που όχι, (οι σκηνές με τον αδερφό του και οι σκέψεις του αμέσως μετά για το πόσο χάλια του φερόταν με διέλυσαν).
Το δεύτερο είναι πως θα ήθελα λίγο περισσότερο ανάπτυξη προς το τέλος. Σαν να έκλεισε αρκετά γρήγορα το βιβλίο, αλλά δεν με πείραξε και τόσο γιατί θα έχουμε και δεύτερο!
Και το τρίτο είναι πως ο Σεμπάστιαν, ναι ο Σεμπάστιαν, είχε λίγες σκηνές. Αλλά ένα πουλάκι μου είπε πως στο δεύτερο βιβλίο ο γλυκούλης μου θα έχει δικό του pov. Δεν το μάθατε από εμένα. (Θα ήθελα βέβαια να τον δω ζευγάρι με την Μαρίσσα).
Το «Ride» είναι ένα μυθιστόρημα με αρκετό σασπένς που θα σας καθηλώσει. Καλογραμμένο, με ρεαλιστικούς χαρακτήρες που ξέρουν πως να παίρνουν τον αναγνώστη με το μέρος τους, όποιο κι αν είναι το φέρσιμο τους. Θα σας κρατήσει σε αγωνία μέχρι το τέλος, αυτό είναι σίγουρο. Διαβάστε το!
